Katalog

Agata Izdebska-Sierpień, 2020-05-21
Trzebieszów

Plastyka, Artykuły

Rola szkoły w przekazie wiadomości o sztuce

- n +

Rola szkoły w przekazie wiadomości o sztuce
W działalności szkoły wyróżnia się dwie podstawowe funkcje, a mianowicie funkcję dydaktyczną i opiekuńczo-wychowawczą. Wychowawcza rola szkoły jest wyeksponowana w programach nauczania, bowiem treść programu każdego przedmiotu ma sens wychowawczy. Funkcję te tworzą całość i ma to odzwierciedlenie w wychowującej organizacji procesu dydaktycznego oraz w trosce o prawidłowy rozwój psychofizyczny ucznia.1
Zadaniem szkoły jest rozwijanie cech i umiejętności potrzebnych człowiekowi do pełnego rozwoju psychicznego, przekazywanie ogólnych podstaw wiedzy przez zapoznawanie uczniów z technikami i regułami typowymi dla poszczególnych dziedzin nauki, wdrażanie do samodzielnego wysuwania wniosków praktycznego działania.2
Szkoła dostarcza też wskazówek dotyczących samodzielnego zdobywania wiedzy i korzystania z nie w przyszłości. Wiadomości zdobyte w szkole są podstawą do ich zwiększania przez samokształcenie, które będzie trwało przez całe życie. Jednym z podstawowych zadań szkoły jest przygotowanie wychowanka do twórczego uczestnictwa w kulturze; wyposażenie go w wiedzę i umiejętności sprawnego działania, oraz kształtowanie twórczych dyspozycji. Ważne jest aby uczeń umiał nie tylko skutecznie działać, ale również podporządkować swoje działania wartościowym celom.3
Bardzo ważną rolę w całokształcie pracy dydaktyczno-wychowawczej pełni plastyka. Uczniowie już od najmłodszych lat zapoznawani są stopniowo z pojęciami z dziedziny plastyki: barwy podstawowe, pochodne, zimne i ciepłe, kolor, walor, faktura, rytm, symetria, kompozycja statyczna i dynamiczna. Wyjaśnienie tych pojęć w powiązaniu z analizą reprodukcji dzieł plastycznych i podstawowymi wiadomościami z historii sztuki, ma na celu wychowanie aktywnych odbiorców, nie tylko poszukujących kontaktu z dziełami twórczości plastycznej, ale i rozumiejących tę twórczość.4
Bogumiła Andrzejewska-Bir stwierdza, ze proces wychowania plastycznego powinien być drogą zmierzającą do wszechstronnego rozwoju osobowości uczniów, rozwijającą ich zdolności twórcze i umiejętności w zakresie działania plastycznego oraz przygotowującą ich do roli świadomych i czynnych odbiorców sztuki. W świetle celów szczególnej wagi nabiera nie tylko kształtowanie u młodzieży wrażliwości na piękno, wzbogacenie wyobraźni i pogłębienie przeżyć emocjonalnych ale także tworzenie postaw myślenia plastycznego w oparciu o najważniejsze zjawiska z dziedziny sztuki plastycznej, umożliwia poznanie języka plastycznego: odpowiedni dobór metod nauczania i środków dydaktycznych do treści programowych, uwzględnienie cech psychicznych młodzieży, stosowanie na lekcjach plastyki metod pobudzających aktywność ucznia.5 Plastyka jest jedną z tych dziedzin świadomości ludzkiej, które towarzyszą człowiekowi od zarania dziejów i które nagromadziły olbrzymi zasób wiedzy i doświadczeń estetycznych.6 Pomocną sprawą w przekazie wiedzy czysto teoretycznej jak i praktycznej przez prowadzącego zajęcia z plastyki jest jego osobiste zaangażowanie w rozwój własnej osobowości, poprze uprawianie np. malarstwa, rysunku. Dużo informacji zbiera nauczyciel podczas pracy nad rozwojem swoich sił twórczych. Obszerna wiedza z zakresu historii sztuki, kultury pomaga w uzupełnianiu oraz uatrakcyjnianiu przeważnie nudnie prowadzonych zajęć.7 Każdy nauczyciel w szkole ma takie same możliwości budowania autorytetu, ponieważ należy on przede wszystkim od jego poziomu wiedzy i osobowości. Poziom wiedzy zależy oczywiście od systematycznej pracy nad sobą. Autorytet nauczyciela między innymi wpływa na sposób podejścia ucznia do zajęć. Zadaniem szkoły jest wychowanie ludzi, którzy nie będą obojętni wobec dzieł sztuki. Wiedza zdobywana w szkole pomoże uczniom dostrzegać sztukę, rozumieć ją i cenić. Wówczas być może okazje do kontaktu za sztuką plastyczną nie będą przez nie zaprzepaszczone, bowiem sztuka w obecnych warunkach naszego życia jest dobrem ogólnym, stała się dostępna dla wszystkich niezależnie od wieku i wykształcenia. Szerokie możliwości poznania wspaniałego dorobku plastyki począwszy od czasów najdawniejszych do współczesnych stwarzają wystawy dzieł plastycznych organizowane w różnych miejscowościach, wycieczki do ośrodków posiadających stałe zbiory muzealne oraz interesujące wydawnictwa z historii sztuki czy Internet. Wycieczki do tych ośrodków powinna zorganizować szkoła, ponieważ w ten sposób stworzy uczniom możliwości poznania zbiorów plastycznych, co zapewne wpłynie na rozbudzenie zainteresowań i głębszego zrozumienia sztuki. Duży wpływ na kształtowanie się postaw społecznych młodzieży ma zwiedzanie zabytków architektonicznych, bo przecież zabytki sztuki nie są zwykłymi obiektami, kryje się w nich głęboka wiedza o życiu i wizualna historia ludzkości.



Literatura:
1) Por.: Maria Boczar- Społeczna funkcja wychowania plastycznego „Plastyka w szkole”, 1971, nr 6, s. 187
2) Por.: H. Hohensee- Ciszewska „Powszechna edukacja” s. 86
3) Por.: A. Kowalska „Pozycja nauczyciela wychowania plastycznego w szkole a zagadnienia autorytetu”, „Plastyka w szkole” 1986 nr. 1, s. 14
4) Por.: Maria Boczar- Społeczna funkcja wychowania plastycznego „Plastyka w szkole”, 197 1s. 187
5) Por.:B. Andrzejewska- Bir „Integracja wiedzy…”1986,
6) cyt.:S. Popek „Podstawy psychologiczne i pedagogiczne kształcenia i wychowania przez plastykę”, „Metodyka zajęć plastycznych w klasach początkowych”. WSiP, Warszawa 1984, s. 21
7) Por.: M. Pietkiewicz „Nauczyciel wychowania plastycznego jako współtwórca nauk pedagogicznych” „Plastyka w szkole” 1983, nr3, s. 3

Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.