OPIS I ANALIZA PRZYPADKU

I IDENTYFIKACJA PROBLEMU

Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo

1.PODSTAWOWE WIADOMOŚCI NA TEMAT UCZNIA

Uczeń ma 7 lat. Uczęszcza do klasy pierwszej. Pochodzi z pełnej rodziny, ma młodszego brata. Sytuacja materialna rodziny dobra. Oboje rodziców pracują. Uczeń z orzeczeniem kształcenia specjalnego dla dzieci upośledzonych w stopniu lekkim. Pozostaje w leczeniu neurologicznym i ortopedycznym.
Rodzice nie wyrazili zgody na uczęszczanie dziecka do szkoły specjalnej, dlatego realizuje on program na terenie naszej szkoły.

2. GŁÓWNE OBJAWY PROBLEMU

Uczeń we wrześniu rozpoczął naukę w klasie pierwszej. Od początku przejawia trudności w kontaktach z rówieśnikami. Jest uczniem pogodnym, jednak nie potrafi opanować złości i gniewu. Bywa agresywny - bije kolegów, szczypie, ciągnie za włosy, niszczy przybory szkolne, rzuca różnymi przedmiotami np. nożyczkami, powodując zagrożenie dla innych uczniów. Często jest pobudzony, nie reaguje na upomnienia nauczyciela. Zna formy grzecznościowe, jednak ma trudności z ich przestrzeganiem. Koledzy nie akceptują jego zachowania, odrzucają go, unikają kontaktów, a nawet niektórzy boją się go.

II GENEZA I DYNAMIKA ZJAWISKA

Chłopczyk urodził się jako pierwsze, wyczekiwane dziecko w rodzinie. Gdy miał dwa miesiące lekarze rozpoznali u niego schorzenia endokrynologiczne. Później związane z układem kostnym i neurologicznym. W mowie dziecka występuje wada wymowy.

Rodzice nie mogą pogodzić się z faktem, iż ich dziecko nie jest takie samo, jak jego rówieśnicy. Są nadmiernie krytyczni wobec niego, często stawiają chłopcu za wzór jego młodszego brata, utrwalając u niego poczucie niskiej wartości. Atmosfera napięcia i nerwowości, jaka panuje w rodzinie, budzi u dziecka lęk i niepokój. Chłopczyk panicznie boi się ojca, twierdzi, że tata często go bije.

W wywiadzie z rodzicami oraz nauczycielami przedszkola ustaliłam, że przejawy nadpobudliwości psychoruchowej występowały już u chłopca we wcześniejszych latach życia - w przedszkolu, podwórkowych zabawach z rówieśnikami. Zaczął być agresywny, niesforny, krzykliwy.
Najważniejsze było spostrzeżenie, że zachowania te nie słabną, wręcz przeciwnie przybierają na sile.

III ZNACZENIE PROBLEMU

Agresja, krzykliwość ucznia w szkole ma, moim zdaniem, duży wpływ na jego dalsze życie w tym środowisku, na odnoszone sukcesy i ponoszone porażki. Dziecko z przejawami nadpobudliwości ma większe trudności z przestrzeganiem reguł obowiązujących w szkole. Naraża się na krytyczne uwagi, nie jest akceptowany przez rówieśników. Jest również przedmiotem kpin i złośliwości ze strony innych. Spowoduje to izolację i wyłączenie z grupy.

IV PROGNOZA

NEGATYWNA
Zaniechanie zamierzonych oddziaływań profilaktycznych, doprowadzi do pogłębienia się zjawiska.
Pozostawienie ucznia samemu sobie spowodowałoby nasilenie się problemu, którego samodzielne rozwiązanie przerasta jego możliwości. Uczeń zostanie całkowicie odrzucony przez rówieśników.

POZYTYWNA
Wdrożenie oddziaływań mających na celu przezwyciężenie trudności spowoduje, że uczeń będzie nawiązywać pozytywne kontakty z rówieśnikami, będzie akceptowany przez grupę. Klasa będzie zachęcać go do wspólnej zabawy, a nawet będzie się nim opiekować. Uczeń nabierze wiary w siebie i we własne siły.

V PROPOZYCJE ROZWIĄZANIA

CELE

Klasa akceptuje ucznia takim, jaki jest.

Uczeń osiąga sukcesy szkolne na poziomie swoich możliwości intelektualnych.

Chętnie uczestniczy w życiu klasy, bawi się wspólnie z kolegami.

Stara się pokonywać trudności.

ZADANIA NAPRAWCZE

Współpraca z Poradnią Psychologiczno - Pedagogiczną w celu monitorowania rozwoju dziecka.

Rozmowa z rodzicami, uświadomienie im istniejącego problemu.

Systematyczne prowadzenie zabaw integrujących klasę.

Wdrażanie do współdziałania w zespole klasowym.

Współpraca z pedagogiem szkolnym w celu ujednolicenia działań.

Stwarzanie atmosfery sprzyjającej prawidłowemu rozwojowi ucznia.


LITERATURA

1. J. Galant - "Proces uspołecznienia dzieci w klasach początkowych", WSiP, Warszawa 1991
2. M. Kwiatkowska - "Dzieci głęboko niezrozumiane", Warszawa 1997
3. A. Kozłowska - "Zaburzenia emocjonalne u dzieci w wieku przedszkolnym", WSiP, Warszawa 1984
4. J. Poland - "Wrażliwe dziecko", Dom Wydawniczy REBIS, Poznań 2000

Opracowanie: mgr Danuta Wiktor

Wyświetleń: 3471