Katalog Grażyna Jedynak Ekologia, Program nauczania Program zajęć pozalekcyjnych Szkolnego Koła Ekologiczno-Biologicznego.Progrm zajęć pozalekcyjnych szkolnego koła ekologiczno - biologicznegoI. WSTĘP.Zajęcia terenowe należą do jednych z najstarszych form empirycznego poznawania środowiska przyrodniczego. Uczniów można wyposażyć w obszerną wiedzę stosując różne metody, lecz tylko w bezpośrednim kontakcie z przyrodą, wiadomości i umiejętności zdobyte w klasie można wykorzystać i sprawdzić. Obcowanie z naturą wywołuje silne emocje, które motywują uczniów do działań proekologicznych. Ukończenie Studiów Podyplomowych: Zajęcia terenowe podstawą nauczania biologii w gimnazjum z uwzględnieniem ścieżek edukacyjnych: prozdrowotnej, ekologicznej i regionalnej (Akademia Świętokrzyska w Kielcach, 2001r.), stało się dla mnie inspiracją do napisania i wdrożenia programu zajęć pozalekcyjnych: "Myśleć globalnie, działać lokalnie". II. CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU. Program jest próbą tworzenia warunków do poznawania współzależności między różnymi składnikami środowiska oraz rozumienia przyczyn i skutków ingerencji człowieka w świat przyrody. (Rozporządzenie MEN z dnia 21 maja 2001r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego, kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół oraz kształcenia w profilach w liceach profilowanych; Dziennik Ustaw Nr 61, poz. 625 - ścieżki edukacyjne: edukacja ekologiczna). Założeniem programu jest ocena stanu środowiska przyrodniczego najbliższej okolicy szkoły, dokonana na podstawie prowadzonych przez uczniów obserwacji i badań. Program ten opiera się na treściach wiedzy ekologicznej i biologicznej zawartej w programie biologii w gimnazjum. Realizowany na zajęciach Szkolnego Koła Ekologiczno-Biologicznego we współpracy z Nadleśnictwem i Urzędem Miejskim w Stąporkowie, stwarza możliwości prowadzenia monitoringu lokalnego środowiska przyrodniczego podczas zajęć terenowych. Efektem procesu kształcenia według tego programu jest przyjęcie przez ucznia określonej wiedzy, przekonań i postaw, którymi będzie posługiwał się w życiu. Program podzielony jest na następujące kręgi tematyczne: - Powietrze. - Woda. - Gleba. - Odpady. Realizacja programu pozwala na rozwijanie zainteresowań ekologicznych uczniów i aktywne ich współuczestnictwo w ochronie środowiska lokalnego. III. SZCZEGÓŁOWE CELE EDUKACYJNE. 1. Uświadomienie zagrożeń środowiska przyrodniczego występujących w miejscu zamieszkania: - wskazywanie przykładów niekorzystnych zmian zachodzących w atmosferze, hydrosferze i litosferze w skutek działalności człowieka, - wykazywanie niekorzystnego wpływu zanieczyszczeń środowiska na biosferę, - prowadzenie obserwacji i doświadczeń dotyczących wpływu zanieczyszczeń środowiska na rośliny i zwierzęta, - interpretowanie wyników obserwacji i doświadczeń, - umiejętność dostrzegania związków przyczynowo-skutkowych, - docieranie do różnych źródeł wiedzy ekologicznej i jej interpretacja, - wskazywanie pozytywnych przykładów działania w zakresie ochrony środowiska. 2. Budzenie szacunku do przyrody: - ocenianie zmian zachodzących w środowisku przyrodniczym w wyniku oddziaływania człowieka i ich wpływ na jakość jego życia, - krytyczna analiza relacji między działalnością człowieka a stanem środowiska, - przestrzeganie zasad ochrony środowiska, - aktywne współuczestnictwo w ochronie środowiska, - rozumienie stanowiska człowieka w przyrodzie, - docenianie wpływu przyrody na zdrowie człowieka, - poszukiwanie rozwiązań, pomysłów zgodnych z ideą rozwoju zrównoważonego, - projektowanie działań ochronnych w najbliższym otoczeniu i we własnym życiu, - rozumienie własnej roli w ochronie środowiska. IV. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW. Uczeń jest stroną aktywną, samodzielnie poszukującą wiedzy. Rola nauczyciela sprowadza się do stymulowania tego poszukiwania. Należy stworzyć takie warunki, które sprzyjają samodzielnemu eksperymentowaniu, prowadzeniu obserwacji i badań. Dlatego uważam, że głównymi metodami i formami pracy podczas realizacji programu powinny być: wycieczki terenowe i metody badawcze: - badanie czystości powietrza za pomocą skali porostowej, - badanie kwasowości opadów atmosferycznych, - określanie stopnia zanieczyszczenia wody poprzez obserwację organizmów wodnych, - porównywanie życia w glebie naturalnej oraz przekształconej przez człowieka, - obserwacja uszkodzeń liści drzew, - obserwacje prowadzone w oczyszczalni ścieków, na wysypisku śmieci, w lesie i na terenach zurbanizowanych. Aktywizacja łączy się z ciągłym rozwijaniem zdolności umysłowej ucznia. Dlatego proponuję następujące środki dydaktyczne: - odczynniki i sprzęt laboratoryjny, - programy multimedialne i komputery, - środki plastyczne, - filmy edukacyjne, - literaturę. V. OPIS ZAŁOŻONYCH OSIĄGNIĘĆ UCZNIA. Uczeń potrafi zbadać stan lokalnego środowiska przyrodniczego, porównać z normami, ocenić i zaprojektować rozwiązania. Rozwija proekologiczne motywacje na rzecz działania w najbliższym środowisku. Efektem działalności uczniów jest przedstawienie wyników z realizacji programu podczas ogólnoszkolnej sesji: "Myśleć globalnie, działać lokalnie". Wystawa prac plastycznych. Opracowanie wyników badań, ocena stanu środowiska, projekty działań zmierzających do poprawy stanu środowiska przyrodniczego. Przesłanie wniosków do Urzędu Miejskiego w Stąporkowie. VI. TEMATYKA ZAJĘĆ.
Opracowanie: Grażyna Jedynak Wyświetleń: 4856
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |