SCENARIUSZ ZAJĘĆ HOSPITOWANYCH
W GRUPIE 3 i 4-LATKÓW


TEMAT: Wiosenne przebudzenie.

PROWADZĄCY: Paulina S

CEL OGÓLNY: Uwrażliwianie dzieci na piękno budzącej się do życia przyrody.

CELE SZCZEGÓŁOWE:
Dziecko:
- wymienia oznaki wiosny na podstawie obrazka,
- wciela się w konkretne role,
- nazywa swoje odczucia, emocje,
- wymienia wiosenne kwiaty z tekstu,
- wymienia z opowiadania zwierzęta budzące się na wiosnę,
- naśladuje ruchy i głosy zwierząt.

METODY PRACY:
• Drama
• Opowiadanie
• Prezentacja

FORMY PRACY:
• Indywidualna
• Zbiorowa
• Grupowa

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: olejek zapachowy cytrynowy, wiosenny wystrój sali, mały kwiatek w doniczce, wiersz I. Salach „Kto to?”, kartka w kształcie liścia, pisaki, opowieść ruchowa „Wycieczka na łąkę”, płyta CD ze śpiewem ptaków, opowiadanie „Jak ślimak spotkał wiosnę”, ilustracje do opowiadania, duże arkusze papieru
ze szkicem sukienki, kredki, kleje, kwiaty z papieru, płyta CD z piosenką „Zielona wiosna”, cukierki cytrynowe.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Powitanie dzieci – przekazywanie w kręgu małej doniczki z kwiatkiem ze słowami: „Mam na imię …. Witam cię.”
2. Wprowadzenie do zajęcia poprzez wysłuchanie wiersza I. Salach pt. „Kto to?”
„Powiedzcie mi dzieci
Co to jest za Pani:
Trawa rośnie, słonko świeci,
Ptaszek śpiewa dla niej?
Kto przychodzi do nas
O tej porze roku?
Jest pachnąca i radosna.
Czy wiesz kto to?”
3. Rozmowa na temat wiersza.
4. Wybieranie atrybutów wiosny na podstawie wiosennego obrazka, „Wiosna jest…” Zapisywanie atrybutów na kartce w kształcie liścia.
5. Opowieść ruchowa „Wycieczka na łąkę”:
„Zapraszam was na wycieczkę na łąkę. Wsiadamy do naszego pociągu i ruszamy przez wieś. Dojechaliśmy, wysiadamy z pociągu i udajemy się na łąkę.
A oto nasza łąka. Zobaczcie, jaka jest piękna. Jakie tu świeże powietrze, jak cudownie pachnie” - oddychanie przeponowe: głęboki wdech, powolny wydech; dłonie na dolnej części brzucha. „Na łące rosną kwiatki. Zobaczmy jakie. Kwiaty wyrastają z nasionek. Słoneczko mocno na nie grzeje, deszczyk pada i kwiatki powoli, powoli rosną” - dzieci siadają na piętach, pochylają głowy, następnie podnoszą się powoli; prostują i podnoszą ręce do góry. „Spróbujmy na łące odnaleźć jakieś owady. O, leci pszczółka. Czy wiecie, jakie odgłosy wydają pszczółki” - dzieci-pszczółki fruwają, naśladują odgłosy pszczółek – bzzz. „Czy słyszycie, jak na naszej łące śpiewają ptaki? Posłuchajcie.” Dzieci słuchają śpiewu ptaków z płyty CD.
„Trochę zmęczyliśmy się spacerem po łące. Chwileczkę odpoczniemy”. Dzieci kładą się na plecach na dywanie. „Poobserwujemy troszkę chmurki. Mają takie piękne kształty. Spróbujcie jedną ręką narysować w powietrzu małą chmurkę. Potem drugą ręką. A teraz narysujemy chmurkę dwoma rękami naraz”. Dzieci rysują oburącz.
„Niestety musimy wracać już do przedszkola. Za chwilę wsiądziemy do pociągu, ale przedtem pospacerujcie sobie po naszej łączce, poobserwujcie owady i kwiatki. Może nazbieracie troszkę kwiatków?”. Swobodny spacer dzieci. „Już musimy wracać. Wsiadamy do pociągu”.
6. Wypowiedzi dzieci na temat opowiadania i ról w jakie się wcielały.
7. Słuchanie opowiadania pt. „Jak ślimak spotkał wiosnę” połączone z prezentacją ilustracji.
JAK ŚLIMAK SPOTKAŁ WIOSNĘ

