Katalog Ewa Kuraś, 2018-09-03 Gdańsk Zajęcia zintegrowane, Sprawozdania Sprawozdanie cząstkowe awans na nauczyciela dyplomowanegoSPRAWOZDANIE Z CZĄSTKOWEJ REALIZACJI PLANU ROZWOJU ZAWODOWEGO NAUCZYCIELA MIANOWANEGO UBIEGAJACEGO SIĘ O STOPIEŃ NAUCZYCIELA DYPLOMOWANEGO za okres stażu: 01.09.2016– 31.08.2017 Data wpłynięcia: mgr Ewa Kuraś Szkoła Podstawowa Sprawozdanie z cząstkowej realizacji planu rozwoju zawodowego za okres od 01.09.2016 do 31.08.2017r Imię i Nazwisko: Ewa Data rozpoczęcia stażu: 01.09.2016r Miejsce zatrudnienia: Szkoła Podstawowa Nauczany przedmiot: Posiadany stopień awansu zawodowego: nauczyciel mianowany Data zakończenia stażu: 31.05.2019r Cele awansu • Podejmowanie i organizowanie działań doskonalących warsztat pracy, zgodnie z potrzebami młodzieży i szkoły; • Poszerzanie zakresu wiedzy; • Współudział w kształtowaniu wizerunku własnej placówki, poprzez podejmowanie działań wykraczających poza obowiązki służbowe; • Uzyskanie, w wyniku postępowania kwalifikacyjnego, stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego. Jestem nauczycielką w Zespole Kształcenia Podstawowego i Gimnazjalnego nr 2 - Szkole Podstawowej nr 85 w Gdańsku. Pracuję na stanowisku nauczyciela wspomagającego w klasie integracyjnej. Posiadam tytuł magistra, który uzyskałam w 2011 roku w Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej. W tej samej uczelni w roku 2004 ukończyłam Studia licencjackie w zakresie Pedagogiki opiekuńczo – wychowawczej oraz w 2010 r. studia podyplomowe „Edukacja wczesnoszkolna i przedszkolna”. W 2015 roku ukończyłam studia podyplomowe na kierunku „Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną” organizowane przez Wydział Pedagogiczny Uniwersytetu Gdańskiego. Od początku swojej pracy w Szkole Podstawowej nr 85 biorę czynny udział w pracach dydaktyczno-wychowawczych oraz wydarzeniach szkolnych. Staram się systematycznie ubogacać warsztat pracy, poszerzać wiedzę i umiejętności dotyczące wszystkich obszarów pracy szkoły. Chęć dalszego rozwoju skłoniła mnie do rozpoczęcia stażu i ubiegania się o stopień nauczyciela dyplomowanego. Zawód nauczyciela jest moim powołaniem i pasją. Swoją pracę staram się wykonywać rzetelnie i dla dobra dzieci z którymi pracuję. Napisany przeze mnie plan rozwoju zawodowego wyznaczył mi cele i kierunki aktywności zawodowej w okresie stażu. Dlatego starałam się, aby realizacja planu przebiegała zgodnie z założonymi wcześniej zadaniami. Staram się systematycznie wzbogacać swój warsztat pracy, poszerzać wiedzę i umiejętności dotyczące wszystkich obszarów, biorę czynny udział w wydarzeniach szkoły. Swoją pracę wykonuję rzetelnie dla dobra dzieci, z którymi obcuję. Przez cały okres stażu w tej szkole realizowałam zadania ujęte w Planie Rozwoju Zawodowego zgodnie z art.8, ust.2 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli. Napisany przeze mnie plan wyznaczył mi cele i kierunki aktywności zawodowej w okresie stażu. Starałam się, aby jego realizacja przebiegała zgodnie z założonymi wcześniej zadaniami. Wysiłek włożony w realizację zadań przyniósł mi satysfakcję przede wszystkim dlatego, że zabiegałam o dobro ucznia, a nie koncentrowałam się wyłącznie na realizacji przepisów prawa. Poniżej przedstawiam cząstkowe sprawozdanie z realizacji określonych zadań za okres stażu. § 8 ust.2 pkt. 1 Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły. Wdrożyłam działania mające na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły poprzez podnoszenie własnych kwalifikacji i doskonalenie warsztatu pracy: Brałam udział w warsztatach i szkoleniach związanych z edukacją osób niepełnosprawnych: - „Rehabilitacja społeczna i zawodowa osób z niepełnosprawnością intelektualną” – konferencja metodyczna Wydawnictwa Szkolnego PWN dla nauczycieli kształcenia specjalnego w dniu 8.09.2016r. - „Praca z dzieckiem z autyzmem i Zespołem Aspergera w placówce oświatowej”- warsztaty zorganizowane