W języku angielskim czasowniki mają pięć form:

A) Forma podstawowa, zwana I formą, która pokrywa się z bezokolicznikiem:
 

B) Forma czasu przeszłego, zwana II formą:
 

C) Forma imiesłowu czasu przeszłego, zwana III formą. Dla czasowników regularnych III forma jest równa II formie:
 

D) Forma "-ing":
 

E) Forma 3 osoby liczby pojedynczej:
 

Zobacz: formy czasowników nieregularnych
 
 
 

Tworzenie II i III formy czasowników regularnych

A) Zwykle dodajemy po prostu "-ed":
 

B) Jeśli czasownik w formie podstawowej zakończony jest na literę samogłoskową dodajemy "-d":
 

C) Jeśli czasownik zakończony jest na "-y" po spółgłosce, "-y" zamienia się na "-ied":
 

D) Jeśli czasownik składa się z jednej sylaby i kończy się pojedynczą literą samogłoskową i pojedynczą literą spółgłoskową, ostatnia litera podwaja się:
 

E) Jeżeli czasownik ma dwie lub więcej sylab i kończy się pojedynczą literą samogłoskową i pojedynczą literą spółgłoskową, ostatnia litera podwaja się tylko wtedy, gdy akcent pada na ostatnią sylabę:
 

Tworzenie formy "-ing" czasownika

A) Zarówno czasowniki regularne, jak i nieregularne tworzą formę "-ing" w ten sam sposób.

B) Do większości czasowników dodajemy po prostu końcówkę "-ing":
 

C) Jeśli czasownik kończy się na "-e", pomijamy tę literę:
 

D) Jeśli czasownik składa się z jednej sylaby i kończy się pojedynczą literą samogłoskową i pojedynczą literą spółgłoskową, ostatnia litera podwaja się:
 

E) Jeżeli czasownik ma dwie lub więcej sylab i kończy się pojedynczą literą samogłoskową i pojedynczą literą spółgłoskową, ostatnia litera podwaja się tylko wtedy, gdy akcent pada na ostatnią sylabę:
 

F) Jeśli czasownik kończy się na "-ie", wtedy przybiera końcówkę "-ying":
 

Tworzenie formy 3 osoby liczby pojedynczej czasownika

A) Zarówno czasowniki regularne, jak i nieregularne tworzą formę "-(e)s" w ten sam sposób - zwykle przez dodanie końcówki "-s". B) Jeżeli czasownik zakończony jest na: "-ss", "-sh", "-ch", "-x", "-o", to dodajemy w trzeciej osobie liczby pojedynczej końcówkę "-es":

C) Jeżeli czasownik zakończony jest na "-y" po spółgłosce, końcówka przybiera postać "-ies":