Katalog

Jarosław Dębicki
Fizyka, Scenariusze

Elementy kosmonautyki. I i II prędkość kosmiczna. Scenariusz zajęć - fizyka z astronomią dla klasy II LO.

- n +

Scenariusz lekcji z wykorzystaniem komputera Fizyka z astronomią w klasie II LO

Temat: Elementy kosmonautyki. I i II prędkość kosmiczna. (czas 45 min.)

Co uczeń powinien już wiedzieć?
Powinien znać pojęcia: praca i energia w polu grawitacyjnym, orbita, siła grawitacji, siła dośrodkowa.

Powinien umieć: operować równaniami, uruchamiać programy komputerowe w środowisku Windows i korzystać z nich.

Cele lekcji:
Uczeń wie:
- jak przebiega ruch satelitów okołoziemskich
- jakie parametry wpływają na kształt orbit satelitów

Uczeń umie:
- opisać jakościowo i ilościowo ruch satelitów okołoziemskich
- wyjaśnić pojęcie i obliczyć pierwszą i drugą prędkość kosmiczną
- obliczyć pierwszą i drugą prędkość kosmiczną dla Ziemi
- obliczyć pierwszą i drugą prędkość kosmiczną innych ciał niebieskich


Metody nauczania:
pogadanka, elementy wykładu, ćwiczenia z programem komputerowym

Formy organizacyjne:
stanowisko komputerowe, praca w grupach dwuosobowych

Środki dydaktyczne:
stanowiska komputerowe, rzutnik pisma

(gdy komputery nie są połączone w sieć, nauczyciel przed lekcją przygotowuje je tak, aby na poszczególnych stanowiskach znalazły się, skopiowane przez niego wcześniej potrzebne programy)

Plan lekcji:
1. Część organizacyjna
2. Sformułowanie tematu lekcji
3. Przypomnienie wiadomości o ruchu ciał w polu grawitacyjnym Ziemi, ze szczególnym uwzględnieniem rzutu poziomego
4. Wprowadzenie do tematu lekcji.
5. Opis ilościowy i jakościowy pierwszej prędkości kosmicznej.
6. Opis ilościowy i jakościowy drugiej prędkości kosmicznej.
7. Podsumowanie z wykorzystaniem programu komputerowego symulującego ruch ciał, którym nadano I lub II prędkość kosmiczną.
8. Zakończenie

ad. 3.
Przypomnienie wiadomości na temat rzutu poziomego odbywa się w trakcie rozwiązania zadania dotyczącego tego zagadnienia, np:
Kula karabinowa została wystrzelona poziomo z lufy, znajdującej się na wysokości h=5 m nad ziemią z prędkością początkową v0 = 400 m/s. W jakiej odległości od lufy kula upadła na ziemię? Ile czasu trwał lot pocisku.

ad. 4, 5, 6. Nauczyciel wprowadza krótko do tematu lekcji, prezentując na foliogramie rozumowanie Newtona dotyczące teorii lotów kosmicznych. Przy zwiększającej się prędkości rzutu poziomego, osiągnięta zostaje pierwsza prędkość kosmiczna i możliwe jest, aby ciało zostało satelitą okołoziemskim.

Nauczyciel wspólnie z uczniami dyskutuje warunki jakie muszą być spełnione, aby ciało utrzymać na orbicie okołoziemskiej. Zostaje wyprowadzony wzór na pierwszą prędkość kosmiczną.

Następnie wprowadzony zostaje opis jakościowy i ilościowy drugiej prędkości kosmicznej.
Podczas dyskusji uczniowie ustalają kształt orbit ciał poruszających się z prędkościami o wartościach vI < v < vII.

ad. 7. Uczniowie korzystając z programu komputerowego GRAWIT lub OR obserwują symulacje ruchu ciał, wyrzucanych poziomo z powierzchni kuli ziemskiej, którym nadawać można prędkości o różnych wartościach i ustalać wysokość z jakiej następuje rzut. Utrwalają nowe wiadomości poznane w czasie lekcji.
Jako zadanie domowe uczniowie otrzymują do rozwiązania zadanie rachunkowe np.:
Znając VI i VII Ziemi oblicz VI i VII dla planety o 10 razy większej niż Ziemia masie i dwa razy większym promieniu.

ad. 8. Uczniowie zamykają programy komputerowe, wyłączają komputery, porządkują stanowiska.

Opracowanie: mgr Jarosław Dębicki

Wyświetleń: 4077


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.