przez Ośrodek Kształcenia Ustawicznego Nauczycieli u Gdańsku w dniu 23.10.2016r. Uczestniczyłam w wewnątrzszkolnych formach doskonalenia zawodowego (szkolenie Rady Pedagogicznej, WDN) – warsztaty „Wpływ psychologii pozytywnej na wychowanie i nauczanie” 20.03.2017r. Studiowałam literaturę z zakresu rewalidacji i terapii dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Uczęszczałam na studia podyplomowe z zakresu „Stosowana analiza zachowań: terapia spektrum zaburzeń autystycznych” Wydział Psychologii, Uniwersytet Gdański Wiedza zdobyta przeze mnie w procesie doskonalenia zawodowego przyczyniła się do polepszenia pracy z uczniami. Podnoszenie jakości pracy szkoły: Uczestniczyłam w pracach Zespołu ds. Profilaktyki. Byłam pomysłodawczynią działania promującego zdrowe odżywianie polegającego na tym, że wychowawczynie wraz uczniami wykonały sałatki owocowe i warzywne, soki oraz przygotowały plakaty dotyczące zdrowego odżywiania. Promowałam szkołę w środowisku poprzez malowanie twarzy dzieci na Festynie Sportowym organizowanym we wrześniu w naszej szkole, na festynie Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy oraz na festynie z okazji Światowego Dnia Ziemi. Przeprowadziłam warsztaty decoupage w czasie Dnia Otwartego naszej szkoły, co z pewnością dodatkowo wpłynęło na promowanie szkoły. § 8 ust. 2 pkt 2 Wykorzystanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej. Powszechność stosowania tego narzędzia informatyki stała się nieodzownym elementem we współczesnej rzeczywistości. Komputer traktuję jako narzędzie do przygotowywania materiałów, jak i podczas zajęć z uczniami. Stał się on nieodzowny przy pisaniu wszelkiej dokumentacji, np. planów pracy, sprawozdań, planów wychowawczych, ankiet, przy pisaniu materiałów informacyjnych dla rodziców czy przy tworzeniu kart pracy. Dzięki temu organizowane konkursy, uroczystości, czy imprezy zyskały na wartości, a to z kolei wpłynęło na jakość pracy szkoły. Poza tym do pracy wykorzystuje się skaner, laminarkę i wiele programów komputerowych, np. do tworzenia i pisania dyplomów, zaproszeń czy podziękowań oraz tworzenie pomocy do pracy z uczniami („łańcuchy czynności”, system żetonowy, itp.). Również korzystanie z portali edukacyjnych jest pomocne w poszukiwania informacji z zakresu rewalidacji osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Gromadziłam materiały z Internetu przydatne w pracy nauczyciela. Śledzenie na bieżąco edukacyjnych portali internetowych przyniosło mi wymierne korzyści w postaci zwiększenia efektywności i sprawności mojej pracy dydaktycznej, a tym samym podniosło jakość pracy szkoły. § 8 ust. 2 pkt 3 Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym przez prowadzenie otwartych zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych, prowadzenie zajęć dla nauczycieli w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć. Przeprowadziłam zebranie Zespołu ds. Profilaktyki na temat „Wpływ zdrowego odżywiania na dzieci z młodszych klas szkoły podstawowej” Opublikowałam materiały edukacyjne „Wpływ zdrowego odżywiania na dzieci z młodszych klas szkoły podstawowej” w Internecie na stronach: www.profesor.pl zaświadczenie z dnia 10.11.2016r., www.45minut.pl zaświadczenie nr N-28569/2016-10-23, www.publikacje.edux.pl zaświadczenie z dnia 23.10.2016r. Udostępniałam nauczycielom i wychowawcom materiały pozyskane podczas szkoleń i kursów poprzez umieszczanie ich w pokoju nauczycielskim. § 8 ust. 2 pkt 4 a Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich. Opracowanie i wdrożenie własnego programu działań edukacyjno-wychowawczych „Nowoczesne dziecko” i prowadzenie zajęć PCK „Klub Wiewiórka Przyjaciółka Oli i Kuby” – w trakcie rozpoczęcia realizacji. § 8 ust. 2 pkt 4 c Poszerzenie zakresu działań szkoły w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych. Przygotowałam międzyszkolne konkursy: „Pies i kot”, „Mój niepełnosprawny Przyjaciel i ja”. Konkurs „Pies i kot” był kierowany do uczniów z orzeczeniami o niepełnosprawności i miał na celu zwrócenie uwagi uczniów na potrzeby zwierząt, wyrobienie właściwej, etycznej postawy wobec zwierząt, wskazanie sposobów dbania o zwierzęta oraz popularyzacja schroniska dla zwierząt i w konkursie tym zostało nagrodzonych 28 dzieci. Konkurs „Mój przyjaciel i ja” miał na celu popularyzację integracji społecznej zdrowych i niepełnosprawnych dzieci, kształtowanie pozytywnego wizerunku dzieci niepełnosprawnych, kształtowanie postaw akceptacji i szacunku wśród społeczeństwa, kształtowanie i rozwijanie świadomości społecznej w zakresie dostrzegania i rozumienia problemów dzieci niepełnosprawnych, wskazanie sposobów pomocy niepełnosprawnym dzieciom oraz podnoszenie wiedzy społeczeństwa o niepełnosprawności. Dodatkowym celem konkursu było również pobudzenie wyobraźni plastycznej, kreatywności i możliwości zaprezentowania swoich umiejętności uczestnikom konkursu i zostało w nim nagrodzonych 40 uczniów. Przygotowałam również warsztaty bożonarodzeniowe dla rodziców i uczniów, w czasie których wykonywaliśmy ozdoby świąteczne metodą decoupage. Uczestnicy byli bardzo zadowoleni z odbytych zajęć. Warsztaty wykonywania prac technicznych metodą decoupage przeprowadziłam również w klasie równoległej. Dzieci z tej klasy wykonywały z moją pomocą upominki dla swoich rodziców. Pozyskałam 90 książek dla biblioteki szkolnej. Przygotowałam ozdoby bożonarodzeniowe na loterię fantową w czasie szkolnych obchodów Międzynarodowego Dnia Osób Niepełnosprawnych. § 8 ust. 2 pkt 4 e Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami. Współpracowałam z organizacjami i instytucjami pozaszkolnymi: -Policja – omówiłam temat i opracowałam z uczniami książeczkę „Moja bezpieczna droga do szkoły” i ofiarowałam ją Pani Policjantce w czasie zorganizowanej przez mnie wycieczki klasy 0A w Komisariacie Policji w dniu 9.06.2017r. Brałam czynny udział w Rodzinnym Osiedlowym Festynie Sportowym –wykonywałam z dziećmi ozdoby z materiałów plastyczno – technicznych i malowałam twarze. Koordynowałam cykliczne spotkania dla klas 0 „Nauka przez zabawę”: nawiązałam współpracę z organizatorem pokazów i doświadczeń chemicznych „CK Usługi Krzysztof Cuper” i ustalałam terminy spotkań. § 8 ust. 2 pkt 5 Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych, z uwzględnieniem specyfiki typu i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony. Opis przypadków problemowych: zdiagnozowanie, ustalenie metod i form pracy oraz oddziaływań wychowawczych i ocena efektywności oddziaływań dydaktyczno – wychowawczych -przypadek problemowy ucznia X Opis i analiza przypadku chłopca z autyzmem. Rozpoczynając pracę z X zapoznałam się z dokumentacją dotycząca jego osoby. Przeczytałam oraz przeanalizowałam Orzeczenie Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej o potrzebie kształcenia specjalnego. Nawiązałam także współprace z rodzicami X. Dzięki rozmowie z nimi uzyskałam wiele znaczących informacji o zachowaniu się chłopca w różnych codziennych sytuacjach, rozkładzie zajęć, sposobie funkcjonowania w sferze osobistej, społecznej, komunikacyjnej. Zebrane przeze mnie informacje pozwoliły mi na określenie poziomu umiejętności X. To z kolei umożliwiło mi wprowadzenie wstępnej diagnozy oraz opracowanie indywidualnego programy pracy z tym uczniem. X to chłopiec, u którego stwierdzono autyzm dziecięcy do których zalicza się zaburzenia: • rozwoju funkcji poznawczych tzn. percepcji wzrokowej, słuchowej, czuciowej, • naśladownictwa, • rozwoju komunikacji werbalnej i niewerbalnej, • zabawy, • pamięci • kategoryzowania, • sekwencji, • abstrahowania, Ponadto stwierdzono u niego zaburzenia kontaktów społecznych, zaburzenia koncentracji uwagi, liczne zachowania stereotypowe, nadwrażliwość emocjonalną oraz dużą sztywność zachowań i reakcji, co także jest charakterystyczne dla osób z autyzmem. Chłopiec