Katalog

Michał Kutarba, 2018-05-22
Dzierżoniów

Język angielski, Program nauczania

Program dla klas I-III "Kids talk"

- n +

„Znając języki wszędzie czujesz się jak u siebie w domu.” Edmund de Waal

Michał Kutarba


Program nauczania dodatkowej godziny języka angielskiego w klasach I-III „Kids talk”

Spis treści

1. Opis programu
1.1. Metryczka
1.2. Wstęp
1.3. Główne założenia i warunki realizacji programu

2. Cele nauczania
2.1. Cele ogólne
2.2. Cele szczegółowe

3. Treści nauczania
3.1. Zagadnienia tematyczne

4. Sposoby osiągania celów
4.1. Metody pracy
4.2. Formy pracy
4.3. Techniki nauczania

5. Weryfikacja pracy i osiągnięć ucznia

6. Bibliografia






1. Opis programu
1.1. Metryczka
 I etap edukacyjny, klasy I-III, nauczanie wczesnoszkolne
 Wymiar godzin: I godzina dodatkowo w tygodniu – 45 minut
 W oparciu o Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej

1.2. Wstęp
Niniejszy program opracowany został w oparciu o nowe Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej. Bierze on pod uwagę zarówno ogólne jak i szczegółowe wymagania zawarte w nowej podstawie programowej, oraz charakterystykę i potrzeby uczniów w wieku wczesnoszkolnym.
Uczniów klas I-III cechuje szczególnie duża ciekawość świata, wielozmysłowe odbieranie rzeczywistości oraz dominacja uwagi i pamięci mimowolnej. Sprawności od jakich zaczyna się poznawanie drugiego języka są głównie sprawnościami receptywnymi. Dlatego też program ten jest dopasowany do form aktywności dzieci i ich stylu uczenia się.
W metodyce nauczania ważną rolę będzie odgrywać wykorzystanie piosenek i muzyki, oraz stosowanie do nich ciekawych zabaw i ćwiczeń językowych. Piosenka angażuje obie półkule mózgowe, dzięki czemu jest bardzo skutecznym środkiem dydaktycznym. Poza tym, piosenki motywują do słuchania języka obcego w warunkach naturalnych poza lekcją, ponieważ są materiałem autentycznym, który nie kojarzy się z kolejną sytuacją szkolną.
Ważnym elementem zajęć będą także gry językowe i zabawy ruchowe oraz techniki polisensoryczne, z wykorzystaniem prawdziwych przedmiotów z otaczającego nas świata.
W nauczaniu dzieci w wieku wczesnoszkolnym działanie musi zdecydowanie przeważać nad werbalizmem, ponieważ działa ono niezwykle motywująco na uczniów i zwyczajnie sprawia dzieciom przyjemność. Poza licznymi korzyściami dydaktycznymi, gry i zabawy mobilizują uczniów słabszych, pomagają wprowadzić elementy indywidualizacji poprzez wykorzystanie uczniów zdolniejszych, a także uczą współpracy w grupie i zdrowej rywalizacji.
Wykorzystanie dramy, książeczek i inscenizacji bajek w języku angielskim na zajęciach również ma na celu uatrakcyjnić zajęcia i rozwijać w uczniach umiejętności komunikacyjnych oraz zainteresowania literaturą dla dzieci.
Dzisiejszy świat jest światem zdecydowanie skomputeryzowanym, i choć nie mamy na to dużego wpływu, dzieci zanurzają się w świecie multimediów z wielką fascynacją. Gry interaktywne, filmiki i obrazki potrafią skutecznie przykuć uwagę ucznia i zmobilizować nawet tych mniej aktywnych uczniów. Z tego powodu wykorzystanie komputera i tablicy interaktywnej lub rzutnika jest niezwykle ważne.

