POGADANKA Z RODZICAMI NA TEMAT: "JAK POMAGAĆ DZIECKU W NAUCE SZKOLNEJ W DOMU I JAK ZADBAĆ O JEGO PRAWIDŁOWY WYPOCZYNEK"

Dom rodzinny jest miejscem nauki i wypoczynku dziecka. Dlatego rodzice mają duże możliwości wpływania na zachowanie odpowiednich proporcji miedzy tymi podstawowymi elementami życia dziecka uczęszczającego do szkoły .

1. Co to jest praca ucznia?

Praca ucznia to nauka w szkole, w domu, nauka przedmiotów dodatkowych np. języka obcego, gry na instrumencie a także obowiązki domowe dziecka.
Brak proporcji między pracą dziecka a wypoczynkiem powoduje, iż dziecko jest osłabione, towarzyszą temu bóle głowy, zaburzenia snu, apatia, nudności, szybkie męczenie się, nerwowość i zmniejszenie odporności na choroby.

Praca domowa to potoczne odrabianie lekcji zadawanych przez nauczycieli. Na lekcjach dziecko uczy się pod kierunkiem nauczyciela, rozwiązuje problemy, samodzielnie zdobywa wiedzę, a w pracy domowej utrwala poznane wiadomości lub przygotowuje się do następnej lekcji. Praca domowa zadawana w nadmiarze wywołuje negatywne dla dziecka zjawiska. Dziecko traci wesołość i chęć do pracy. Często rodzice też mają swój udział w przeciążeniu dziecka np. narastające braki i niedociągnięcia chcą nadrobić w krótkim czasie a najlepiej jednego popołudnia lub przez swoje ambicje obarczają dziecko masą przedmiotów i zajęć dodatkowych a nawet dużą ilością obowiązków domowych.

2. Co to jest czas wolny dziecka?

Czas ucznia poza nauką,pracą i zaspokajaniem podstawowych potrzeb organizmu to właśnie czas wolny. W tym czasie dziecko może wykonywać czynności według swojego upodobania, związane z wypoczynkiem, rozrywką i rozwijaniem własnych zainteresowań.

3. Co to jest wypoczynek?

Wypoczynkiem określamy szereg różnorodnych czynności mających wpłynąć na odprężenie organizmu, rozładowanie napięcia nerwowego powstałego w ciągu dnia.

4. Jaki może być wypoczynek?

Wypoczynek może być bierny lub czynny. Bierny to np. leżenie, drzemanie, sen, leniuchowanie. Czynny to np. uprawianie sportów, spacery, gry umysłowe, czytanie książek, rozwiązywanie krzyżówek, zabawy tematyczne. Dziecko często nie potrafi jeszcze określić co chciałoby robić w czasie wolnym, jak wypoczywać. Dlatego organizowanie czasu wolnego swojego dziecka powinno być przedmiotem zainteresowań każdego rodzica, gdyż ma to duże znaczenie dla prawidłowego rozwoju dziecka. Jak wiemy często jednak zdarza się, że rodzice interesują się jedynie osiągnięciami dziecka w szkole i na tym polu starają mu się maksymalnie pomóc. Niestety pomoc ta nie zawsze daje oczekiwane efekty.

5. Rodzicielska pomoc - co to takiego?

Jak wiemy niektóre dzieci uczą się szybko i szybko zapominają. Innym zrozumienie problemów z lekcji przychodzi trudniej, ale za to raz wyuczony materiał pamiętają dłużej. Jedna dzieci w poznawanych rzeczach lepiej pamiętają szczegóły działające na zmysł wzroku inne posługują się przede wszystkim słuchem. Jedne wykazują zdolności do zapamiętania faktów, wydarzeń, inne do matematycznych operacji, a jeszcze inne do artystycznych kompozycji.

Na pewno bardzo przyjemnie jest być rodzicem dziecka, które nie ma kłopotów w nauce. Gorzej czujemy się,gdy dziecko nie spisuje się tak,jak byśmy sobie tego życzyli. Wtedy często unikamy kontaktu ze szkołą, nie chcąc słyszeć niepochlebnych opinii. To na pewno do niczego dobrego nie doprowadzi, bo przecież dobro dziecka wymaga,abyśmy odpowiednimi warunkami domowymi wyrównywali zaistniałe braki dziecka w jego zdolnościach,predyspozycjach i jemu właściwym charakterze. A co najlepiej odnosi się do naszych najmłodszych, to słowa Kwintyliana:

"Tego się trzeba przede wszystkim strzec,
aby nie znienawidził nauki ten,
kto jej jeszcze nie może pokochać".

