Katalog

Iwona Cieślak, Elżbieta Deręgowska
Lekcja wychowawcza, Scenariusze

"Drogi szerzenia się HIV i profilaktyka AIDS" - scenariusz sesji popularno?naukowa dla uczniów III klasy gimnazjum

- n +

Drogi szerzenia się HIV i profilaktyka AIDS

Scenariusz obchodów "Światowego Dnia AIDS" dla gimnazjum.

WSKAZÓWKI:
Sesja popularno - naukowa jest godną polecenia metodą zaprezentowania problematyki AIDS uczniom gimnazjum. W ramach realizowanego w naszej szkole programu zdrowotnego zajęcia te przygotowuje pedagog szkolny i nauczyciel biologii.

W sesji uczestniczą jednocześnie wszyscy uczniowie klas III (bez nauczycieli), co ułatwia nawiązanie lepszego kontaktu z młodzieżą.

Czas zajęć - 3 godziny lekcyjne.
Sesja obejmuje 3 części:
1. Wykład z projekcją foliogramów "Drogi szerzenia się HIV" - prowadzi nauczyciel biologii.
2. Prelekcja na temat "Profilaktyka AIDS" - prowadzi pedagog szkolny.
3. Dyskusja z młodzieżą.

CELE ZAJĘĆ:

W wyniku udziału w zajęciach uczeń:
- zna drogi rozprzestrzeniania się wirusa HIV,
- sposoby zarażania się wirusem,
- dostrzega zagrożenia dla własnego zdrowia wynikające z zażywania narkotyków i uprawiania seksu,
- potrafi wymienić objawy u nosicieli wirusa i chorych na AIDS,
- wie, iż osoba będąca nosicielem ma prawo do godnego życia, nauki i pracy.

PRZEBIEG SESJI POPULARNO - NAUKOWEJ.

ETAP WSTĘPNY
Otwarcie sesji przez Panią Dyrektor Szkoły.
Wprowadzenie do tematyki sesji, określenie celów jakie stoją przed nauczycielami i uczestnikami sesji.

ETAP ZASADNICZY
Część 1 - 45 minut.

Wykład z projekcją foliogramów "Drogi szerzenia się HIV" (nauczyciel biologii).

Co to jest AIDS?
W początkach lat osiemdziesiątych stwierdzono najpierw w USA, następnie w Europie Zachodniej - wśród młodych mężczyzn - zachorowania na nieznaną dotąd, groźną chorobę, charakteryzującą się utratą odporności organizmu. Nazwano ją AIDS, co po polsku należy tłumaczyć jako "zespół nabytego upośledzenia odporności".

Co jest przyczyną AIDS?
Intensywne badania doprowadziły do wykrycia w roku 1983 wirusa wywołującego to schorzenie, nazwano go "ludzkim wirusem upośledzenia odporności" w skrócie "HIV". Wkrótce poznano dokładnie jego właściwości i budowę.

Stwierdzono, że wirus znajduje się przede wszystkim w krwi osób zakażonych, poza tym w nasieniu (spermie) i wydzielinie pochwowej, toteż zarówno krew jak wspomniane wydzieliny mają istotne znaczenie w przenoszeniu zakażenia. Niewielkie ilości wirusów mogą być obecne w ślinie, łzach, moczu i stolcu. Nie odgrywają one jednak roli w szerzeniu się zachorowań, jest ich bowiem tam zbyt mało.

Wirus HIV jest wrażliwy na działanie powszechnie stosowanych środków odkażających (chloramina, lizol, formalina, domestos). Bardzo łatwo ginie w podwyższonej temperaturze (56 0C). Poza organizmem HIV nie znajduje dogodnych warunków do przeżycia.

Jak dochodzi do zakażenia?

HIV przenosi się trzema głównymi drogami, przy czym w każdej dochodzi do wymiany krwi lub płynów ustrojowych. Do zarażenia wirusem dochodzi wtedy, gdy krew lub płyny organizmu zarażonej osoby bezpośrednio zetkną się z krwią lub płynami ustrojowymi ofiary wewnątrz jej organizmu. Wynika stąd, że podstawowym sposobem przekazywania wirusa HIV są stosunki płciowe. Wirus przemieszcza się od jednego do drugiego partnera w płynach ustrojowych. W większości rejonów świata choroba rozprzestrzenia się w ten właśnie sposób.

Drugą drogą zarażenia wirusem HIV jest przekazanie go nienarodzonemu dziecku przez zakażoną matkę. Wirus może dostać się do krwi płodu w macicy lub podczas porodu.

