Ruch to mądrość.

Co skłoniło mnie do napisania tego artykułu? Otóż zawsze byłam zapaloną zwolenniczką ruchu, wierzyłam, że ma on zbawienny wpływ na nasze funkcjonowanie. Czytając wiele na ten temat natrafiłam na pozycję dotyczącą kinezjologii edukacyjnej a następnie uczestniczyłam w kursie z tego zakresu - "Brain Gym"

Któż z nas, pedagogów nie miał do czynienia z uczniem, który nie jest w stanie "wysiedzieć" spokojnie podczas 45 minutowej lekcji? Upominamy ich, strofujemy, prosimy, szukamy sposobów by ich zmusić do uwagi. Jesteśmy rozdrażnieni ciągłym odchodzeniem od głównego wątku zajęć. Tymczasem zachowanie większości tych uczniów można nazwać zupełnie normalnym, a nawet korzystnym. Mózg bowiem w połączeniu z ruchem lepiej przyswaja. Udowodniono psychologicznie, że proces uczenia się powinien być powiązany z ruchem. Ruch jest najlepszym nauczycielem. Dlatego powinna łączyć się z nim nauka. Takie połączenie sprawia, iż zmniejszają się trudności w nauce a samo uczenie się sprawia radość. Ruch bowiem korzystnie wpływa na układ nerwowy. Stymuluje również wytwarzanie neutrofin - substancji stymulujących wzrost liczby połączeń neuronalnych w mózgu. Szczęśliwy człowiek, powinien ruszać się co najmniej sześć godzin dziennie.

Uczestnictwo w kursie kinezjologii edukacyjnej dało mi możliwość poznania metody, która daje szansę dzieciom tzw. nadpobudliwym, mającym problemy z nauką Stosowanie tej metody może poprawić wzrok, pamięć, koordynację i postawę oraz pomóc radzić sobie z obsesjami, nałogami czy bezsennością. Mówię o metodzie Dennisona. Dzięki wykorzystaniu ruchów gimnastyki mózgu wszystkie części mózgu włączają się i współpracują. Gimnastykę mózgu stanowi zestaw kilku prostych ruchów. Gdy podczas lekcji nauka powiązana jest z ruchem, łatwiej do tego dochodzi, ruch bowiem "zakotwicza" w naszych sieciach komórkowych nową informację i proces uczenia się przebiega w sposób naturalny. Gdy uczeń podczas pracy umysłowej siedzi zupełnie nieruchomo, przyswajanie informacji następuje znacznie wolniej.

Ubolewać należy nad tym, że przestrzegane dawniej ćwiczenia śródlekcyjne są w ostatnich czasach traktowane po macoszemu, wręcz jako strata czasu. Nawet kilkuminutowe ale systematycznie stosowane ćwiczenia mogą przynieść wspaniałe efekty.

Zachęcam serdecznie do włączenia do pracy z uczniami ćwiczeń, które proponuje kinezjologia w postaci metody Dennisona. Mogą one być pożyteczne zarówno dla ucznia jak i nauczyciela.

Prowadząc zajęcia obserwujemy naszych wychowanków. Spostrzegamy, że są zmęczeni, nie skoncentrowani na zadaniu, pobudzeni. Dlaczego nie zafundować im kilku minut ćwiczeń ruchowych, w których sami możemy aktywnie uczestniczyć.

Pragnę zaproponować parę bardzo prostych ćwiczeń do stosowania w czasie zajęć, poza nimi, w domu czy jeszcze innym miejscu. Jest to jedynie niewielka część propozycji ale te właśnie należą do moich ulubionych i bardzo łatwych do wykonania.
Ruchy naprzemienne - dotykanie prawą ręką, uniesionego lewego kolana i na przemian.
Leniwe ósemki - kreślenie płynnym ruchem, leniwej, poziomej ósemki zaczynając od punktu środkowego na wysokości oczu, w lewo w górę, łukiem w dół, potem dołem do punktu środkowego, górą w prawo, łukiem ku dołowi i dołem w lewo do punktu wyjścia.
Oddychanie przeponowe - wykonanie głębokiego wdechu i wydychanie krótkimi dmuchnięciami, jakby się chciało utrzymać piórko w powietrzu.
Punkty pozytywne - lekko dotyka się palcami punktów położonych na wypukłościach czoła, między brwiami a linią włosów.
Pompowanie piętą - stoi się za krzesłem, ręce trzymając na oparciu krzesła, wykrok jednej nogi do tyłu. Z wdechem unosi się stopę nogi wysuniętej do tyłu na palce. Z wdechem opada się na piętę, uginając w kolanie nogę z przodu.
Ziewanie na energię - wywołuje się ziewanie masując obiema rękami równocześnie okolice stawu skroniowo-żuchwowego.
Kapturek myśliciela - wyciąganie małżowin usznych z wywijaniem do tyłu, od góry do dołu.

To tylko niektóre ćwiczenia jakie stosuję z moimi uczniami w ramach przerw śródlekcyjnych. Przynoszą one relaks zarówno uczniom jak i mnie. Jestem przekonana, że ruch to naturalny proces życia ważny w uczeniu się, w powstawaniu twórczej myśli czy myśleniu przyczynowo-skutkowym. Pora, by świadomie wprowadzić ruch integracyjny czyli gimnastykę mózgu do każdego aspektu naszego życia i zdać sobie sprawę, że coś tak prostego i naturalnego może być źródłem mnóstwa pozytywnych zmian.

Bardzo istotną kwestią jest również picie dużej ilości wody. Woda jest niezbędna dla wszystkich reakcji chemicznych zachodzących w organiźmie. Proces uczenia się zależy od systemu nerwowego. Połączenia między nerwami to komórki białkowe, które wymagają odpowiedniej ilości wody do prawidłowego funkcjonowania.

Literatura: Gazeta szkolna, 2001
Zmyślne ruchy które doskonalą umysł, dr Carla Hannaford

Opracowanie: Małgorzata Kwapisz
nauczycielka Gimnazjum nr9 w Częstochowie

Wyświetleń: 946