Każde dziecko,które przychodzi do szkoły ma szczere pragnienie, aby dobrze się uczyć, aby pani je chwaliła, aby chwalili je rodzice. Radość pracy i sukcesu w nauce staje się najcenniejszym bodźcem mobilizującym do nauki.

Rodzice widzący braki dziecka, chcą mu pomóc. Jak? Otóż najczęściej jest to tzw. douczanie dziecka. Odnosi się to szczególnie do dzieci, które rozpoczynają naukę w szkole. Rodzice uczą dzieci na siłę rożnych wiadomości według własnych pomysłów. Mają na to douczanie wiele swoich opatentowanych sposobów, które niestety nie sprawdzają się w praktyce. Podobnie postępują rodzice dzieci starszych. Wkładają do głowy dziecku rożne gotowe wiadomości, chcą wyręczyć nauczyciela w pracy. Kończy się to tym, iż dziecko na lekcji przeszkadza, nudzi się, podpowiada innym, nie uczy się myśleć samodzielnie.

Tymczasem działania rodzica powinny zmierzać w innym kierunku. Ma on wpajać metody dochodzenia do trudnych zagadnień teoretycznych i praktycznych. Tak jak ma to miejsce w szkole, gdzie nauczyciel razem z uczniem dochodzi do rożnej wiedzy tak jakby razem z dzieckiem odkrywał rzeczy nowe dla siebie.

Każdej nauce czy uczeniu musi towarzyszyć cierpliwość, zarówno w szkole jak i w domu. Niestety uczeniu przez rodziców często towarzyszy zniecierpliwienie, co w konsekwencji prowadzi do urazów i zahamowań u dziecka.

Inny sposób pomocy rodziców to wykonywanie przez nich zadawanych prac: rysowanie rysunków, układanie zdań,pisanie wypracowań, obliczanie zadań matematycznych, wyszukiwanie wiadomości za dziecko. Jest to postępowanie bardzo naganne, ponieważ często prowadzi do dezorientacji nauczyciela o poziomie wiedzy i umiejętności dziecka, a dziecku nie przysparza wiedzy.

6. Jak pomagać w nauce i jak aranżować czas wolny dziecka?

Podsumowując: pomagać dziecku to nie znaczy wyręczać, wykonywać za dziecko, wkładać do głowy gotową wiedzę lecz bacznie obserwować dziecko, być w stałym kontakcie z nauczycielem, pytać o pomoc, utrwalać wiedzę systematycznie ale po fragmencie, nie dopuszczać do zaległości w podstawowej wiedzy i umiejętnościach.Pomóc to znaczy też stwarzać w domu przyjazną atmosferę,zapewniać dziecko o swoim zaangażowaniu w jego sprawy, służyć pomocą, spędzać z dzieckiem więcej czasu, spokojnie objaśnić jeżeli pyta, zadbać o zdrowie a w razie zauważenia niepokojących nas sytuacji zgłosić się o pomoc do nauczyciela lub szkoły. Pomóc to znaczy zadbać o miejsce do nauki i wypoczynku, ustalić z dzieckiem stałe pory pracy i rozrywki, uczestniczyć w spotkaniach klasowych, rozmawiać z dzieckiem o szkole.

Aby spędzanie wolnego czasu nie było iście leniuchowaniem, oglądaniem telewizji bądź zajmowaniem się zabawą, trzeba bardzo dobrze obserwować dziecko, poznawać jego możliwości, dyskretnie proponować mu poznawanie nowych rzeczy, razem z dzieckiem odkrywać nowe zjawiska, pomóc mu poznać jego predyspozycje i zdolności. Pożądane jest,aby dziecko miało w domu swój własny kąt, gdzie będzie miało swoje rzeczy. Rodzic ma w razie potrzeby inspirować dziecko, wyjaśnić i pomóc.

Opracowanie: Ewa Jastrzębska
n-l Szkoły Podstawowej
w Skępem

Wyświetleń: 1575