Z okazji 100-lecia odzyskania niepodległości napisałam wiersz, którego inscenizację przedstawiłam z dziećmi z oddziału przedszkolnego. Wiersz łączy się z "Katechizmem polskiego dziecka" W. Bełzy. W inscenizacji wykorzystałam także piosenkę pt.: "Jesteśmy Polką i Polakiem", dostępną w zasobach YouTube.Utwór można z powodzeniem wykorzystać przy różnych okazjach patriotycznych.

„O Polsce…” Agnieszka Pietrzykowska

Dawno, dawno temu była sobie Polska
Gród Lecha powiecie.
A co z nią się działo, tu wnet się dowiecie.
Cudna była to kraina
Góry, morze i jeziora,
Łąki pełne kwiecia
Mądrych i odważnych ludzi
Przez wieki wydała
O czym wkrótce się dowiecie.
Jakże piękna Polska była
Wieść szybko pomknęła.
Widzieć każdy ją zapragnął.
Także w naszych trzech sąsiadach
Miłość wnet wzbudziła.
Każdy chciał dla siebie
Mieć choć jej część małą
I dlatego właśnie gniewem
Do siebie zapałali.
Pokłócili się solidnie
W czego rezultacie
Polskę w częściach zostawili
By dla siebie zabrać choć kawałek.
I tak długie wieki, trwały kłótnie ich i spory
Kraj nasz wkrótce, jak skarb cenny
Został ukradziony.
Nie dość, że z Europy mapy
Zniknęła zupełnie
Także wolność słowa, wiary
Zaborcy zabrali
Gdy słyszeli polską mowę, surowo karali.
Jednak jak już dobrze wiecie,
Przez te wszystkie lata
Sprytnych i walecznych ludzi
W Polsce nam nie brakło,
Dla Ojczyzny ratowania, poświęcili życie
Bohaterskim czynem, walką
Lub walcząc ukrycie.
Aż tu nagle, dnia pewnego, w roku osiemnastym,
Przybył z wojskiem pan poważny
Na koniu, z wąsem sumiastym.
Pan nazywał się Piłsudski,
Józef jego imię;
Na Kasztance armię powiódł,
Na pewne zwycięstwo.
Wrogów gdzie pieprz rośnie posłał,
Ukazał swe męstwo.
Pan Piłsudski, wiedzieć trzeba
Bardzo lubił dziatki.
Dla nich zawsze w swoim płaszczu
Nosił słodkie czekoladki.
Dzięki temu panu i walecznym wojskom
Kraj nasz po ponad stu latach
Znów odzyskał wolność.
Dzisiaj, sto lat później, dzień ten świętujemy
I z radością wielką Katechizm recytujemy…

Agnieszka Pietrzykowska

Wyświetleń: 0