SCENARIUSZ WARSZTATÓW ARTETERAPEUTYCZNYCH DLA
UCZNIÓW SZKOŁY PODSTAWOWEJ W SKOROSZOWICACH

Data: 19.11.2018
Główny cel warsztatu: zwiększenie tolerancji na frustrację u dzieci nadpobudliwych.
Czas trwania warsztatu: 120 min.
Przeznaczenie warsztatu: dzieci nadpobudliwe psychoruchowo.
Prowadząca: Maria Ćmikiewicz
Liczba osób: 12 osób
Przebieg warsztatu

1. Rozpoczęcie warsztatu
Potrzebne materiały: kłębek wełny.
Prowadząca trzyma kłębek wełny. Dzieci siedzą w kręgu. Prowadząca przedstawia się,
podając kłębek dowolnemu dziecku, przytrzymując konie włóczki. Każda kolejna osoba przedstawia się i chwyta kawałek wełny, aż połączy ona wszystkie dzieci. Prowadząca zwraca uwagę dzieci na fakt wzajemnej łączności i wspólnoty jako grupy.
2. Krąg przyjaźni
Potrzebne materiały: piłka.
Dzieci siedzą w kręgu na podłodze i podają sobie piłkę bez pomocy rąk (łokcie kolana).
3. Ćwiczenie oddechowe
Siedząc, uczestnicy unoszą ręce bokiem w górę, z równoczesnym wdychaniem powietrza przez nosem, przy opuszczaniu rąk bokiem wypuszczają powietrze ustami.
Ćwiczenie powtarzamy pięć razy.
4. Rytm
Potrzebne materiały: odtwarzacz płyt CD, płyta z rytmiczną muzyką.
Dzieci tworzą okrąg. Każda osoba w środku koła odtwarza rytm ruchem, a reszta powtarza.
5. Zabawa z cieniem
Zabawa w parach, polegająca na powtarzaniu ruchów partnera.
6. Ćwiczenia rozluźniające ciało
● ramiona: kołysanie ramionami,
● ręce: zataczanie obszernych kół rękami,
● palce: delikatne poruszanie palcami,
● brzuch: nabieranie i wypuszczanie powietrza,
● plecy: w leżeniu na plecach z miękkim wałkiem pod plecami przesuwanie się do
przodu i do tyłu po wałku,
● nogi: zataczanie obszernych kół na przemian prawą i lewą nogą,
● stopy: zaciskanie palców stóp i rozluźnianie.
7. Balon złości
Potrzebne materiały: balony.
Uczestnicy mają za zadanie nadmuchać balon. Prowadząca tłumaczy, że balon
reprezentuje ciało, a powietrze w środku reprezentuje złość. Następnie pyta, co
się stanie, jeśli złość utknie we wnętrzu balonu. Na koniec naciska tak długo aż pęknie
8 Dzieci i baloniki – ćwiczenie oddechowe
Potrzebne materiały: balony.
Dzieci starają się poruszać balony tylko używając siły swojego oddechu ( dmuchając )
9. Ekspresja ruchowa z chustami
Potrzebne materiały: kolorowe chusty.
● ekspresja swobodna: dzieci poruszają się w rytm melodii z chustami w dłoni,
● kontrolowana ekspresja ruchowa – w trakcie przerwy w muzyce dzieci robią
wymyśloną przez siebie figurę.

10. Ćwiczenia relaksujące mięśnie twarz
Potrzebne materiały: lusterko
Uczestnicy, patrząc w lusterko, wykonują polecenia prowadzącej:
● dotykanie policzków dłońmi,
● nadymanie lewego policzka i dotykanie go dłonią, aby poczuć naprężenie mięśni.
● nadymanie prawego policzka i dotykanie go dłonią, aby poczuć naprężenie mięśni
● nadymanie na przemian prawego i lewego policzka ( przenoszenie powietrza
z jednego policzka do drugiego ).
● ćwiczenie warg ( robienie trąbki z ust, wywijanie warg, zagryzanie warg ).
● zaciskanie zębów,
● robienie różnych min: twoje usta są smutne, twoje usta się śmieją, jesteś zły, jesteś
Dobry, masz smutny wzrok, twoje oczy się śmieją.
11 Mandale – zabawa plastyczna
Potrzebne materiały: kredki świecowe, papierowy talerz, kartka z bloku.
Uczestnicy mają zadanie narysować na papierze koło, obrysowując talerz. Prowadząca
prosi o pokrycie kręgu kolorem, zaczynając od brzegów i poruszając się w kierunku
centrum.
12. Ćwiczenia oddechowe
Siedząc na krześle, kładziemy ręce na kolanach wciągamy powietrze nosem prostujemy
plecy, wydychamy powietrze ustami, lekko pochylamy się do przodu. Ćwiczenie pow-
tarzamy pięć razy.
13. Start rakiety – eksplozja ruchowa
Prowadząca prosi uczestników warsztatu, aby:
● bębnili palcami po podłodze, najpierw mocno i szybko, a potem coraz ciszej i wolniej,
● uderzali palcami dłoni o podłogę ze zmniejszającą się głośnością i zwalniając tempo,
● klaskali najpierw szybko i głośno, a potem coraz ciszej i wolniej,
● tupali nogami, zaczynając od ciężkich, głośnych kroków, a następnie powoli i delikatnie
14. Ćwiczenie odprężające
Potrzebne materiały: gazeta,
Zabawa z gazetą: mamy do dyspozycji gazetę i wykonujemy z nią różne ćwiczenia:
● składanie gazety w harmonijkę,
● robienie wachlarza,
● wachlowanie się,
● zgniatanie gazety w kulkę,
● rozgniatanie gazety,
● rozprostowywanie pomiętej gazety,
● darcie gazety na drobne kawałeczki,
15. Twórcza wizualizacja
Potrzebne materiały: karimata, magnetofon, muzyka relaksacyjna
Złość
Wyobraź sobie, że jesteś w pustym pokoju. Zaczyna ogarniać cię złość: twarz się
wykrzywia, ręce się zaciskają, całe ciało napina się… Szybko wyjdź z pokoju do ogródka.
Siedzisz na trawie i bawisz się ze swoim ulubieńcem: kotem, pieskiem, a może pluszowym
misiem czy lalką. Sam zobacz, jak teraz wygląda twoja twarz, jak rozluźnione jest twoje
ciało… Postanów sobie teraz, że ilekroć poczujesz nadchodzącą złość, przerwiesz to, co
robisz, i szybko wyjdziesz na chwilę do ogrodu, do swojego ulubieńca. A teraz przyjrzyj
się temu, co cię rozzłościło, ale zrób to, będąc w ogrodzie, a nie w centrum swojego
gniewu. I pamiętaj, o ile lepiej się czujesz, o ile lepiej czuje się twoje ciało, kiedy nie
dopuszczasz do siebie złości!
16. Bajka relaksacyjna
Prowadząca prosi uczestników, aby się wygodnie usadowili, posłuchali swojego oddechu,
Zamknęli oczy. Następnie rytmicznym, cichym głosem czyta tekst bajki.

PSZCZOŁA SŁODUSZKA
Posłuchajcie bajki o pszczole Słoduszce. Postarajcie się przeżyć to, co ona. „Było lato, słońce
grzało. Pachniały kwiaty. Słoduszka od rana zbierała z kwiatów słodki nektar. Musiała
bardzo szybko poruszać skrzydełkami. Poczuła zmęczenie. Ile to jeszcze kwiatów muszę
odwiedzić? Zaczęła liczyć: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10. Słoduszce zaczął się plątać język,
położyła się wygodnie na dużym liściu, rozluźniła zmęczone nóżki i łapki, zamknęła oczy. Jej
brzuszek zaczął spokojnie oddychać. Jak mi dobrze. Moja prawa łapka staje się coraz cięższa,
nie chce mi się jej podnieść. Moja lewa łapka staje się leniwa, nie chce mi się jej podnieść.
Tylko mój brzuch równiutko, spokojnie oddycha. Prawa noga z przyczepionym woreczkiem
miodu staje się ciężka, coraz cięższa i cięższa. Lewa noga, też z woreczkiem miodu staje się
ciężka. Nie chce mi się jej podnieść. Głowa jest tak wygodnie ułożona. Jestem spokojna,
słyszę spokojną muzykę. Czuję jak słońce ogrzewa moje nogi i łapki. Jest mi coraz cieplej.
Jestem spokojna. Czuję się bezpiecznie. Ogarnia mnie senność. Zasypiam, zasypiam,
zasypiam”.

17. „ Co mi w duszy gra” – ekspresja ruchowa ( muzykoterapia )
Potrzebne materiały: bębenek, kastaniety, trójkąty.
Uczestnicy mają wybrać instrument i wygrywać swoje rytmy, nastroje, to, co czują,
wykonując przy tym różne ruchy.
18. Zakończenie zajęć
Potrzebne materiały: kartka papieru, kredki.
Uczestnicy mają za zadanie narysować twarz, która wyrażała uczucie przeżywane pod
koniec zajęć.

Przedstawione w scenariuszu ćwiczenia mają na celu uzyskanie stanu odprężenia, lepsze
zrozumienie samego siebie, uświadomienie zmienności uczuć, rozładowanie napięcia
emocjonalnego. Ćwiczenia te dają możliwość przeżycia pozytywnych doświadczeń
społecznych, wzmacniają poczucie własnej wartości, samoocenę oraz umożliwiają
nabycie umiejętności radzenia sobie z nadpobudliwością poprzez skupienie uwagi
i pohamowanie swoich reakcji. Podczas zajęć dzieci mogą zaspokoić potrzebę ruchu
w sposób kontrolowany, uspokoić się poprzez skupienie uwagi na własnym oddechu oraz
uzyskać stan odprężenia.


Opracowała:
Maria Ćmikiewicz

Wyświetleń: 0