Katalog Małgorzata Kliszewska, Beata Jakoniuk Różne, Artykuły Dysleksja i kinezjologiaDysleksja i kinezjologiaCo raz większa liczba dzieci rozpoczynając naukę w szkole napotyka na poważne trudności w uczeniu się. Trudności te objawiają się w trakcie pisania, czytania i liczenia. Ogólnie nazywamy je dysleksją, czyli specyficznymi trudnościami w nauce czytania i pisania. Dzieci te mają kłopoty z opanowaniem techniki czytania (dysleksją), poprawnej pisowni (dysortografia), właściwego poziomu graficznego pisma (dysgrafia) oraz z opanowaniem liczenia i rozwiązywaniem zadań matematycznych (dyskalkulia). Aby pomóc tym dzieciom organizuje się zajęcia kompensacyjne - korekcyjne, które maja na celu wyrównać nieharmonijny rozwój.Jedną z metod przywracających naturalny mechanizm rozwoju każdego człowieka jest kinezjologia edukacyjna. Metoda ta nie jest w Polsce bardzo znana. Kinezjologia jest nauką o związkach ruchu ciała z organizacją i funkcjonowaniem mózgu. Jest to dziedzina wiedzy o człowieku, wykorzystująca elementy psychologii, pedagogiki, neurofizjologii i anatomii. Kinezjologia Edukacyjna uczy i przedstawia w praktyce możliwości wykorzystania naturalnego ruchu fizycznego niezbędnego do organizowania pracy mózgu i ciała w celu zdobywania nowych doświadczeń i twórczej samorealizacji każdej jednostki. Rozwój ruchowy dziecka rozpoczynającego naukę stanowi o jego gotowości fizycznej i neurofizjologicznej. Ten rodzaj gotowości szkolnej najpoważniej wpływa na jego dojrzałość intelektualną i motywacyjne - emocjonalną. Zadaniem Kinezjologii Edukacyjnej jest aktywizacja i ożywienie naturalnych mechanizmów rozwoju, którymi jesteśmy obdarzeni. TERAPIA KINEZJOLOGICZNA- Kinezjolog udziela wsparcia na różnych poziomach funkcjonowania, np.: . usprawnianie wzroku, słuchu, ruchu, . trudności z pisaniem i czytaniem, . brak koncentracji, motywacji, . kłopoty z pamięcią, . organizacja czasu, . komunikacja, . stres związany z nową pracą lub jej utratą, . zdawanie egzaminów, . podejmowanie decyzji, a także głębszych problemów natury psychologicznej, mających podłoże w zdarzeniach z przeszłości (trudności w nawiązywaniu kontaktów, lęki, stany depresyjne itp.)
UKŁAD NERWOWY I MÓZG. Największą strukturą mózgu ludzkiego jest ta część, gdzie znajduje się Ośrodek Zarządzania. Wszystkie doznania sensoryczne podróżują przez pień mózgu i układ siatkowy. Mózg zawiera dwie półkule, każda z czterema płatami: potylicznym, ciemieniowym, skroniowym i czołowym. Obie półkule połączone są istotą białą - łączącymi aksonami ruchowymi i czuciowymi - w strukturze zwanej ciałem modzelowatym (spoidłem wielkim mózgu). Interesujące jest to, że mózg posiada wzorce skrzyżowane, tak, że każda strona ciała komunikuje się z półkulą przeciwną. Informacje przybywające do lewego ucha docierają do płata skroniowego po prawej stronie kory mózgowej, podczas gdy prawa ręka jest kontrolowana przez lewą korę ruchową mózgu. Każda półkula rozwija i przetwarza informacje w specyficzny dla niej sposób. Półkula logiczna (zazwyczaj lewa) zajmuje się szczegółami, częściami i przetwarzaniem języka i wzorów linearnych. Przeciwna (gestalt) - co oznacza przetwarzanie informacji w sposób globalny - zajmuje się obrazami, rytmem, emocją i intuicją. Spoidło wielkie mózgu dzieła działa jak autostrada umożliwiająca zintegrowane myślenie, szybkie dojście zarówno do szczegółów w półkuli logicznej, jak i do ogólnego obrazu w półkuli całościowej. Kiedy spoidło wielkie mózgu jest w pełni rozwinięte przekazuje ono cztery biliony wiadomości na sekundę przez 200 lub więcej milionów w większości pokrytych mieliną włókien nerwowych, łączących dwie półkule mózgu. Ta integracja i szybka komunikacja prowadzi do pełnego operacyjnego myślenia tak, że pomysły i pojęcia mogą być przekształcane, co w efekcie umożliwia formalne myślenie (rozważanie). Badania wykazały, że dwa obszary z przodu wielkiego spoidła mózgu są znacznie mniejsze u osób z zaburzeniami koncentracji wraz z nadpobudliwością niż u osób bez takich zaburzeń. RUCH Do uczenia konieczny jest ruch, który pobudza i aktywuje wiele naszych możliwości umysłowych. Integruje i zakotwicza w naszych sieciach nerwowych nową informację i doświadczenia. Każdy ruch jest czuciowo - ruchowym wydarzeniem, połączonym z osobistym rozumieniem fizycznego świata. Ruch głowy ustawia narządy zmysłu (oczy, uszy, nos) w stan gotowości na przyjęcie informacji z otoczenia. Precyzyjne ruchy rąk pozwalają nam na nieskończenie wiele sposobów dotykać i przekształcać świat. Aby być zrozumiałym ruch twarzy umożliwia wyrażanie radości, smutku, złości i miłości. Każda liczba i litera ma swój przypisany ruch, posiada wyczuwalny i odciśnięty na strukturze mięśniowej kształt, który może być powtórzony i doskonalony poprzez ruch pisania. Aby zrozumieć podstawy związku ruchu i myśli musimy wrócić do najwcześniejszego rozwoju mózgu, czyli do wieku niemowlęcego (badanie świata przez dziecko). Raczkowanie i ruch naprzemienny, aktywuje rozwój ciała modzelowatego (drogi nerwowe pomiędzy półkulami). To sprawia, że obie strony ciała pracują razem, włącznie z ramionami, nogami, oczami, uszami. Dzięki równomiernej stymulacji, zmysły mają pełniejszy dostęp do otoczenia i obydwie strony ciała mogą poruszać się w bardziej zintegrowany, efektywny sposób. W procesie uczenia się koniecznie należy zezwolić dzieciom, by poznawały i badały w swoim otoczeniu każdy aspekt ruchu i równowagi, obojętnie czy jest to chodzenie po krawężniku, wspinanie się na drzewo. WODA Jak na substancję tak niezbędną do życia woda wydaje się znacząco nieznacząca: bez koloru, zapachu, smaku, wszechobecna. Jednak dla uczenia się jest magicznym eliksirem. Układy naszego ciała są elektryczne. Woda - uniwersalny rozpuszczalnik, jest konieczna do owych elektrycznych transmisji i utrzymywania w naszym ciele potencjału elektrycznego. Błony komórek nerwowych (i wszystkich innych również) są biegunowe (posiadają ładunek elektryczny). Optymalne funkcjonowanie nerwów i mięśni zależy od właściwego potencjału błony (polaryzacji). Równowaga woda / elektrolity jest tak bardzo ważna dla żyjącego układu, że gdyby potencjał błony komórkowej opadł do -30 mv i taki pozostał - nastąpiłaby śmierć. Na poziomie komórkowym wszystkie czynności, poprzez które definiujemy i znamy samych siebie, zależą od malutkich elektrycznych impulsów, które zachodzą dzięki ruchom jonów na zewnątrz i wewnątrz komórki. W znaczący sposób wpływają na nasze zdolności uczenia się, pamiętania, czucia, myślenia, fizycznej aktywności.
Opracowanie: mgr JAKONIUK Beata Wyświetleń: 681
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |