Katalog

Barbara Krawiec
Lekcja wychowawcza, Scenariusze

Rola środowiska w procesie samopoznania jednostki

- n +

Rola środowiska w procesie samopoznania jednostki.

Scenariusz lekcji wychowawczej

Cele lekcji:
- wspomaganie ucznia w pracy nad sobą
- kształtowanie poczucia odpowiedzialności za własny rozwój
- wdrażanie do samopoznania i samodoskonalenia
- kształcenie umiejętności interpersonalnych
- budowanie poczucia własnej wartości
- wspieranie uczniów w rozwijaniu postawy ciekawości, otwartości i tolerancji wobec innych ludzi
- kształtowanie umiejętności budowania więzi międzyludzkich i współdziałania w zespole
- kształcenie odpowiedzialności za słowa, uczenie kultury osobistej w stosunkach międzyludzkich - wykazywania się taktem i delikatnością

Tok lekcji:
1. Co to jest samopoznanie? - próba definiowania pojęcia przez uczniów
2. Czy wiedza o sobie jest przydatna w życiu człowieka? Do czego może służyć? - pogadanka heurystyczna mająca na celu stwierdzenie takich zastosowań samowiedzy, jak
- kontrola emocji
- świadomość mechanizmu postępowania w życiu
- poznanie mocnych i słabych stron
- możliwość podjęcia ukierunkowanej pracy nad sobą
3. W jaki sposób człowiek może poznać siebie? - próba wskazania sposobów samopoznania - dalszy ciąg pogadanki, której celem jest zwrócenie uwagi na takie sposoby, jak:
- analiza przyczyn porażek życiowych
- autodiagnoza własnych predyspozycji, uzdolnień i osobowościowych barier
- autorefleksja, wyciszenie
- skorzystanie z pomocy psychologa, wychowawcy
- analiza opinii innych
- konfrontacja własnej opinii ze zdaniem innych o sobie
4. Wyeksponowanie znaczenia konfrontacji opinii innych z własną - krótki wykład, mający na celu podkreślenie sensu obiektywizacji wiedzy w pracy nad sobą, zwłaszcza w przezwyciężaniu kompleksów
5. Podanie tematu lekcji: Rola środowiska w procesie samopoznania jednostki
6. Zabawa polegająca na tym, że jedna osoba, która ma odgadnąć o kim z klasy będą mówili jej koledzy, wychodzi z sali, a podczas jej nieobecności klasa wybiera osobę do odgadnięcia. Następnie uczeń, który ma zgadnąć, o kim mowa w zabawie wraca do sali i zaczyna się zabawa.
7. Zasady zabawy polegają na tym, że klasa może przybliżyć tę postać posługując się skojarzeniem osoby z żywiołem, zwierzęciem itp. Osoba zgadująca tworzy konstrukcję pytania typu:
- gdyby ta osoba była kolorem (rośliną, zwierzęciem, porą roku, owocem, żywiołem itp.), to jakim?
Uczniowie odpowiadają skojarzeniami. Zabawa trwa do odgadnięcia. Osoba zgadująca może się wykazać inwencją tworząc pytania, nie może jednak pytać o coś wprost, a więc o wygląd zewnętrzny, wyniki w nauce itp.
Po odgadnięciu, o kim mowa wychowawca pyta osobę "do odgadnięcia" w zabawie jak się czuje, czy chce dopytać o sens jakiegoś skojarzenia, czy coś ją zaskoczyło, jeśli tak, to dlaczego.

W tym momencie, jeżeli sytuacja tego wymaga, wychowawca powinien skorygować postawy braku taktu w wyrażaniu opinii o innych, wskazać na potrzebę delikatności w stosunkach międzyludzkich, poprosić o wypowiedzenie motywów działania uczniów, których wypowiedzi były grubiańskie lub też uraziły osobę do odgadnięcia. Wychowawca powinien wskazać na problem odpowiedzialności człowieka za swoje słowa i kulturę bycia.
Istotne jest też pytanie, czy ta zabawa dostarczyła osobie "do odgadnięcia" wiedzy o sobie, a jeśli tak to jakiej.

Jeśli czas na to pozwoli można zabawę powtórzyć (nawet kilka razy), pamiętać należy o tym, że lekcja ta musi mieć podsumowanie.

8. Podsumowanie:
Jaką rolę odgrywa środowisko (np. szkolne) w procesie samopoznania? - próby udzielenia odpowiedzi szczerej, popartej odpowiednimi przeżyciami z lekcji.
Oczekiwane są odpowiedzi:
- środowisko umożliwia konfrontację wiedzy o sobie z wiedzą innych, co sprawia, że mamy szansę uzyskać wiedzę obiektywną
- posiadając wiedzę obiektywną, możemy określić, które opinie o nas samych były subiektywne, a co za tym idzie, czy nasza samoocena była zaniżona czy zawyżona; to z kolei umożliwi nam pokonywanie kompleksów albo też uświadomi nam bezkrytyczny stosunek do samego siebie
- środowisko, w którym przebywamy jest w stanie zobaczyć więcej niż się domyślamy i niż jesteśmy dostrzec sami, np. jak się prezentujemy (my sami siebie nie widzimy), jak mówimy, poruszamy się, jakie wrażenie wywieramy na innych
- środowisko może udzielić nam bezcennej wiedzy o nas samych, niezbędnej w procesie samopoznania i samodoskonalenia

Opracowanie: Barbara Krawiec

Wyświetleń: 1434


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.