1.3. Główne założenia i warunki realizacji programu
Głównym założeniem programu jest wspieranie dziecka w rozwoju, z uwzględnieniem jego potrzeb w zakresie intelektualnym, emocjonalnym, etycznym, fizycznym i estetycznym. Program ma na celu zmotywowanie dzieci do nauki języka, poprzez pokazanie im, że nauka może stać się przyjemnością, a nie przymuszoną koniecznością. Podczas zajęć dominować będą różnego rodzaju gry językowo-dydaktyczne, wykorzystanie bajek i historyjek oraz wykorzystanie piosenek i wierszyków. Dzieci na zajęciach będą również przygotowywać krótkie przedstawienia oraz tworzyć plakaty na określony temat.
Treści nauczania są skorelowane z rozkładem nauczania do obowiązkowych 2 godzin języka angielskiego, jednak kolejność poszczególnych tematów pozwala na powrót i utrwalenie wcześniej przerobionego materiału. W trakcie zajęć dominują metody aktywizujące
i wykorzystanie wielozmysłowości, wykorzystanie piosenki oraz metoda TPR. Ważnym elementem jest też główne założenie Metody Naturalnej, czyli minimalizowanie użycia języka ojczystego podczas zajęć. Jednym z głównych założeń jest także opieranie procesu nauczania na otaczającej uczniów rzeczywistości i sprawach luźno związanych z życiem codziennym.
Aby założenia programu zostały w pełni zrealizowane należy spełnić poszczególne warunki, które mają na celu ułatwić tę realizację. W klasie powinny znajdować się sprzęty umożliwiające uzupełnianie zaleceń programowych oraz urozmaicanie zajęć, takie jak komputer, tablica interaktywna czy odtwarzacz płyt CD.
Poza organizacją klasy ważne jest także wcześniejsze przygotowanie materiałów dydaktycznych, które umożliwią przyswajanie wiedzy przez uczniów, czyli płyty z piosenkami, filmikami, plansze, rekwizyty i przedmioty (jak zwierzęta czy owoce plastikowe, zabawki, przybory szkolne), karty obrazkowe i plakaty, karty z historyjkami oraz karty pracy. Ponieważ program nie jest opracowany na jednym podręczniku, na tematyce zajęć opisanej w dalszych rozdziałach, ważne jest wcześniejsze zgromadzenie pomocy dydaktycznych.

2. Cele nauczania
2.1. Cele ogólne
Głównym celem programu jest motywowanie uczniów do nauki języka angielskiego
i osłuchanie ich z nim, poprzez prowadzenie zajęć w formie zabawowej, z wykorzystaniem dużej ilości piosenek oraz gier i zabaw dydaktycznych. Ważne jest również kształtowanie wewnętrznej potrzeby nauki języka obcego poprzez uświadamianie im korzyści płynących
z jego znajomości. Ogólne cele programu nauczania języka angielskiego połączone są ściśle
z założeniami podstawy programowej realizowanej w edukacji wczesnoszkolnej. Cele wychowawcze oraz podstawowe umiejętności zintegrowane są z celami edukacyjnymi języka angielskiego. Najważniejszym celem nauczania dzieci jest budzenie pozytywnego nastawienia do języka obcego i kultury nim władającej oraz motywowanie do pogłębiania wiedzy w tym kierunku. Cel ten wiąże się ściśle ze wspomaganiem dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowaniem czynności intelektualnych potrzebnych im w codziennych sytuacjach
i w dalszej edukacji. Innymi celami jakie określa niniejszy program są:
 wdrażanie do pracy w grupie poprzez stosowanie zabaw drużynowych, projektów
i insceniazcji
 respektowanie trójpodmiotowości oddziaływań wychowawczych i kształcących: uczeń-szkoła-dom rodzinny
 wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych, poprzez naukę piosenek, wierszyków oraz scenek językowych
 rozwijanie kluczowych sprawności językowych, jak słuchanie i mówienie
 troska o z sprawność fizyczną dzieci poprzez stosowanie gier ruchowych
 zdrowe współzawodnictwo jako forma nauki i zgodnej zabawy
 kształtowanie pozytywnego stosunku do nauki

2.2. Cele szczegółowe
Cele szczegółowe są rozwinięciem nadrzędnego celu: komunikowanie się w języku angielskim z innymi dziećmi, i są one przedstawione w postaci poszczególnych sprawności. Sprawnościami kluczowymi są słuchanie i mówienie. Sprawności pisania i czytania są sprawnościami dodatkowymi.
Sprawność słuchania:
 Osłuchiwanie się z wymową i intonacją języka angielskiego
 Rozumienie prostych poleceń nauczyciela i reagowanie na nie niewerbalnie lub werbalnie, wskazywanie odpowiednich obrazków czy przedmiotów
 Słuchanie prostych historyjek, dialogów i piosenek
 Słuchanie w celu zrozumienia kontekstu i sytuacji w jakiej się znajdujemy
Sprawność mówienia:
 Poprawne użycie intonacji i wymowy poznanych zwrotów i słów
 Recytowanie poznanych wierszyków i śpiewanie piosenek, poparte ruchem
i odpowiednimi gestami
 Odpowiadanie na proste pytania nauczyciela krótkimi zdaniami lub pojedynczymi wyrazami
 Mówienie o sobie i najbliższym otoczeniu poprzez stosowanie stałych wyrażeń
i zwrotów
Sprawność czytania:
 Kojarzenie formy graficznej z formą fonetyczną i rozwijanie umiejętności czytania
 Rozwijanie zainteresowania literaturą obcojęzyczną dla dzieci
Sprawność pisania:
 Poprawne przepisywanie lub pisanie z pamięci poznanych wyrazów i zwrotów
 Pisanie stałych zwrotów i zdań, jak np. życzeń, pozdrowień, opisów wyglądu

3. Treści nauczania
3.1. Zagadnienia tematyczne
Zagadnienia tematyczne - Klasa pierwsza
1. Witamy w szkole! – przedstawiamy się, nazywamy przybory szkolne i poznajemy zwroty grzecznościowe
2. Czas na trochę ruchu! – poznajemy podstawowe czynności i wyrażenia używane na lekcji; wyrażamy podstawowe uczucia
3. Nadeszła jesień! – poznajemy słownictwo związane z jesienią oraz kolory i liczby do 10; mówimy o ulubionym kolorze; poznajemy wybrane części ubioru na jesień
4. Zabawy i zabawki na jesienne popołudnia. – poznajemy i opisujemy zabawki; poznajemy nazwy wybranych zabaw dla dzieci
5. Święta Bożego Narodzenia. – poznajemy tradycje świąteczne, słownictwo i proste życzenia
6. Zima! – poznajemy słownictwo związane z zimą
7. Lubimy pojeść! – poznajemy wybrane nazwy produktów spożywczych, wyrażamy nasze preferencje i rozmawiamy o zdrowym i niezdrowym jedzeniu
8. Czas na lekturę! – „Bardzo głodna gąsienica”, Eric Carle – poznajemy produkty spożywcze z książki oraz dni tygodnia na podstawie historyjki o przemianie gąsienicy w motyla
9. Dzień św. Patryka! – poznajemy słownictwo i piosenki związane z narodowym świętem Irlandii
10. Wiosna już tu jest! – poznajemy piosenkę wiosenną i słownictwo do niej
11. Wielkanoc w naszych domach. – poznajemy słownictwo i tradycje wielkanocne
12. Wyginam śmiało ciało! – Nazywamy części ciała i wykonujemy czynności z nimi związane; opisujemy potwory i zwierzęta
13. Zwierzęta w domu i na farmie – naśladujemy odgłosy, nazywamy zwierzęta i mówimy o ulubionym zwierzątku

Zagadnienia tematyczne - Klasa druga
1. Powrót do szkoły! – nazywamy przedmioty w klasie i pomieszczenia w szkole;
2. Ach ta jesień! – poznajemy słownictwo związane z jesienią, odnajdujemy jesień w parku
i uczymy się jesiennych piosenek
3. At the park – poznajemy nazwy elementów placu zabaw i rzeczy znajdujących się w parku;
4. Skąd jesteście? – poznajemy liczby do 20; mówimy o swoim pochodzeniu i wieku; nazywamy wybrane państwa świata
5. Boże Narodzenie – piszemy życzenia świąteczne i śpiewamy piosenki bożonarodzeniowe; poznajemy tradycje bożonarodzeniowe w Wielkiej Brytanii
6. Mój dom! – opisujemy wygląd pomieszczeń w domu i mówimy gdzie znajdują się przedmioty
7. Czas na lekturę! – „Winnie the Witch”, Valerie Thomas i Korky Paul – poznajemy historię wiedźmy Winnie i jej kota oraz słownictwo do historyjki
8. Umiem skakać! – mówimy o sportach i swoich umiejętnościach
9. Tradycje Wielkanocne
10. Moje rzeczy! – mówimy o swoich zabawkach i innych przedmiotach
11. Co on ma na sobie? – opisujemy ubiór swój i innych
12. Idziemy do supermarketu! – czyli rozmówki w sklepie; mówienie o sklepach i budynkach jakie znajdują się w naszym mieście
13. Czy to biega i ma ogon? – poznajemy nazwy zwierząt dzikich, opisujemy umiejętności zwierząt i ich wygląd

