Pierwiastki Chemiczne-Leki Ziemi

ŻELAZO

Żelazo to biało-szary metal ciężki, należący do grupy żelazowców. Stanowi on prawdopodobnie około 45% masy Ziemi i przyjmuje się, że w stanie rodzimym stanowi około 90% jej jądra. W organizmie człowieka zaopatruje niezliczoną liczbę komórek w tlen niezbędny do życia. Dzięki tej funkcji wytwarzana jest energia, pozwalająca na aktywność i prawidłowe funkcjonowanie każdej z nich. Nośnikiem tlenu w organizmie człowieka jest hemoglobina. Składa się ona z substancji białkowej, noszącej nazwę globiny i hemu, zawierającego żelazo. Ma czerwony kolor i nazywana jest barwnikiem krwi. Dzięki niej cząsteczki tlenu docierają do każdego zakątka ustroju. W momencie przekazania komórce żelaza wraz z tlenem, hemoglobina staje się całkowicie niepotrzebna i poddawana jest przemianom, zachodzącym w wątrobie i śledzionie. Komórki tych organów pochłaniają bezużyteczne czerwone krwinki wydalają zawarte w nich żelazo, które powtórnie wykorzystywane jest do syntezy hemoglobiny. Dokonuje się ona w szpiku kostnym i tam właśnie każda czerwona krwinka otrzymuje odpowiednią ilość żelaza. We krwi i innych płynach powstających w organizmie ludzkim żelazo przemieszcza się dzięki substancji nośnikowej o nazwie transferyna. Największe ładunki metalu wchłaniane są przez krwinki dopiero powstające. Niosą one ten cenny transport we wszystkie miejsca, gdzie odczuwane są jego braki. Oprócz funkcji natleniacza, żelazo bierze udział w syntezie enzymów, biorących udział w procesie oddychania komórek mięsni szkieletu. Niedobór metalu może bowiem doprowadzić bowiem do osłabienia siły mięśni, wystąpienia bólów w ich obrębie i pogorszenia ogólnej formy fizycznej człowieka. Zbyt niski poziom żelaza w organizmie może nawet spowodować upośledzenie pracy enzymów nie zawierających tego pierwiastka. Jego wysoki poziom w ustroju zwiększa wydolność całego organizmu, przyczynia się do prawidłowej pracy serca i przemiany hormonalnej. Wzmacnia także układ odpornościowy i przyspiesza proces podziału komórek. Niedobory żelaza mogą być skutkiem diety stymulującej szybki przepływ pokarmu przez układ pokarmowy, zaburzeń trawiennych i przyjmowania leków hamujących nadkwasotę. Przyswajaniu żelaza sprzyja witamina C. Ważne jest więc spożywanie mięs, ryb i drobiu z warzywami i owocami zasobnymi w tę witaminę. Na niedobory żelaza najbardziej narażone są kobiety, które tracą jego ilości w czasie krwawień miesiączkowych oraz osoby stosujące nieodpowiednią dietę. Najpoważniejszą konsekwencją braku tego metalu w organizmie jest anemia. Może ona objawiać się zmęczeniem, apatią, kruchością paznokci i włosów, zaparciami i bólami głowy. W stadium zaawansowany powoduje omdlenia, zaburzenia pracy serca, trudność w oddychaniu, nudności oraz nerwowość i niepokój wewnętrzny. Aby uniknąć niedokrwistości, należy spożywać produkty żywnościowe bogate w żelazo. Szczególnie zasobne w ten pierwiastek są podroby, ostrygi, chude mięso, produkty pełnoziarniste i wiele warzyw.

Aby uzupełnić niedobór, należy spożywać:
- mięso;
- podroby;
- ryby;
- kapustę kiszoną;
- ziemniaki;
- kalafiory;
- marchew;
- warzywa korzeniowe;
- brokuły;
- pomidory.

Niedobór może spowodować:
- apatię;
- zaparcia;
- kruchość paznokci;
- wypadanie włosów;
- bladość;
- pękanie kącików ust;
- brak koncentracji;
- mrowienie w stopach;
- osłabieniu popędu płciowego.

SIARKA

Siarka to minerał należący do grupy tlenowców, charakteryzujący się żółtą barwą i nie rozpuszczalnością w wodzie. Jest bardzo rozpowszechniona w przyrodzie. Występują zazwyczaj w postaci siarczków i siarczanów, choć także w formie wulkanicznej i skamieniałej. Wchodzi w skład wielu związków organicznych. Uważana jest za jeden z podstawowych składników budulcowych białek. Pierwiastek ten jest niezbędny do prawidłowego przebiegu materii, dlatego wszelki jego niedobór zaburza pracę każdej komórki. Stanowi ona także podstawowy składnik mazi stawowej i ścian torebek stawowych. Ciągłe uzupełnianie zasobów siarki zabezpiecza przed ścieraniem się zginanych kości i wysychaniem powierzchni trących. Mikroelement ten i witamina C dbają o powstawanie kolagenu, uelastyczniającego oraz dodającego urody i młodości skórze Jest on jednym z jej najważniejszych składników białkowych, zapobiegających powstawaniu zmarszczek. W jego skład wchodzi również nieoceniona siarka. Żaden inny minerał nie uczestniczy w opisanych procesach tak wielostronnie i wielofunkcyjnie. Od niego zależy gospodarka hormonalna w organizmie, uroda, odporność oraz przemiana tłuszczowa i węglowodanowa, regeneracja jąder komórkowych, procesy oddychania komórkowego i energetycznego, prawidłowe ukrwienie oraz funkcjonowanie stawu.

