Katalog

Maciej Wierzchnicki, 2018-04-20
Słupsk

Historia, Artykuły

Powiatowa Poradnia Oświatowa w Słupsku

- n +

Powiatowa Poradnia Oświatowa w Słupsku

Wraz z rozwojem prac kulturalno – oświatowych na terenie Słupska pojawiła się konieczność odpowiedniego przygotowania pracowników, którzy mogli by podjąć pracę w tego typu placówkach. Dlatego też zdecydowano się na powołanie do życia Powiatowej Poradni Oświatowej przy Inspektoracie Szkolnym, co nastąpiło w porozumieniu z Kuratorium Okręgu Szkolnego Szczecińskiego. O zasadności jej powołania pisał już styczniu 1949 roku Inspektor Szkolny Wacław Nowak, który we wrześniu 1948 roku zmienił na tym stanowisku Władysława Kwapisza. Początkowo zdecydowano, iż tymczasowo Poradnia będzie się mieściła w jednym z lokali Powiatowej Rady Związków Zawodowych. Wszelkie wydatki związane z jej organizacją miały zostać pokryte przez samorządy powiatowy i miejski, samorządy gminne, organizacje społeczne, zawodowe i oświatowe. Na rozpoczęcie prac, zorganizowanie biura kancelarii, prowadzenie odpowiednich ksiąg, prenumeratę czasopism, kupno maszyn do pisania, powielacza, opału oraz opłacenie woźnego potrzebna była kwota 75 tys. zł. W związku z tym Inspektorat wystąpił do Kuratorium w Szczecinie z prośbą o przekazanie tejże sumy na jego konto, tak aby można było jak najszybciej przystąpić do najważniejszych prac.
Początki Powiatowej Poradni Oświatowej związane są z Poradnią Świetlicową i Samokształceniową, która działała przy Inspektoracie Szkolnym. Warto w tym miejscu dodać, iż nie miała ona własnego lokalu, nie prowadzono w niej osobnej kancelarii, a tylko dziennik czynności, praca z kolei miała charakter okazjonalny. Tym niemiej stała się ona bazą początkową dla Powiatowej Poradni Oświatowej w Słupsku, która swą działalność rozpoczęła dnia 19 lutego 1949 roku. Jej pierwszą tymczasową siedzibą był gmach Związku Nauczycielstwa Polskiego znajdujący się przy ulicy Popławskiego 16 (dziś aleja H. Sienkiewicza), w którym zajęła lokal o powierzchni 72 m2. Docelowo Poradnia miała być przeniesiona do budynku Domu Społecznego względnie Domu Kultury Robotniczej. Jej pierwszym kierownikiem został Stanisław Repelowski.
Poradnia działała w poniedziałki, wtorki, środy i piątki w godzinach od 8 do 11, z tym że porad udzielano od godziny 9. Czwartek był wyłączony z pracy dla interesantów, gdyż w ten dzień kierownik wyjeżdżał w teren. Początkowo pracował w niej jedynie S. Repelowski, ale z czasem wystąpiono o zatrudnienie maszynistki i dwóch instruktorów. Jeżeli chodzi o podstawy finansowe działalności PPO to czerpała ona dochody z funduszów przydzielonych przez Inspektorat Szkolny pochodzących z kredytów Kuratorium oraz z subwencji udzielonych przez Samorząd Powiatowy i Miejski. Ponadto źródłem finansowania były także zasiłki docelowe przekazywane przez zainteresowane organizacje społeczne, oświatowe i zawodowe. I tak z kredytów przyznanych przez Kuratorium zorganizowano kancelarię, a z subwencji udzielonej przez Wydział Powiatowy zakupiono maszynę do pisania. Do najważniejszych zadań, jakie spełniać miała Poradnia już w 1949 roku zaliczyć można m.in.: prowadzenie rejestracji wszystkich świetlic, zespołów kulturalno – oświatowych i Domów Społecznych, nawiązanie kontaktu z organizacjami prowadzącymi pracę kulturalno – oświatową jak i również z Okręgową Poradnią Oświatową w Szczecinie, Centralną Poradnią Oświatową w Warszawie w celu uzyskania wsparcia i pomocy. Ponadto PPO miała także utworzyć bibliotekę składającą się z książek wydzielonych z biblioteki Inspektoratu Szkolnego oraz wydawnictw o tematyce kulturalno – oświatowej i samokształceniowej. Poradnia w początkowym okresie swej działalności miała także współpracować z Inspektoratem w procesie organizacji dwutygodniowego kursu kulturalno – oświatowego oraz organizować nowe placówki ze szczególnym uwzględnieniem Domów Społecznych. Miała też informować społeczeństwo przez prasę, odczyty i imprezy o działalności kulturalno – oświatowej na terenie całego powiatu. Ponadto zobowiązana była do składania okresowego sprawozdania ze swej działalności Inspektorowi Szkolnemu w Słupsku.
Na koniec warto przytoczyć kilka zdań, jakie zanotował Stanisław Repelowski, odnoszących się do początków PPO. I tak, w księdze czynności, jaką prowadził możemy przeczytać: Pracę nad organizacją Powiatowej Poradni Oświatowej rozpocząłem już w styczniu bieżącego roku [1949]. Przede wszystkim chodziło o wyszukanie odpowiedniego lokalu. Rada Związków Zawodowych przydzieliła jeden pokój na III piętrze w swoim gmachu. Pomieszczenie to nie nadawało się na urządzenie Poradni. Najwłaściwszym miejscem na Poradnię był Dom Społeczny. Ponieważ Dom Społeczny znajduje się w stadium organizacji po porozumieniu się z Prezesem Zarządu ZNP /Oddz. Pow./ tymczasowo urządziłem Poradnię w gmachu ZNP. Kosztem 4000 zł wyremontowałem 2 piece i rozpocząłem pracę. Za pieniądze otrzymane z Kuratorium zakupiłem przybory kancelaryjne.(…) Zakupione przybory kancelaryjne wpisałem do księgi materiałowej. Tegoż dnia [21 lutego] ukazał się artykuł w Kurierze Szczecińskim w sprawie otwarcia Poradni (…). Tego samego dnia woźny Poradni ob. Więcek przybił szyld z napisem Powiatowa Poradnia Oświatowa w Słupsku, drugi mały szyld i szyld wskaźnik.

Maciej Wierzchnicki
Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.