„Gry i zabawy językowe”
Nauka języka obcego od najmłodszych lat ma olbrzymie zalety. Dziecięcy mózg bardzo szybko przyswaja nowe wiadomości. Postanowiłam wykorzystać te zdolności i zacząć naukę języka jak najwcześniej. Dzięki temu dziecko w sposób naturalny przyswoi nowe słówka i zwroty, co będzie świetną bazą dla dalszej językowej edukacji.
Innym atutem nauki języka w tak młodym wieku jest też brak barier. Małe dziecko nie wstydzi się popełniać błędy, nie ma oporów przed mówieniem, jak to często bywa u dorosłych, którzy uczą się języka obcego. Dzięki temu nauka jest efektywniejsza, a dziecko chętniej wykorzystuje nowe umiejętności w codziennym życiu.
Najlepszym sposobem budzenia motywacji u ucznia jest właściwie zorganizowana lekcja, przyjazna uczniowi atmosfera, dbanie o jego dobre samopoczucie w czasie lekcji, dobór różnorodnych, atrakcyjnych dla dziecka form aktywności. Stosunek ucznia w wieku szkolnym do nauki języka obcego zależy w dużej mierze od postawy nauczyciela, atrakcyjności zajęć i poczucia przydatności zdobytych umiejętności. W dzisiejszym świecie kontakt z językiem obcym jest ważny już od najmłodszych lat. Aby umożliwić dzieciom jak najlepszy rozrój kompetencji językowych zorganizowałam dla uczniów nauczania wczesnoszkolnego w mojej szkole zajęcia dodatkowe z języka francuskiego w formie gier i zabaw.
U dzieci nauka i rozwój są nierozerwalnie związane z zabawą . Dzieci bawiąc się, jednocześnie się uczą. Wykorzystanie zabawy w procesie nauczania jest więc niezbędne, by dzieci odniosły sukces w edukacji. Zdecydowałam się na taką formę pracy z moimi najmłodszymi uczniami ponieważ znaczenie gier i zabaw dydaktycznych jest ogromne:
• wprowadzają na zajęcia element motywujący, a samo podtrzymanie motywacji jest skuteczniejsze;
• doskonalą sprawności umysłowe (na przykład pamięć, koncentrację, spostrzegawczość);
• doskonalą sprawności grafomotoryczne;
• rozwijają kompetencje językowe dzieci – w tym fonetyczną, leksykalną i komunikacyjną;
• pozwalają na eksperymentowanie z językiem obcym i rozwijają kreatywność,
• wpływają na rozładowanie napięcia i stresu, które towarzyszą nauce oraz próbom tworzenia własnych wypowiedzi i czynnego stosowania poznanych słów, zwrotów i form gramatycznych (redukują strach i zahamowania);
• rozwijają zainteresowania;
• rozwijają kompetencje społeczne – grając dzieci uczą się odgrywania rożnych ról, pozytywnej rywalizacji, wygrywania i przegrywania, współpracy w grupie i przestrzegania ustalonych wcześniej reguł, zadawania pytań i słuchania innych, rozwijają poczucie tolerancji i empatii;
• angażują dzieci nieśmiałe;
• sprzyjają nawiązywaniu relacji społecznych;
• pozwalają na zredukowanie dystansu pomiędzy uczniem a nauczycielem, dzięki czemu ewentualne uwagi ze strony nauczyciela przybierają mniej formalny i mniej stresujący dla ucznia charakter.
Dzięki zabawie proces nauczania przebiega bezwiednie, uczniowie nie są świadomi, że muszą wykonać o wiele trudniejsze zadania, niż podczas wykonywania prostych ćwiczeń językowych a wykorzystywane przeze mnie formy to:
• zabawy językowe i komunikacyjne,
• gry interakcyjne,
• gry planszowe,
• gry w karty,
• gra Bingo,
• krzyżówki,
• puzzle,
• gry doskonalące spostrzeganie, zapamiętywanie i koncentrację,
• odgrywanie ról w mini dialogach,
• recytowanie wierszyków,
• odgrywanie krótkich scenek.
Zastosowanie gier i zabaw podczas zajęć w szkole ma olbrzymie znaczenie ponieważ:
• wprowadza do tematyki, która ma być prezentowana w trakcie danych zajęć
• podsumowuje zajęcia poruszające daną tematykę
• doskonali i sprawdza kompetencje językowych
• stanowi element ćwiczenia rozluźniającego w trakcie zajęć w sytuacji, gdy dzieci wykazują oznaki zmęczenia oraz mają problemy z koncentracją
• jest formą nagrody na zakończenie zajęć
• znakomicie utrwala materiał przed i po dłuższych przerwach w nauce
• jest świetną formą do wykorzystanie podczas pobytu poza salą np. na podwórku, parku, placu zabaw
Planując pracę dydaktyczną z dziećmi zawsze brałam pod uwagę następujące elementy zastosowania gier i zabaw na zajęciach:
• gra musi mieć określony cel
• instrukcje muszą być jasne, krótkie, zrozumiałe i podane przed rozpoczęciem zabawy
• gra nie może wykraczać poza aktualny poziom wiedzy i umiejętności uczniów
• gra powinna się kończyć zwycięstwem gracza lub drużyny
• należy przewidzieć szacowany czas zabawy lub gry
• nauczyciel pełni rolę prowadzącego grę lub monitoruje ją by pomóc w razie potrzeby, ewentualnie zniwelować przeszkody i problemy
Efekty:
Celem głównym moich zajęć była popularyzacja języka francuskiego oraz zapewnianie kontaktu z językiem w formie zabawowej. Rozwinęłam dodatkowo zainteresowania językowe moich uczniów gdyż moje zajęcia cieszyły się dużym zainteresowaniem. Dodatkowo przygotowałam uczniów do wykorzystania znajomości języka francuskiego w różnych sytuacjach życiowych i rozbudziłam indywidualne zdolności twórcze a także wzbudziłam i umocniłam w nich motywację do nauki języka obcego.

Wyświetleń: 0