Ludzki organizm pozyskuje siarkę głównie ze spożywanego białka, ale jej źródłem są także niektóre witaminy.

Aby uzupełnić niedobór, należy spożywać:
- żółtka jaj kurzych,
- mięso,
- ryby,
- mleko i jego przetwory,
- warzywa i owoce,

Niedobór może powodować:
- depresje,
- niepokoje,
- choroby stawów,
- zaćmę,
- zatrucie wątrobowe,
- zaburzenia ukrwienia,
- powstawanie zmarszczek,
- wiotczenie skóry,
- łamliwość paznokci,
- kruchość i brzydki wygląd włosów,
- bladość,
- osłabienie systemu immunologicznego.

MAGNEZ

Magnez według odkryć biochemików przyczynia się do powstawania życia i aktywizuje u jego początku. Jest jedynym pierwiastkiem, którego stężenie w organizmie człowieka utrzymuje się na stałym poziomie. Mikroelement ten jest także jednym ze składników chlorofilu, występującego w roślinach zielonych. Magnez jest obok wapnia i fosforu jednym z podstawowych pierwiastków budujących kości. Odpowiada za ich wzrost i trwałość oraz wpływa na powstawanie chroniącego zęby szkliwa. Dzięki niemu mięśnie są zdolne do wykonywania prawidłowej pracy. Bez magnezu nie zachodziłaby synteza hormonów stresowych, adrenaliny i noradrenaliny. Ich produkcja pozwala zachować odporność psychiczną nie tylko w trudnych momentach, ale także w codziennym życiu. Osoby cierpiące na brak odpowiednich ilości magnezu w organizmie charakteryzuje strach przed trudnościami, podatność na stres, odkładanie lub unikanie sytuacji konfliktowych. Mogą popadać także w stany depresyjne. Niedobory tego pierwiastka powodują również osłabienie mięśni, kości i zębów oraz zaburzenia pracy układu pokarmowego.

Aby uzupełnić niedobór, należy spożywać:
- nasiona,
- orzechy, - produkty pełnoziarniste,
- warzywa strączkowe,
- szpinak,
- brokuły,
- ryby,
- banany.

Niedobór może powodować:
- depresje,
- lęki,
- nerwowość,
- choroby serca,
- mrowienie w kończynach,
- zaburzenia struktury kości i zębów,
- osłabienia mięśni.

WAPŃ

Pierwiastek ten charakteryzuje się wielką aktywnością chemiczną. Jest bardzo rozpowszechniony w przyrodzie. Zapotrzebowanie na ten mikroelement jest bardzo wysokie i ważne jest, by utrzymywało się na stałym poziomie. Powodem tego jest nieustannie zachodzący proces wymywania wapnia w kościach. Czerpią one świeży metal, a wydalają zużyty. Gdy przerwiemy podaż wapnia w pokarmie, nasze kości natychmiast słabną. Co pięć sześć lat organizm dokonuje całkowitej wymiany tego pierwiastka. Największe ilości tego składnika potrzebne są do utrzymania w zdrowiu naszych przednich zębów. Mikroelement ten jest jednym z czynników kierujących pracą mózgu i całego układu nerwowego. Na największe ubytki wapnia narażone są kobiety w czasie menopauzy i zaraz po niej. Na skutek przemian hormonalnych wydalają wielkie jego ilości z porannym moczem. Ucieczce wapnia z organizmu sprzyja także picie herbaty i kawy, które pobudzają ustrój do produkcji niekorzystnych dla wapnia hormonów. W procesie przyswajania wapnia niemałą rolę odgrywa słońce. Powstająca w następstwie nasłonecznienia organizmu witamina D aktywizuje wzrost tkanki kostnej, co z kolei powoduje zwiększone zapotrzebowanie na wapń. Unikając światła dziennego i słońca pozbawiamy się dużej ilości spożywanego makroelementu. Funkcji i działań wapnia w organizmie jest tak dużo, że trudno wymienić je wszystkie. Należy jednak pamiętać o tym, że wpływa on na mocne kości i zęby, prawidłową krzepliwość krwi, szybkie gojenie ran, prawidłowe funkcjonowanie serca i innych mięśni, wewnętrzny spokój, odprężenie nerwowe i dobry nastrój, działanie wielu enzymów i przyswajanie żelaza.

Aby uzupełnić niedobór, należy spożywać:
- mleko i jego przetwory,
- migdały,
- orzechy,
- figi,
- kapustę,
- koper włoski,
- czekoladę,
- rośliny strączkowe.

Niedobór może powodować:
- skurcze mięśni,
- mrowienie i drętwienie kończyn,
- bóle stawów,
- spowolnienie tętna,
- kołatanie serca,
- próchnicę i kruchość zębów,
- zaburzenia snu,
- stany lękowe,
- krwotoki,
- złamania kości,
- zaburzenia wzrostu.

Opracowanie: mgr Agata Rak

Wyświetleń: 1295