Książka pełni w życiu człowieka ważną funkcję. Dzięki niej człowiek poznaje świat- jego historię i kulturę, wzbogaca słownictwo, uczy poprawności wypowiadania się, książka pobudza wyobraźnię, zmusza do koncentracji uwagi, pozwala na dowolna interpretację treści. Literatura jako sztuka podtrzymuje w człowieku przeżycia uwrażliwia go na piękno świata. A przede wszystkim umożliwia mu porozumiewanie się z innymi ludźmi w sferze uczuciowej i przez to zbliża go do nich, do życia, do otoczenia. Ta funkcja literatury jest szczególnie ważna w odniesieniu do osób niepełnosprawnych. Coraz częściej książka wykorzystywana jest w terapii osób niepełnosprawnych. Biblioterapia niesie za sobą możliwości kompensacyjne, terapeutyczne i profilaktyczne .

Problem rozwoju czytelnictwa i pracy bibliotecznej wśród dzieci z upośledzeniem umysłowym spełnia ważną rolę realizacji celów rewalidacyjnych w szkole specjalnej. Dzięki czytelnictwu możemy korygować braki i nieprawidłowości rozwojowe w psychice dziecka, ukazywać dobre wzory zachowań, umożliwiać przezywanie wzruszeń estetycznych, tym samym wspomagać kształcenie. Dlatego tak ważne jest wyrobienie u uczniów nawyków czytelniczych, zainteresowania książka i czasopismem.

Biblioteka powinna być specyficznym miejscem, odmiennym od sal lekcyjnych, sprawiającym, że chce się do niego wracać. Nauczyciel-bibliotekarz, powinien znać swoich czytelników, traktować ich indywidualnie, być dla nich bliski i serdeczny. Osoba nauczyciela nie może budzić lęku, jego głos powinien mieć spokojne, przyjemne brzmienie, być dobrze słyszany a wydawane polecenia i zwroty muszą być jasne i proste. Nie można narzucać dziecku jakiejś lektury, by nie zniechęcić go do korzystania z książki, biblioteki, a wszelkimi sposobami zachęcić do wzięcia książki do ręki dla przyjemności.

W pracy z młodszymi dziećmi bardzo ważne jest zachęcenie w rozmowie indywidualnej do zainteresowania książkami przyrodniczymi, albumami z dużą ilością obrazków a małą ilością tekstu, gdyż dzieci często nie rozumieją czytanego tekstu i wstydzą się tego. Dopiero później można poszerzać zakres zainteresowań ucznia, uwzględniając jego indywidualne możliwości. Dużo radości sprawia dzieciom samodzielne wyszukiwanie sobie odpowiedniej lektury i oglądanie różnych książek na półkach bibliotecznych. Jest to dla nauczyciela okazją do wpajania zachowań pozytywnych i poszanowania książki oraz utrzymania ładu na półkach.

Dużą rolę w kształtowaniu nawyków zamiłowań czytelniczych dzieci odgrywa ścisłą współpraca bibliotekarzy z nauczycielami i wychowawcami klas.

Realizacja celów terapii czytelniczej w szkołach specjalnych obejmuje szeroki zakres działalności nauczyciela- bibliotekarza. Są to:

Praca indywidualna z uczniem / rozmowy, zapoznanie z książka jako przedmiotem oglądania i opowiadania ilustracji, głośne czytanie, oglądanie albumów, pomoc przy pracach porządkowych organizacyjnych bibliotece/

Wycieczki do bibliotek i placówek kulturalno- oświatowych/ muzea, wystawy/

Imprezy okolicznościowe i związane z tymi wystawki tematyczne

Konkursy

Rywalizacja czytelnicza

Gazetki szkolne

Krzyżówki i pogadanki

Lekcje biblioteczne.

Najbardziej popularną formą terapii czytelniczej są lekcje biblioteczne. Dają one szanse ugruntowania wiedzy zdobytej na innych lekcjach, rozszerzają dotychczasowe doświadczenia ucznia, wprowadzają nowe elementy wiedzy, kultury, techniki, uczą właściwego zachowania w placówkach kulturalno- oświatowych i przygotowują do samodzielnego wyboru lektur. Wyrabiają nawyki czytelnicze. Uczą umiejętności pracy z encyklopediami, słownikami czy katalogami.

W wyniku korzystania z biblioteki obserwujemy u dzieci rozwój spontanicznego świadomego czytania oraz rozumienia treści książek. Terapia czytelnicza odgrywa ważną rolę w ogólnej rewalidacji uczniów z upośledzeniem umysłowym. Dlatego też uczniowie powinni mieć dostęp do nowych publikacji, wydawnictw informacyjnych, słowników, encyklopedii, których w wielu domach rodzinnych nie ma i nie będzie.

Opracowanie: Danuta Małysz-Koziara

Wyświetleń: 527