Profilaktyka przemocy w szkole

Dzisiejszy świat przeładowany jest walką i przemocą w różnych jej przejawach: od przemocy fizycznej na świecie do psychicznej w rodzinie, od przemocy w stosunku do dzieci do przemocy wobec starszych, od walki o przetrwanie do walki o sukces.
Dzisiejszy świat każe być silnym, twardym i niezłomnym. Zewsząd słychać, " co się nie zabije to cię wzmocni (nic błędniejszego!!) lub "twardym trzeba być, a nie miękkim".

W najnowszych super produkcjach światowego kina podziwiane są i z zachwytem opisywane sceny walk.

W mediach programy rozrywkowe lansują rywalizację.

Młody człowiek wychowuje się dzisiaj w świecie przemocy: wojny - walka - rywalizacja - konflikty.

Jaki jest zatem świat jego wartości? : przetrwać - zwyciężyć - wygrać - odnieść sukces. Świat wartości młodego człowieka ma często jeden wspólny mianownik: egocentryzm. Ważny jestem ja. Tak modne i popularne wśród młodzieży programy reality show lansują postawę :"bądź sobą" (nic nie potrafisz - pchaj się na afisz). Bohaterowie tych programów modelują postawę odniesienia sukcesu nie popartego własną pracą nad sobą i osiągnięciami, nie czynieniem czegoś pożytecznego i wartościowego, ale byciem sobą i już! Młody człowiek nie usłyszy: pomagaj innym, bądź życzliwy, bądź wrażliwy, pochyl się nad słabszym, powiedz komuś coś miłego.

I tak młody człowiek uczy się:
- że o swoje trzeba walczyć,
- że trzeba myśleć przede wszystkim o sobie,
- że "ja" jestem ważny.

To wszystko prawda, ale sens ma tylko w kontekście takiej samej prawdy o drugim człowieku.

Ja jestem ważny, ale drugi człowiek jest tak samo ważny. Myślę o sobie i jednocześnie nie zaniedbuję drugiego człowieka. Dbam o swoje prawa i nie lekceważę praw innych. Ale o tym kontekście musimy mówić my - wychowawcy, nauczyciele, rodzice.

Dzisiejszy świat każe młodym ludziom, z każdej strony stawiać siebie na pierwszym miejscu - by przetrwać. A my uczmy młodych, na przekór światu, widzieć drugiego człowieka. To jedyna szansa, aby zapobiec przemocy w domu, szkole, świecie.

Uczmy:
- współpracy,
- empatii,
- przyjaźni,
- wrażliwości,
- pokory,
- cierpliwości.

Uczmy po prostu miłości bliźniego.
Jak?
- przede wszystkim własną postawą życzliwości wobec siebie i innych ludzi
- szanując godność uczniów
- starając się widzieć coś pozytywnego w tych najtrudniejszych uczniach
- nagradzając i chwaląc w ich postępowaniu to co dobre, ale równocześnie nie bojąc się karania i wyciągania konsekwencji za to co złe (pamiętając jednak, aby karać zachowania, a nie całego człowieka)
- ucząc młodych ludzi nie tylko radzenie sobie ze stresem, czy umiejętności asertywnego zachowania się, ale przede wszystkim wdrażając ich do wysiłku
- ucząc szacunku do wiedzy
- wymagając od młodych ludzi
- stawiając jasne i czytelne granice
- zwracając uwagę na słabszych, wczuwając się w ich sytuację i tego uczyć młodych
- ucząc umiejętności panowania nad swoimi emocjami

Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie.

Opracowanie: Magdalena Dziedziak - Wawro
Psycholog szkolny
ZSP nr 4 w Jaworznie

Wyświetleń: 1353