Katalog

Irena Misiak
Edukacja czytelnicza, Artykuły

Dobór metod nauczania

- n +

Dobór metod nauczania w zakresie kształcenia literackiego

Kształcenie literackie zawsze odnosi się do utworów literackich i obejmuje następujące działy:
1. Genologię, czyli metody wprowadzania pojęć o rodzajach i gatunkach literackich.
2. Strukturę dzieła, czyli elementy kompozycyjne utworu, do których należą:
- fabuła, która obejmuje treść, ideę utworu, bohaterów.

Treść utworu jest procesem skomplikowanym, obejmującym takie zjawiska kształcenia jak świat przedstawiony, miejsce, przestrzeń działania bohaterów, czas historyczny i czas względny; często czas treści i akcji, w którym dzieją się wątki, zdarzenia, sytuacje.

Stylizacja, czyli język przekazu treści, często jest on bardzo zróżnicowany, obejmuje archaizmy, gwarę, żargon, słownictwo adekwatne do danej epoki oraz język literacki.

Formy podawcze treści: dialog, narracja, opis.

Wielką wagę należy położyć na monolog wewnętrzny, dzięki któremu we współczesnych utworach nie ma praw i twierdzeń na temat przedstawionego świata, jakich dostarczała proza XIX wieczna z narratorem wszechwiedzącym.

Uczniowie dowiadują się, że świat jest niezwykle skomplikowany i nie da się go łatwo opisać i zdefiniować.

Dzięki monologowi wewnętrznemu czytelnicy mogą się zastanowić nad różnymi problemami życia, interpretować otaczający świat i ludzkie postępowanie.

Monolog wewnętrzny ogranicza fabułę, opisy, ale przez to nie czyni utworu uboższym, lecz przeciwnie, przynosi wiedzę bezpośrednią o życiu ludzi w określonych warunkach i sytuacjach; zmusza do myślenia, analizy i osądu.

Jednym z ważniejszych czynników kształcenia literackiego jest pojęcie motywu postępowania postaci, a także stosunek narratora do świata przedstawionego w danym wydarzeniu czy całej akcji np. jest on bierny jako widz czy współuczestnik; czy jego stanowisko jest subiektywne czy obiektywne, podane ocenie czytelnika.

Na szczególne podkreślenie w kształceniu literackim zasługuje własna twórczość uczniów w celu wyrobienia aktywnej postawy wobec tekstu literackiego np. gry dramatyczne, inscenizacje, projektowanie urządzenia sceny do wybranej treści, wykonywanie prowizorycznych kostiumów, projektowanie tła do zdarzenia, dobieranie uczniów do ról postaci literackich.

Bardzo ważna jest twórcza praca nad tekstem np. przekład utwory fabularnego na role sceniczne, języka narratora na dialogi i monologi, przekształcenie treści epickich na tekst dramatyczny.

Właściwie zorganizowany proces metod nauczania w zakresie kształcenia literackiego nie może być ograniczony tylko do tekstu literackiego, słowa nauczyciela czy kredy.
Wymaga on wielu pomocy dydaktycznych takich jak nagrania, tablice, ilustracje, projekcje filmowe itd.
Współczesna rzeczywistość procesu kształcenia literackiego w szkole zakłada, iż utwór literacki jest podstawowym źródłem tegoż zjawiska, ale nie jedynym i najważniejszym. Szkoła powinna przygotować uczniów do nie tylko do czytania, rozumienia i przeżywania utworu literackiego, ale także do pogłębiania odbioru innych form przekazu treści utworów np. filmu, teatru, audycji.

Systematyczna i urozmaicona realizacja hasła programowego "Kształcenie literackie" jest niezmiernie ważnym czynnikiem w procesie wzbogacania WŁASNEJ OSOBOWOŚCI UCZNIA. Ustawiczne nauczanie i wdrażanie do samokształcenia, czyli korzystania z książek, z filmu, teatru powinno doprowadzić w perspektywie czasu do tego, że jako dorosły człowiek nie będzie się nudzić, a czas wolny wypełni ciekawie.

Opracowanie: Irena Misiak

Wyświetleń: 770


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.