I. Wczesnym rankiem, gdy wszyscy jeszcze spali, a słońce wysuwało pierwsze promyki spod kołderki, drogą maszerowała Wiosna. Pierwszy zobaczył Wiosnę zaspany ślimak. Wyciągnął szyję i z ciekawością przyglądał się dziwnej osobie. Wiosna była ubrana w zielone spodnie – ogrodniczki z wypchanymi kieszeniami i słomkowy kapelusz. Dźwigała wielki plecak, a w ręce trzymała kolorową parasolkę.
- Wiosna idzie – mruknął ślimak – czas więc i na mnie – i pomaszerował za Wiosną.

II. Tymczasem Wiosna usiadła na skraju drogi i otworzyła plecak. Najpierw wyjęła z niego kolorowe kwiaty. Garść niebieskich niezapominajek posadziła po jednej stronie strumyka, a kępkę żółtych kaczeńców po drugiej stronie.
- Ładnie, ładnie – mruknął Ślimak.
A Wiosna już sadziła tulipany. Było im troszkę chłodno, więc stuliły się w pączkach, jeden pod oknem Kubusia, drugi przy budzie Reksia, a trzeci i czwarty pod oknami babci.

III. Ślimak przyglądał się temu uważnie i próbował policzyć tulipany, ale stale się mylił i musiał zaczynać od początku.
Za domem Wiosna chodziła od drzewa do drzewa i chuchała na małe pączki, głaskała drzewa po gałęziach i coś do nich cichutko szeptała, aż drzewa obudziły się i wypuściły pierwsze listki.
Zaciekawiony Ślimak przyglądał się i czekał: - Co ta Wiosna jeszcze wymyśli?
Tymczasem Wiosna wyjęła z plecaka wielki grzebień i powiedziała – Teraz uczeszemy czuprynę łąki – i zaczęła machać grzebieniem po ziemi. Po chwili szara trawa odżyła, zazieleniła się, a Wiosna uśmiechnęła się zadowolona.
Ślimak wdrapał się na najwyższą łodyżkę, żeby lepiej widzieć, co będzie dalej.
Wiosna szukała czegoś po kieszeniach swoich spodni i po chwili wyjęła stamtąd garść zielonych żabek, które wypuściła na trawę.

IV. Z plecaka wyciągnęła zaspane biedronki i motyle. Położyła je delikatnie na ziemi, otworzyła pudełko z farbami i pomalowała skrzydła motyli na żółto, niebiesko, pomarańczowo albo w kolorowe kółeczka. Później zrobiła kropki na skrzydełkach biedronki i znowu zaczęła czegoś szukać w kieszeniach.
Ślimak wyciągnął szyję – Co ona tam jeszcze ma? – mruczał. Wiosna delikatnie wyjęła z kieszonki maleńkiego skowronka, podniosła go wysoko, wysoko do nieba i powiedziała: - śpiewaj głośno, niech wszyscy wiedzą, że już przyszłam.
V. Słońce płynęło po niebie i uśmiechnęło się wesoło, skowronek trzepotał skrzydełkami i dzwonił jak mały dzwoneczek, a Wiosna otworzyła kolorowa parasolkę, powiesiła ją na drzewie i ułożyła się w niej wygodnie, żeby wypocząć.
- Och – pomyślał ślimak – śliczna jest ta Wiosna, jak będę duży, to chyba się z nią ożenię.

8. „Suknia dla Pani Wiosny” – praca plastyczna w małych zespołach.
9. Zorganizowanie wystawy prac.
10. Zabawa przy piosence „Zielona wiosna” – dzieci naśladują ruchy i głosy zwierząt z piosenki.
11. Podsumowanie zajęć. Słodki poczęstunek.

Wyświetleń: 0