Pierwsze państwa słowiańskie

Państwo wielkomorawskie powstało w IX wieku na terenie Moraw. Obejmowało ono także ziemie czeskie, słowackie, łużyckie i terytorium państwa Wiślan. Panowała w nim dynastia Mojmirowiców. Okres największego rozkwitu państwo wielkomorawskie przeżywało w 2 połowie IX wieku za panowania książąt Rościsława i Świętopełka. Chcąc uniezależnić się od wpływów niemieckich, Rościsław zwrócił się w 863 roku do cesarza bizantyjskiego z prośbą o przysłanie misjonarzy w celu zaprowadzenie w kraju chrześcijaństwa. Cesarz wysłał na Morawy dwóch braci, Cyryla i Metodego. Działalność Cyryla i Metodego wywołała sprzeciw biskupów niemieckich, którzy chcieli rozciągnąć swe wpływy na tym obszarze. Na początku X wieku państwo wielkomorawskie upadło na skutek najazdów Węgrów.
Państwo czeskie
Po upadku państwa wielkomorawskiego na terenie Czech i Moraw (IX/X wiek) powstało państwo czeskie. Rządziła w nim dynastia Przemyślidów. Stolicą była Praga. Również i to państwo narażone było na ataki Niemców, którzy chcieli zagarnąć jego terytorium. Książę czeski Bolesław I (929-972) musiał uznać zwierzchnictwo cesarza niemieckiego Ottona I, zdołał jednak zachować pewną niezależność. W Kościele czeskim dawna liturgia słowiańska (wprowadzona przez Cyryla i Metodego) została usunięta. W jej miejsce biskupi niemieccy wprowadzili obrządek łaciński.
Ruś Kijowska
Na obszarach Słowiańszczyzny wschodniej istniały w IX wieku dwa państwa: Nowogród na północy i Kijów na południu. Pod koniec IX wieku państwa te połączyły się i powstało duże państwo ruskie - Ruś Kijowska ze stolicą w Kijowie. Państwem rządziła dynastia Rurykowiczów. Ruś Kijowska utrzymywała ożywione kontakty handlowe z Bizancjum. Bliskie stosunki z Bizancjum (Konstantynopolem) przyczyniły się do szerzenia w państwie ruskim wiary chrześcijańskiej. Stamtąd też książę kijowski Włodzimierz Wielki przyjął chrzest w 988 roku. W Kościele używano języka słowiańskiego.
Od Bułgarów przejęła Ruś pismo zwane cyrylicą, dzięki czemu na Rusi dość wcześnie rozwinęła się kultura piśmienna.
Po śmierci Włodzimierza Wielkiego jego synowie rozpoczęli między sobą walkę o sukcesję po nim. W latach trzydziestych XI wieku jednemu z nich, Jarosławowi Mądremu, udało się objąć niepodzielne rządy w kraju. Obawiając się ponownych walk po swojej śmierci, ustanowił zasadę senioratu - zwierzchność nad innymi książętami miał zawsze sprawować najstarszy z dynastii Rurykowiczów. Zasada ta jednak stała się powodem nieustannych walk między braćmi. Po śmierci Jarosława (1054 rok) nastąpił okres rozbicia feudalnego. Brak silnej władzy przyczynił się do klęski Rusi podczas najazdu tureckiego w 1 poł. XIII wieku.
Warto znać te informacje:
Podział Słowian: wczesne średniowiecze - Słowianie zachodni, wschodni, południowi.
Organizacja społeczeństwa, religia: rody (wspólny przodek, na czele rodu starosta), plemię (rody mieszkające w pobliżu siebie, zbliżone językiem i obyczajami), wiec (zebranie starszyzny rodu, na którym podejmowano kluczowe dla rodu decyzje); pogaństwo.
Pierwsze państwa słowiańskie: powstawały w IX i X wieku. Były to: państwo wielkomorawskie (potem czeskie), Ruś Kijowska i państwo polskie. Na południu Europy ukształtowały się państwa: Serbia i Bułgaria. Państwa te przyjmowały chrześcijaństwo i nawiązywały stosunki polityczne i kulturalne z innymi krajami.

Maciej Wierzchnicki

Wyświetleń: 0