SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI PRZEDSZKOLNEJ NA POWITANIE NOWEJ PORY ROKU - WIOSNY

Grupa wiekowa: wszystkie grupy przedszkolne 3-6l.

Cel ogólny: Zapoznanie z nową porą roku oraz integracja grup przedszkolnych.
Cele szczegółowe:
Dziecko:
• rozpoznaje i nazywa symbole pory roku wiosna;
• uczestniczy w spektaklu teatralnym;
• odtwarza wydarzenia przedstawienia;
• śpiewa z nauczycielem;
• zna obrzędy ludowe związane z nadejściem wiosny;
• integruje się ze środowiskiem przedszkolnym;
• uczestniczy w zabawach ruchowych na świeżym powietrzu.
Metoda: oglądowa – pokaz, czynna – zadań stawianych dziecku, słowna, drama
Forma pracy: zbiorowa
Pomoce dydaktyczne : desygnaty symboli wiosennych, dekoracja inscenizacji, kukła marzanny, odtwarzacz cd.
Przebieg:
1. Powitanie zebranych dzieci, rozmowa na temat nadejścia wiosny – wskazanie cech charakterystycznych.
2. Teatr kukiełkowy pt. „Przebudzenie Pana Jana” (Załącznik 1.)
3. Rozmowa w nawiązaniu do spektaklu.
4. Wspólne odśpiewanie piosenki „Maszeruje wiosna”.
5. Przemarsz ulicami Ligoty z symbolami wiosennymi.
6. Uśpienie kukły „Marzanny – zimowej panny”.
7. Wspólne zabawy ruchowe w ogrodzie przedszkolnym.

Załącznik 1.
NARRATOR
Pan Jan w swoim mieście z tego był znany
Że potrafił przespać nawet dzionek cały.
Zasypiał wszędzie i o każdej porze-
W łazience, przy piosence, w aucie i na dworze.
Aż wieczora pewnego, po ciężkiej robocie
Zasnął na podwórku- tuż przy samym płocie.
Co chwilę ktoś przychodził próbując go budzić
Aż w końcu nikomu nie chciało się trudzić.
Przyszła żona Jana

ŻONA (zdenerwowana podchodzi do płotu)
Wstawaj, dosyć spania! Przespałeś noc całą i połowę rana!

NARRATOR
Ale Jan ani myślał teraz o wstawaniu.
Wolał się skupić na swoim chrapaniu.
Żona się poddała, kocem go przykryła
Westchnęła tylko ciężko i do domu wróciła.
(żona okrywa Jana kocem i wraca do domu, nadchodzi LISTONOSZ)
Pan listonosz także próbował budzić Jana

LISTONOSZ
Halo, pobudka, mam list dla pana!
Trzeba tu podpisać, to list polecony!
(listonosz pokazuje kopertę z listem, w końcu macha ręką i odchodzi)
NARRATOR
Ale Jan pozostał nadal niewzruszony.
Ręką tylko ruszył, muchę z nosa zrzucił
I na drugi boczek spokojnie się odwrócił.
(Jan postępuje zgodnie ze słowami narratora)
Później do płotu zwierzaki się skradały- swojego pana obudzić chciały
(wchodzą powoli KOT i PIES, chwilę obserwują śpiącego jana)
KOT
Poproszę trochę mleka do mojej miseczki.
PIES
A mnie się skończyły już wszystkie kosteczki!

KOT I PIES razem
Chcemy iść na spacer
Dalej, rusz się Janie!
NARRATOR
Lecz na nic się zdało zwierzaków wołanie.
Na nic ich prośby, na nic błagania,
Nie było sposobu by obudzić Jana.
(kot i pies po chwili odchodzą)
Po trzech dobach spania wezwano lekarza-
wszak tak długie spanie zdrowym się nie zdarza.
(wchodzi rodzina Jana z LEKARZEM, SĄSIEDZI patrzą z boku zaciekawieni)
Doktor Jana osłuchał, tętno zmierzył dwa razy
I zadumał się z dziwnym wyrazem na twarzy
(lekarz postępuje zgodnie ze słowami narratora)

LEKARZ
Diagnoza jest jedna, o innej nie ma mowy.
Pan Janek zapadł w sen zimowy
RODZINA I SĄSIEDZI
Sen zimowy!!

NARRATOR
Krzyknęła cała rodzina

SĄSIAD (kręci głową z niedowierzaniem)
Nie, to niemożliwe! To jest jakaś kpina!

ŻONA
Co robić? Jak leczyć? Co teraz doktorze?
LEKARZ
Teraz tylko wiosna wyleczyć go może
(wszyscy wracają do domu, Jan zostaje sam na scenie)

NARRATOR
Nastały miesiące długiego czekania
Aż Jan się obudzi ze swojego spania
Pani Jesień odeszła złote liście zabierając
I koronę pór roku srogiej Zimie oddając.
(Jesień wstaje z tronu, zdejmuje koronę i oddaje ją Zimie)
Wszyscy tęsknie czekali już na kwiaty pachnące
Małe pączki na drzewach i słoneczko gorące
Zieleń traw, błękit nieba, na dni ciepłe i długie
(postaci wyglądają przez okna, wychodzą na chwilę na scenę i patrzą tęsknie w niebo)
DZIECKO (wychodzi na scenę, tupie nogą ze złości)
Dosyć mam już tej zimy, ja już mrozu nie lubię!
NARRATOR
I spełniło się prędko ich marzenie wielkie
Oto Wiosna nadchodzi w kwiecistej sukience
(wchodzi WIOSNA z uśmiechem na twarzy, przed nią może iść jakieś dziecko i rozsypywać kwiaty.
W tle słychać śpiew ptaków. Na widok Wiosny, Zima ucieka wystraszona z tronu)
WIOSNA
To ja Wiosna, zbudź się Janie
Czas już skończyć twoje długie spanie

NARRATOR
Jan otworzył jedno oko
I uśmiechnął się szeroko

JAN (patrzy na Wiosnę i uśmiecha się)
Wiosna! Wiosna! Hej, kochani!
Chodźcie, Wiośnie zaśpiewamy.
Wiosna siada na tronie, wszyscy ustawiają się na scenie i śpiewają wiosenne piosenki, np. „Wiosna” , część dzieci może z Panią Wiosną tańczyć w kole

„Wiosna”
Wiosna – cieplejszy wieje wiatr,
Wiosna – znów nam ubyło lat,
Wiosna, wiosna w koło, rozkwitły bzy.
Śpiewa skowronek nad nami,
Drzewa strzeliły pąkami,
Wszystko kwitnie w koło, i ja, i Ty

Wyświetleń: 0