przejawia zmienny nastrój, co wpływa na funkcjonowanie w danym dniu. W czasie swobodnych zabaw bawi się sam lub siedzi i odtwarza sytuacje z gier lub filmów. Oczekuje, by wszyscy zainteresowali się jego „zabawą”. Zachęcony przez nauczyciela podejmuje próby wspólnej zabawy z innymi dziećmi na krótki czas. Chłopiec nie próbuje nawiązywać relacji z uczniami. Nie potrafi podtrzymać dialogu z rówieśnikiem jak i dorosłym. Mimo możności komunikowania się werbalnego chłopiec wykorzystuje pewne niewerbalne sposoby przekazywania swoich potrzeb czy emocji. Uczeń wykazuje bardzo silne przywiązanie do rutyn, których zmiany wywołują niepożądane zachowania takie jak: agresja, autoagresja – gryzienie rąk, złość, płacz. Chłopiec wykazuje zachowania autoagresywne również w sytuacjach dla siebie trudnych – na przykład, gdy zadanie, które ma wykonać, wydaje mu się zbyt trudne. Uczeń stara się samodzielnie wykonać czynności samoobsługowe. Jednak gdy nie może sobie samodzielnie poradzić, na przykład z zawiązaniem butów, założeniem kurtki czy przewrócenie ubrań na drugą stronę, to nie poprosi, lecz irytuje się, złości i obraża. X wymaga stałej obecności nauczyciela i jego wsparcia w sytuacjach zadaniowych. Często „zawiesza się”, nie wykonuje poleceń skierowanych do dzieci. Z pomocą nauczyciela przystępuje do wykonania zadań, wymaga ciągłej motywacji, zachęty i obecności nauczyciela przy ławce. Bardzo szybko męczy się, nie kończy podjętej pracy i bawi się przyborami szkolnymi. Na ponowne próby nauczyciela reaguje zdziwieniem. Ponadto potrzebuje planów aktywności do wykonywania codziennych czynności w szkole dotyczących siadania w ławce, wyjmowania z tornistra przyborów szkolnych, czy przebierania się w strój gimnastyczny. W czasie przebierania na gimnastykę uderza się w pośladki i woła: „pupa”, „kupa”, „dupa” itp. Zalecana jest dalsza praca, która polega na: • kontynuowaniu pracy nad komunikowaniem się • stałym włączaniu X w życie innych otaczających go ludzi, celem kształcenia umiejętności podejmowania kontaktów z innymi, • podnoszeniu sprawności manualnej, • kształceniu umiejętności radzenia sobie w trudnych dla X sytuacjach. Znaczenie problemu Według wielu opracowań, autyzm jest zespołem poważnych zaburzeń rozwojowych, związanych z dysfunkcjami układu nerwowego, które dotyczą praktycznie wszystkich sfer rozwojowych. Szczególnie poważna dysfunkcją jest nieprawidłowość rozwojowa objawiająca się brakiem nawiązywania kontaktów z otoczeniem oraz przebywanie w „swoim” wyizolowanym - od rzeczywistego świata – świecie. Autystyk wycofuje się z realnego świata, na rzecz bycia we własnym świecie wewnętrznym, gdzie zaburzenia sensoryczne, utrudniające mu odbieranie bodźców z rzeczywistego otoczenia, nie sprawiają mu wtedy trudności. Osoby ze spektrum autyzmu wyróżniają się ponadto takimi cechami jak: • brak emocjonalnego kontaktu z innymi osobami, • brak mowy, lub specyficzny sposób komunikowania się, • fascynacja pewnymi przedmiotami, • rutynowe zachowania, • zaburzenie percepcji wzrokowej, słuchowej, czuciowej, • zaburzenie naśladownictwa. Pewne cechy ze spektrum autyzmu mogą uniemożliwić rozwój X, a co gorsze spowodować regres pewnych sfer. Ponadto brak stymulacji zaburzonych zmysłów oraz ignorowanie fiksacji ucznia, może być przyczyną zamykania się ucznia w jego „świecie”, a tym samym odcinania się chłopca od otaczającej go rzeczywistości. Jednak ciągła stymulacja zaburzonych zmysłów spowoduje, że uczeń będzie zwracać uwagę na otaczający go świat. Ponadto ćwiczenia naśladownictwa, kategoryzowania pomogą rozwinąć umiejętność skupienia uwagi na przedmiocie tematycznym oraz atematycznym, a tym samym wydłużyć czas pracy. Także ćwiczenia związane z uspołecznianiem są istotne w pracy z uczniem, bowiem pomogą mu zaakceptować zmieniające się otoczenie. Dzięki ćwiczeniom skupiającym się na klimatyzowaniu chłopca w różnych sytuacjach życiowych, będzie on mógł