Zagadnienia tematyczne - Klasa trzecia
1. To moja rodzina – mówimy o swojej rodzinie i przedstawiamy jej członków
2. Gdzie jest biblioteka? – opisujemy nasze miasto i uczymy się podawać kierunki
3. Jak się czujesz? – opisujemy uczucia i emocje
4. Mój tata jest pilotem! – mówimy o zawodach
5. Pancake day! – recytujemy wiersz na temat „Dnia naleśników”, poznajemy przepis na naleśniki
6. To co mnie otacza! – nazywamy owady, elementy przyrody i opisujemy ich położenie
7. Oto moje zwierzątko! – nazywamy części ciała zwierząt, nazywamy zwierzęta domowe
i opisujemy ich wygląd
8. Świat mojej wyobraźni! – mówimy o postaciach fantastycznych i bajkowych, przedstawiamy je i opisujemy ich wygląd
9. Czas na lekturę – „Gruffalo” Julia Donaldson – poznajemy historię myszki i jej wyimaginowanego przyjaciela
10. Jak wygląda rok? – nazywamy pory roku, dni tygodnia i miesiące, rozmawiamy o pogodzie
11. Mój dzień – opisujemy czynności dnia codziennego i uczymy się mówić która jest godzina
12. Lato, nie tylko na plaży. – mówimy o czynnościach wykonywanych w czasie wolnym i przedmiotach związanych z plażowaniem

4. Sposoby osiągania celów
4.1. Metody pracy
Metoda reagowania całym ciałem, czyli metoda TPR, która zakłada, że najlepszym sposobem zapamiętywania jest ruch fizyczny. Głównym zadaniem uczniów jest kojarzenie słówek lub zwrotów z ruchem i angażowanie swojego ciała. Wystarczy spojrzeć na małe dzieci, które zanim zaczną mówić imitują zachowania swoich rodziców i wykonują ich przeróżne polecenia. To samo robi nauczyciel – na początku jego wypowiedziom towarzyszy ruch fizyczny, który powielają uczniowie. Z czasem ogranicza on swoją pomoc do minimum, polegając na pamięci uczniów. Istnieje możliwość wykorzystywania najlepszych uczniów do zastępowania nauczyciela i wydawania poleceń pozostałej części grupy.

Metoda polisensoryczna ma na celu równomierne zaangażowanie wszystkich zmysłów, czyli wzroku, ruchu, smaku, dotyku, węchu. Na etapie wczesnoszkolnym dominuje empiryczne poznawanie świata i potrzeba ruchu, który sprzyja odreagowaniu napięć emocjonalnych, ułatwia uczenie się, koncentrację, poprawia koordynację całego ciała. Przy stosowaniu tej metody ważne jest wykorzystanie piosenek, wierszyków w połączeniu z obrazami, filmikami
i odpowiednimi gestami, jakie mają wykonywać uczniowie. Dodatkowo, w miarę możliwości, zaleca się zastępowanie kart obrazkowych prawdziwymi przedmiotami – np. gumowe zwierzęta, plastikowe jedzenie czy meble, prawdziwe produkty spożywcze, itd.

Metoda naturalna zakłada, że dziecko powinno mieć jak największy kontakt z językiem obcym co stworzy możliwość osłuchania się z językiem obcym. Uczniowie przysłuchują się wypowiedziom obcojęzycznym, których sens jest dla ucznia oczywisty i jasny w przesłaniu,
bo jest efektem oczywistej sytuacji. Metoda naturalna ma na celu zbliżenie nauczania języka obcego do procesu nauki języka ojczystego. Nauczyciel używa naturalnego języka, wspierając wypowiedzi mimiką i gestami, oraz czeka na każde oznaki zrozumienia. Dzieci mają prawo do ciszy, więc nauczyciel powinien czekać na próby porozumiewania się przez dziecko. Jednym z ważniejszych celów jest też eliminacja stresu związanego z popełnieniem błędu i niechęci do języka.

Metoda audiolingwalna jest często stosowana na etapach początkowych i polega na wielokrotnym powtarzaniu za wzorem nauczyciela, chórem lub indywidualnie. Celem jest wyrobienie nawyków językowych, wyćwiczenie prawidłowej wymowy i rozwijanie sprawności słuchania. Często stosowanymi technikami w metodzie audiolingwalnej są dryle językowe, wierszyki i piosenki. W stosowaniu tej metody należy pamiętać o wprowadzaniu elementów kreatywności, poprzez stosowanie np. „substitution drills”, czyli dryli polegających na powtarzaniu pewnego zwrotu i zamienianiu za każdym razem jakiegoś słowa. W metodzie audiolingwalnej często stosowane jest „pozytywne wzmacnianie” poprzez częste pochwały
i nagradzanie dobrych wypowiedzi uczniów.

Metoda komunikacyjna stosowana jest do nauki porozumiewania się w sytuacjach dnia codziennego, zdobywania informacji poprzez stosowanie „luki informacyjnej”. Uczniowie często odgrywają scenki, dialogi, przeprowadzają ankiety, czy szukają brakującej informacji. Duży nacisk kładzie się na funkcjonalność, czyli wykorzystywanie danej struktury w praktyce i na kulturę języka. Dlatego uczeń poznaje np. szereg sposobów na wyrażenie grzecznej prośby. Od początku wprowadza się czytanie, mówienie, pisanie i słuchanie. W czasie zajęć język ojczysty jest stosowany sporadycznie.

4.2. Formy pracy
Zarówno jak techniki nauczania, formy pracy podczas lekcji powinny być również różnicowane. Większość zabaw i ćwiczeń odbywa się z całą grupą. Praca w całej grupie opiera się na chóralnym powtarzaniu i odpowiadaniu, zabawach i grach ruchowych, piosenkach oraz wierszykach. W procesie początkowym przyswajania nowego słownictwa praca zbiorowa jest nieunikniona.
Po pewnym czasie pracy z grupa można wprowadzać prace w parach i pracę w grupach. Praca w parach stosowana może być do odgrywania scenek w parach, gier oraz ćwiczeń plastycznych. Forma ta ma podobne zastosowania jak praca w grupach, lecz wymaga większej autonomii uczniów i dobrej znajomości materiału, gdyż w większej grupie zawsze istnieje możliwość odwołania się do wiedzy większej liczby dzieci.
W nauczaniu wczesnoszkolnym występuje również praca indywidualna, podczas której uczniowie samodzielnie wykonują dane zadania a nauczyciel monitoruje ich postępy.

4.3. Techniki nauczania
W celu zapewnienia skuteczności wybranych metod należy odpowiednio dobrać materiały dydaktyczne i techniki nauczania adekwatne do wieku odbiorców. Skupienie uwagi
i koncentracja uczniów w wieku wczesnoszkolnym są raczej krótkotrwałe, dlatego techniki trzeba zmieniać dość często i zwracać uwagę aby zaangażować wszystkich uczniów.
1. Nauka i utrwalanie słownictwa
Słownictwo nie powinno być wprowadzane w izolacji, ale w odpowiednim kontekście, zwrotach i konkretnej grupie tematycznej. Ważne jest tutaj stosowanie multisensoryczności.
Najczęstsze techniki wprowadzania słownictwa to:
 Karty obrazkowe i prawdziwe przedmioty, prezentacje PowerPoint, użycie pacynki
 Stosowanie mimiki i gestów, ruchów ciała
 Wprowadzanie nowego słownictwa za pomocą rymowanek i piosenek,
z wykorzystaniem piosenek kanałów „The Learning Station”, „Super Simple Songs”, „Singing Walrus”, „The Kiboomers”
 Wprowadzanie nowego słownictwa za pomocą historyjek
 Stosowanie dryli językowych
Techniki mające na celu utrwalenie słownictwa:
 Zabawy prowadzone metodą TPR (zabawy ruchowe)
 Nauka wierszyków, rapów i piosenek
 Stosowanie zabaw i gier dydaktycznych, gier pamięciowych, gier interaktywnych
 Zgadywanki, zagadki, dyktanda obrazkowe
 Grupowanie wyrazów, wykonywanie plakatów
W celu utrwalania słownictwa należy stosować spiralny układ, czyli powracać często do materiału przerabianego wcześniej, prowadząc np. rozgrzewki językowe, które mogą stać się rutynowym elementem lekcji.

2. Rozwijanie sprawności słuchania
Sprawność słuchania jest sprawnością, która przychodzi przed wszystkimi innymi sprawnościami. Większość z ćwiczeń czy zabaw związanych z tą sprawnością jest prowadzona chóralnie, z całą grupą. Sprawdzanie indywidualne sprawności słuchania bardzo sprawnie można przeprowadzić poprzez dyktanda obrazkowe.
Do technik rozwijających sprawność słuchania należą:
 Stosowanie historyjek, bajek, popartych obrazkami lub filmem
 Lekcje z lekturą – czytanie książeczek dla dzieci po uprzednim wprowadzeniu słownictwa – „The Very Hungry Caterpillar”, „Winnie the Witch”, „The Gruffalo”
 Słuchanie poleceń nauczyciela i wykonywanie ich, lub wykonywanie odpowiednich gestów podczas piosenek

3. Techniki rozwijające sprawność mówienia
Po sprawności słuchania, sprawność jest ta najważniejszym celem edukacji językowej. Jest to zdolność produktywna, więc wymaga od uczniów niezwykłej wiedzy, koncentracji i wysiłku. Dojście do poziomu, na którym produkowanie zdań przychodzi naturalnie i z łatwością to droga przez niezliczoną ilość ćwiczeń i powtórzeń oraz godzin konwersacji. Na etapie wczesnoszkolnym nauczanie mówienia opiera się głównie na stosowaniu i imitowaniu wzorów oraz próbach składania własnych wypowiedzi na podstawie tych wzorów.
Do najskuteczniejszych technik nauki mówienia należą:
 Powtarzanie za wzorem, recytacje chóralne
 Reagowanie na bodziec wzrokowy – nazywanie przedmiotów, obrazków
 Techniki wywiadu i ankietowania
 Stosowanie łańcuszków – zadawanie pytań innym osobom z grupy
 Odgrywanie scenek dialogowych, historyjek
 Gry i zabawy językowe

4. Techniki nauczania czytania
Celem nauki czytania w tak wczesnym wieku jest uświadamianie dzieciom różnic pomiędzy zapisem graficznym słów a wymową i uzmysłowienie im, że w języku angielskim czyta się inaczej niż w języku polskim.
Do skutecznych technik nauki czytania zaliczamy:
 Łączenie wyrazów z obrazkiem
 Gry typu memory, domino
 Czytanie z podziałem na role, scenki dialogowe, przedstawienia
 Głośne czytanie „chóralne”

5. Techniki nauczania pisania
 Układanie rozsypanek w zdania
 Rozwiązywanie krzyżówek, rebusów, „wyszukiwanek”

6. Zajęcia w terenie, poza klasą szkolną
Zastosowanie zajęć poza klasą szkolną może wprowadzić bardzo ciekawe urozmaicenie
i zbliżyć do stosowanie języka w autentycznych sytuacjach. W ramach zajęć w terenie można zrealizować materiał z różnych kół tematycznych, np. nazwy kolorów, zabawy dla dzieci, sporty, części ciała, wskazywanie drogi, nazwy rzeczy znajdujących się w parku, czynności

5. Weryfikacja pracy i osiągnięć ucznia
Ocena postępów ucznia jest niezwykle ważnym elementem nauczania. Postępy należy systematycznie rejestrować, aby móc zaobserwować zarówno językowe jak i pozajęzykowe efekty nauki. Jednak etap wczesnoszkolny nie jest etapem, na którym nauczyciel powinien przekazywać dzieciom informacje o ich błędach i porażkach. Ważny jest „positive reinforcement”’, czyli nagradzanie, choćby werbalne, za próby komunikowania się w języku angielskim. Każdy wysiłek ucznia powinien być doceniony, nawet gestem lub uśmiechem.
Uczniowie otrzymają specjalne arkusze gdzie będą mogli też zbierać naklejki za aktywność podczas lekcji i wiedzę. Ważne jest zauważanie każdej aktywności i docenianie umiejętności receptywnych, a nie tylko produktywnych.
Można również stosować specjalne arkusze samooceny lub strony ewaluacyjne, przygotowane tematycznie do poszczególnych kół tematycznych. Dzięki nim uczniowie zaczynają rozumieć jakie są wobec nich wymagania i uczą się jak kontrolować proces własnej nauki. Dobrze sprecyzowane nazwy sprawności w arkuszu mogą znacznie ułatwić ocenianie nauczycielowi, a rodzicowi interpretację oceny.

Bibliografia

Ashworth, M., Wakefield H. P. (2004) Teaching the World's Children: ESL for Ages Three to Seven, Second Edition, Pippin Publishing (2004)
Iluk, J. (2002) Jak uczyć małe dzieci języków obcych?, Wydawnictwo Gnome, Katowice
Komorowska, H. (2001) Metodyka nauczania Języków obcych, Fraszka Edukacyjna, Warszawa
Komorowska, H. (1999) O programach prawie wszystko, WSiP, Warszawa
Pamuła M. (2003) Metodyka nauczania języków obcych w kształceniu zintegrowanym. Warszawa, Fraszka Edukacyjna
Sikora-Banasik D. (red.) (2009) Wczesnoszkolne nauczanie języków obcych. Zarys teorii i praktyki. Warszawa: Wydawnictwo CODN.

Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.