Zebranie - nowe spojrzenie.

Ciągle doskonaląc swój warsztat pracy nauczyciela - wychowawcy, zwrócić należy również uwagę na modyfikację spojrzenia na organizację, przeprowadzenie i tematykę zebrań z rodzicami.

Te celowo organizowane spotkania mają być dla obu stron - nauczyciela i rodzica nie wymuszonym, miłym kontaktem we wspólnej sprawie - dbałości o dobro dziecka, a nie tylko przykrym obowiązkiem do którego można podejść byle jak. Wychowawca musi sobie zadać pytanie: czego rodzic ode mnie oczekuje?, jak nawiązać z nim dobrą relację, rozmowę?, czy zaproponować pomoc?, aby nie wydać się śmiesznym, a z drugiej zaś strony nie narzucać się nikomu, nie być natrętnym.

Podstawowym zadaniem nauczyciela - wychowawcy jest możliwie szybko zintegrować się z rodzicami - pokonać swoją i ich nieśmiałość. Nie znaczy to jednak o zbytniej poufałości, zbyt bliskich koleżeńskich kontaktach, ale o zdrowej partnerskiej umowie: "ja jestem nauczycielem - chcę pomóc w zdobywaniu wiedzy, wychowaniu i nabywaniu doświadczenia życiowego przez państwa dzieci". W tym miejscu można się przekonać, że grupa obcych sobie ludzi nie pragnie nic innego, oprócz tego co łączy ich ze szkołą - są przecież przedstawicielami naszych uczniów - naszych klientów.

Należy brać pod uwagę taką sytuację, że wśród rodziców będą niechętni do współpracy - wychowawca nie może się tym zrażać i zniechęcać. Nie można też naciskać lub kategorycznie żądać np. udziału w dyskusji czy podejmowaniu wspólnych decyzji. Im bardziej nauczyciel będzie naciskał, przymuszał lub obrażał się na rodziców, tym większy będzie opór i więcej rodziców zacznie przejawiać taką postawę

Z teoretycznego punktu widzenia tematy wychowawcze poruszane z rodzicami można podzielić na trzy najważniejsze grupy:
1. Informujące - dane o ocenach, zachowaniu, podejmowanych zadaniach wychowawczych i edukacyjnych priorytetowych w danym roku szkolnym wybrane przez dyrektora, bieżące sprawy klasowe ogłaszane przez samego nauczyciela lub trójkę klasową, plany imprez, wycieczek, systematycznych spotkań z rodzicami - formy kontaktów.
2. Propagujące wiedzę z zakresu pedagogiki, psychologii, prawa:
- aktualne rozporządzenia ministra edukacji, wybrane akty prawne prawa karnego, opiekuńczego, akty prawne z zakresu praw dziecka;
- przedstawienie prawidłowości rozwojowych dzieci w określonym interesującym rodziców wieku;
- wyjaśnienie przyczyn niepowodzeń szkolnych uczniów i sposoby radzenia sobie z nimi podparte wiedzą doświadczonych pedagogów, psychologów - autorów literatury fachowej;
- prezentacja występujących obecnie zaburzeń w zachowaniu (agresja, uzależnienia, anoreksja, nerwice);
- deficyty rozwojowe - sposoby radzenia sobie z nimi (dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia, zaburzenia koordynacji wzrokowo - ruchowej);
- zagrożenie patologiami społecznymi (narkomania, alkoholizm,
sekty);
- podstawy rozwoju seksualnego człowieka (jak rozmawiać z własnym dzieckiem), przykłady literatury.
3. Wprowadzające wiedzę i kształtujące umiejętności wspierania rozwoju
dziecka:
- o potrzebach i ich zaspakajaniu;
- kierowaniu procesem uczenia się;
- racjonalnym gospodarowaniem czasem wolnym;
- nabywania umiejętności komunikacyjnych z dzieckiem;
- planowanie i spędzanie czasu wspólnie z dzieckiem;
- rozwiązywanie konfliktów - partnerskie traktowanie dziecka.

Schemat funkcjonowania nauczyciela - wychowawcy nie jest zbyt skomplikowany, wymaga jednak pewnej elastyczności, ciągłej modyfikacji, a nade wszystko, sprawnego funkcjonowania w różnych nieprzewidywalnych sytuacjach. Rodzice są przecież tak jak i nasi uczniowie, podopieczni, bardzo różni i różnie mogą reagować na nową sytuację spotkania z nami. Dla niektórych to zupełnie nowe doświadczenia, gdyż np. dziecko właśnie rozpoczęło naukę w szkole i jest to dla rodzica nowa rola - reprezentanta swego dziecka. Oto krótki zarys pomysłów na współpracę nauczyciela z rodzicami:

- Na początkującym rok szkolny zebraniu nauczyciel wita wszystkich rodziców z uśmiechem, tworzy dobry klimat przyjaźni i zaufania.
- Rzeczowo i przekonująco przedstawia program naukowy i wychowawczy szkoły, cele ogólne i cele zaprojektowane na bieżący rok, przybliża też cele związane z określonym etapem życia uczniów w systemie edukacyjnym (pierwszy rok nauczania, wprowadzenie nowego programu np. integracji europejskiej, przygotowanie do egzaminów do kolejnych szkół).
- Dobrze jest jeśli nauczyciel przedstawi swoje przygotowanie i kompetencje, doświadczenie zawodowe, osiągnięcia. Przekonuje rodziców iż ich dziecko trafiło we właściwe, dobre ręce.
- Nauczyciel sam musi podjąć decyzję: czy może, czy też nie, poprosić rodziców o krótkie przedstawienie się w celu wzajemnego poznania.
- Wzajemnemu poznaniu służyć może bądź rozmowa indywidualna, na którą zaprasza nauczyciel po spotkaniu z wszystkimi jednocześnie gdzieś w kuluarach szkoły, bądź, co lepiej się sprawdza, bo nie zabieramy nikomu wolnego czasu, prosimy o napisanie odpowiedzi lub krótkiego wypracowania na temat własnego dziecka. Pozwoli to szybciej i lepiej poznać je, znaleźć jego dobre i złe strony, zorientować się w sytuacji rodzinnej, informacje te mogą mieć wpływ na przyszłą karierę szkolną dziecka. Pytania naprowadzające muszą być krótkie, jednoznaczne, aby już na samym początku nie zniechęcić do siebie rodzica, ale jednocześnie można zachęcać w trakcie rozdania kartek o szersze odpowiedzi, dodanie czegoś od siebie o co nie zostało zadane pytanie, a co mogłoby mieć wpływ na indywidualne podejście do ucznia.
- Następnym niezbędnym punktem będzie przedstawienie i omówienie arkusza wiedzy i umiejętności jaki zaplanowano dla uczniów danej klasy. Informacje o konieczności przyswojenia sobie niezbędnej wiedzy i umiejętności, aby zaliczyć minimum programowe na określony stopień. Podaje się tu rodzaje i wstępne terminy prac, które muszą być zaliczone w celu uzyskania promocji do klasy następnej.
- Ważne i niezbędne jest też ustalenie razem z rodzicami programu dyscyplinarnego - "systemu reagowania" na nieobecności spóźnienia, określenie formy usprawiedliwień.
- Krótko należy też przedstawić informacje o działaniach pomocniczych dla rodziców, w razie występowania trudności wychowawczych (możliwych do udzielenia pomocy w szkole lub innych instytucjach).
- Można też w delikatnym tonie przedstawić zakres oczekiwań współpracy i prosić ewentualnie o pomysły rodziców - co mogą zrobić dla klasy, szkoły itd.
- W późniejszym terminie nauczyciel zaprasza kilka razy rodziców na spotkania - konferencje dotyczące problematyki z zakresu profilaktyki, trudności wychowawczych czy trudności w uczeniu się. Nauczyciel sam lub zaproszony gość przedstawia temat, odnosi się do problemów występujących w danej klasie.
- Niezwykle ważnym jest spotkanie podsumowujące wyniki nauczania dzieci, na których przedstawia się ich mocne strony, postępy i osiągnięcia, oraz "obszary" wymagające korekty - te omawiane są indywidualnie z rodzicami lub ewentualnie z uczniem - wspólnie szuka się wtedy naprawy problematycznej sytuacji.
- Przynajmniej raz na rok organizować należy wspólne spotkanie klasowe: nauczyciela rodziców i uczniów, np. wspólna wycieczka, festyn ogólnoszkolny.

Przedstawione propozycje nie musza stanowić sztywnej ramy postępowania w całym roku szkolnym, ale na pewno ułatwią i uprzyjemnią trudną pracę wychowawczą z rodzicami, na których opinii przecież nam zależy. Ich ocena jest wyznacznikiem dla pracy nie tylko poszczególnych nauczycieli ale i całej szkoły.

Wzajemne, bliskie, ale nie poufałe kontakty umilą pracę każdemu nauczycielowi, zbliżą do siebie zarówno dzieci jak i ich rodziców. Życzę więc Państwu miłych wzajemnych pozytywnych doświadczeń, wielu ciekawych spotkań, jestem przekonana, że wiele się od siebie nauczycie.

Opracowanie: Justyna Strzyżewska

Wyświetleń: 494