Trzecia droga zarażenia to wprowadzenie do organizmu, krwi lub płynów ustrojowych, najczęściej podczas wykonywania zastrzyków. Zanim zaczęto badać oddawaną przez ludzi krew, zdarzało się, że niektórzy krwiodawcy byli zarażeni wirusem HIV. Obecnie w wielu krajach prowadzi się dokładne badania krwi oddawanej w stacjach krwiodastwa. Jednakże ciągle można zarazić się wirusem, korzystając z niesterylnej strzykawki lub igły, użytych wcześniej przez nosiciela HIV.

Zachowanie wirusa w organizmie.

HIV atakuje pewne typy białych krwinek (limfocyty T). Kiedy układ odpornościowy zaczyna zawodzić, krwinki te nie są w stanie spełniać swoich normalnych zadań polegających na zwalczaniu chorób i zabijaniu zarazków. Zarazki, które normalnie zostałyby szybko usunięte, bez przeszkód rozmnażają się w organiźmie.

Kolejną niezwykłą cechą HIV jest fakt, iż główne objawy dają o sobie znać po dłuższym czasie, kilka lat po wniknięciu wirusa do organizmu.

Po paru tygodniach od zarażenia się wirusem mogą pojawić się: gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, ból gardła, bóle mięśni, wysypka. Objawy te poprzedzają pojawienie się przeciwciał anty - HIV w surowicy krwi, które zwykle stają się dodatnie około ósmego tygodnia po zakażeniu. Po ustąpieniu tych objawów następuje okres bez widocznych zmian chorobowych, osoby takie potocznie nazywa się "nosicielami HIV".

Po pewnym czasie mogą pojawić się takie objawy jak: łatwe męczenie się, chudnięcie, silne poty nocne, uporczywa gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie jamy ustnej i języka, suchy kaszel, duszności, wodniste biegunki. Opisane objawy to jeszcze nie AIDS.

O rozpoznaniu AIDS decyduje stwierdzenie zakażeń oportunistycznych, z których najczęstrzym jest zapalenie płuc lub nowotwór, mięsak Kaposiego.

Czas upływający od zakażenia wirusem do wystąpienia objawów AIDS, wynosi od kilku do kilkunastu lat. Stan chorych jest ciężki, gorączka, osłabienie do całkowitego wyniszczenia organizmu. Mimo leczenia choroba czyni postępy i prowadzi do śmierci.

Część 2 - 45 minut.
Prelekcja na temat - "Profilaktyka AIDS" (pedagog szkolny).

Metody leczenia.
Niestety w dniu dzisiejszym nie znamy jeszcze leku przeciwko samemu AIDS. Jak dotąd nie udało się wyprodukować szczepionki, która zapobiegałaby rozwojowi i rozprzestrzenianiu się wirusa HIV.

Pomimo nieprzerwanej pracy nad lekami i szczepionką ogólny postęp w zwalczaniu choroby jest bardzo powolny.

Wirusy żyją i rozmnażają się wewnątrz komórki gospodarza, z tego względu badania nad nimi są niezwykle trudne.

Lek (AZT) opóźnia rozwój AIDS, u niektórych ludzi wywołuje jednak skutki uboczne jak: mdłości, wymioty, osłabienie, niszczenie szpiku kostnego. Istnieją więc pacjenci, którzy nie mogą, lub nie chcą przyjmować tego leku.

AIDS choroba społeczna.

Światowa Organizacja Zdrowia podaje, iż liczba nosicieli HIV w 2000 r. wzrosła do 40 mln. HIV częściej występuje w pewnych rejonach, takich jak Ameryka Północna, Wyspy Karaibskie, Środkowa Afryka i Południowo - Wschodnia Azja.

Obecnie jedyną bronią przeciwko AIDS jest wiedza, jak wirus HIV się rozprzestrzenia. Chociaż naukowcy nie ustają w poszukiwaniach leku, jedyną obroną pozostaje unikanie sytuacji niosących ze sobą ryzyko zarażenia.

Część 3 - 45 minut.
Dyskusja z młodzieżą "AIDS - problem tolerancji".
Młodzież zadaje pytania dotyczące AIDS i wirusa HIV oraz problemów z nimi związanych. Na pytania odpowiadają: pedagog szkolny, psycholog, higienistka i nauczyciel biologii.

ZAKOŃCZENIE ZAJĘĆ

Wybrani uczniowie z klas III oceniają prace plastyczne wykonane w ramach obchodów Dnia AIDS przez uczniów I klas gimnazjalnych (najlepsze prace zostają nagrodzone). Prace plastyczne stanowią jednocześnie dekorację sali gimnastycznej, w której odbywa się sesja.

Ponadto w ramach obchodów Światowego Dnia AIDS - uczniowie klas II oglądają film tematyczny pt.: "AIDS - wszystko co powinieneś wiedzieć".

Opracowanie: Iwona Cieślak
Elżbieta Deręgowska

Wyświetleń: 5256


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.