uczestniczyć w sposób świadomy oraz akceptowalny przez innych w różnych uroczystościach czy sytuacjach komunikacyjnych. Podjęte przeze mnie działania związane z uczniem mają wpłynąć na chłopca. Ale aby terapia przyniosła jakiekolwiek korzyści niezbędna jest także współpraca z rodzicami, ponieważ to oni tworzą warunki w jakich X przebywa. Aby chłopiec mógł nabywać nowe umiejętności oraz utrwalać nabyte wcześniej zdolności, należy przede wszystkim: • kierować tak zabawami ruchowymi, aby wyzwolić w uczniu potrzebę samodzielnej inicjatywy oraz aktywności, • rozwijać postawy współdziałania z innymi osobami, • wpływać na rozwój społeczny, poprzez włączanie chłopca w różne sytuacje, • zapewniać poczucie bezpieczeństwa przez poczucie stałości otoczenia, • przeciwdziałać występowaniu niepożądanych zachowań, • ćwiczyć skupienie oraz koncentrowanie uwagi na danym zadaniu, Należy wdrażać oddziaływanie poprzez usprawnianie zachowań społecznych w takich działaniach jak: • wspólna zabawa z nauczycielem, • uczestniczenie w zabawach z rówieśnikami, • wykonywanie ćwiczeń ruchowych wraz z innymi uczestnikami, • uczestnictwo w różnych uroczystościach szkolnych, • uczestnictwo w różnych sytuacjach komunikacyjnych na przykład w sklepie, w środkach transportu, • spotkania z nowymi osobami, W postępowaniu z X należy być konsekwentnym. Należy wyznaczać proste reguły wzajemnej współpracy i pamiętać, że uczeń musi wykonać dane polecenie mimo widocznych oznak zadowolenia. Ważne jest również stopniowe wycofywanie się, poprzez podanie uczniowi jedynie słownego polecenia, wydawanie prostych poleceń, powtarzanie poleceń, do momentu aż będą one wykonane, w razie trudności, udzielenie pomocy uczniowi. Prowadzone przeze mnie działania w pracy z X przyczyniły się do rozwoju pewnych zaburzonych sfer ucznia. Chłopiec chętniej wykonuje polecenia związane z zadaniami na lekcji niż na początku naszej współpracy. Przydatne do tego stały się wykonane przeze mnie plany aktywności i plany dnia. Uczeń bardziej skupiał uwagę na przeczytaniu i wykonaniu poleceń niż gdy się te polecenia przekazywało chłopcu ustnie. Nastąpił także postęp w zakresie rozwoju społecznego. X rzadziej zamyka się w swoim świecie. Ponadto chętnie uczestniczy w grupowych zajęciach, zwłaszcza związanych z plastyką. Również jego stosunek i sposób zachowania w stosunku do osób obcych, uległ zmianie, choć zdarza się, że reaguje bardzo nerwowo w sytuacjach dla niego stresujących. Chłopiec przejawia także większe zainteresowanie zadaniami i ćwiczeniami, ale skupianie uwagi na danej czynności jest nadal bardzo krótkie, co powoduje, że należy nieustannie go mobilizować i przywoływać do pracy. Okres stażu to tylko niewielki odcinek mojej pracy pedagogicznej, który przysporzył mi wiele osobistych i zawodowych sukcesów w zakresie budowania relacji między uczniami, nauczycielami i rodzicami. Pozwolił mi na rozwój cech osobowości. Praca nad uzyskaniem statusu nauczyciela dyplomowanego stała się dla mnie wyzwaniem, a jednocześnie okazją do zweryfikowania opinii jakim jestem pedagogiem i wychowawcą. Myślę że to co zrobiłam, przyczyniło się do wzrostu jakości mojej pracy oraz jeszcze lepszego funkcjonowania szkoły. Tym bardziej, że oprócz zadań stażowych podejmowałam inne, które wypływały podczas realizacji procesu dydaktycznego. Nie oznacza to jednak, że do tego typu działań sprowokował mnie stopień awansu zawodowego. Wiem, że i bez tego moja praca i rozwój podążałyby tym samym torem. Podejmowanie w okresie stażu różnorodnych zadań umożliwiło mi realizowanie się na wielu płaszczyznach. Stałam się bardziej kreatywna, poszukująca i twórcza, otwarta na nowe pomysły a przede wszystkim na ludzi. Z większą odwagą wychodzę na „zewnątrz”. Bycie nauczycielem stale dostarcza mi niezapomnianych wrażeń, pozwala na samorealizację i zapewnia poczucie bycia potrzebnym. Wyświetleń: 0
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |