PROGRAM PRACY INDYWIDUALNEJ Z DZIECKIEM Z OPÓŹNIENIEM PSYCHORUCHOWYM









mgr Anna Kulesza




........................... rozpoczął edukację przedszkolną we ......................... W badaniu w Poradni Pedagogicznej stwierdzono opóźniony rozwój zdolności poznawczych, obniżoną sprawność rąk, problemy z poruszaniem się, zaburzoną ogólną koordynację ruchową, utrudniony kontakt werbalny oraz opóźniony rozwój mowy.
Obserwacja przeprowadzona na początku października wskazała nam kierunki pracy .......................... Zauważyłyśmy trudności w zakresie samoobsługi. Dziecko ma kłopot z samodzielnym ubieraniem się. Potrafi zdjąć dolne części garderoby, ale wkłada tylko majteczki i spodnie. Potrzebuje przy tym pomocy.
Dziecko chętnie wykonuje zadania ruchowe, ale robi je niedokładnie. Ma trudności z zachowaniem równowagi w czasie chodzenia i biegania. Wykonuje chód na czworaka, ale szybko się męczy, nie opiera się przy tym na całych dłoniach i palcach stóp.
................... chętnie manipuluje różnorodnymi materiałami. Czerpie radość z praktycznych działań takich jak nawlekanie koralików, przesypywanie piasku, zakręcanie słoików. Ma natomiast kłopot w pracy z plasteliną. Nie potrafi tworzyć kulek i wałeczków. Dosyć dobrze spłaszcza i rozciąga plastelinę.
Dziecko cechuje się dużą odpornością emocjonalną, opanowuje impulsywne reakcje wywołane rozłąką z rodzicami, ufnie odnosi się do nauczycielek i innych pracowników przedszkola. Ma kłopot z powstrzymywaniem reakcji impulsywnych gdy coś dzieję się wbrew jego woli. Zdarza my się wtedy chwilkę popłakać, ale szybko się uspokaja.
......................... uczestniczy w różnorodnych formach aktywności zaproponowanych przez nauczycielki. Podporządkowuje się zasadom i regułom ustalonym w grupie. Podejmuje wspólne zabawy z rówieśnikami z własnej inicjatywy. Jest pogodny i lubiany.
Największe trudności widoczne są w sferze mowy i myślenia. Dziecko używa tylko słów tak i nie. Porozumiewa się w sposób niewerbalny. Wskazuje ręką zabawki, radośnie pokrzykuje gdy coś mu się podoba. Nie nazywa przedmiotów z najbliższego otoczenia i wykonywanych czynności, nie opowiada także o tym co się wydarzyło lub co robi w tym momencie. Chłopiec wskazuje wymienione przez nauczyciela przedmioty znajdujące się na obrazku. Nie nazywa i nie wskazuje odpowiednich kolorów.
.................. całkiem nieźle radzi sobie z dopasowywaniem brakujących części na obrazku. Bardzo często sięga po puzzle. Trudność sprawia mu wyszukiwanie takich samych obrazków spośród wielu innych.
Dziecko nie odtwarza prostych układów rytmicznych przez wyklaskiwanie, wystukiwanie, wytupywanie. Chłopczyk nie powtarza wierszy ani piosenek, ale czerpie radość z tańca wykonywanego wspólnie z kolegami z grupy. Widoczne jest zainteresowanie dziecka muzyką.
Codzienne zajęcia dydaktyczno-wychowawcze bardzo interesują chłopca. Potrafi skoncentrować się na nich, równie dobrze jak pozostałe dzieci. Obdarza uwagą nauczyciela i rzadko przeszkadza. Kubuś potrzebuje dodatkowej pomocy nauczyciela gdy pracuje z kartą pracy, czy też wykonuje pracę plastyczną. Trzeba mu wtedy często przypominać co i w jaki sposób ma zrobić.
Rozumowanie matematyczne jest nieadekwatne do wieku dziecka. Potrafi ono wskazać nazywane przez nauczycielkę części ciała. Nie porównuje liczebności zbiorów, nie pokazuje gdzie jest więcej, a gdzie mniej. Nie liczy przedmiotów. Nie potrafi także połączyć obrazków w logiczne pary.
W związku z otrzymaną przez nas diagnozą oraz własnymi obserwacjami dziecka postanowiłam stworzyć program pracy indywidualnej mający na celu wspomaganie i stymulowanie rozwoju dziecka.

Mocne strony dziecka:
-manipulowanie materiałami,
-odporność emocjonalna,
-funkcjonowanie w grupie,

Słabe strony:
-samodzielność,
-sprawność motoryczna,
-komunikacja,
-myślenie przyczynowo-skutkowe, analityczne,
-percepcja słuchowa,
-pamięć i uwaga,
-rozumowanie matematyczne.

Przewidywane efekty:
-wzmocnienie samodzielności,
- poprawa sprawności motorycznej,
-usprawnienie mowy i myślenia,
-poprawa pamięci, uwagi i rozumowania matematycznego,
-rozwój percepcji wzrokowej i słuchowej.


Wskazania do pracy z dzieckiem:
• Wszechstronne stymulowanie rozwoju dziecka: funkcji poznawczych, koordynacji wzrokowo-ruchowej, motoryki małej i dużej oraz komunikacji
• Objęcie dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną

Cele ogólne:
• usprawnianie zdolności manualnych, funkcji wzrokowych i słuchowych
• stymulowanie rozwoju mowy
• usprawnianie koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej.

Cele szczegółowe:
-rozwijanie psychomotoryki
-współpraca analizatora wzrokowego i ruchowego
-wyrabianie płynności i szybkości ruchów z uwzględnieniem spostrzegania wzrokowego, koncentracji uwagi i operacji umysłowych
-kształcenie analizy i syntezy spostrzegania
-ćwiczenia koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej
-ćwiczenie sprawności rąk przy pomocy zabawa ruchowych związanych z otoczeniem (rzucanie, chwytanie, ukierunkowanie ruchów)
-koordynacja rąk i współpraca palców
-ćwiczenia przedramienia, dłoni oraz stawu nadgarstka
-wyrabianie płynności ruchów z uwzględnieniem spostrzegania wzrokowego,
-wyrabianie wytrwałości i dokładności w pracy
-usprawnianie palców oraz koordynacja ruchów rąk ze wzrokiem
-ćwiczenia w spostrzeganiu i logicznym myśleniu
-rozwijanie sprawności graficznych,
-wyrobienie umiejętności prawidłowego posługiwania się narzędziem piszącym,
-rozwijanie percepcji słuchowej,
-ćwiczenia w identyfikowaniu dźwięków,
-ćwiczenia poprawnej artykulacji,

Zadania Przedszkola:
a) tworzenie właściwych warunków, niezbędnych do zapewnienia dziecku komfortu psychicznego, poczucia bezpieczeństwa i akceptacji, nawiązanie pozytywnego kontaktu emocjonalnego nauczycieli z dzieckiem,
b) tworzenie sytuacji edukacyjnych i wykorzystywanie sytuacji życiowych do rozwijania umiejętności komunikacyjnych dziecka.
c)wdrażanie do samodzielnego wykonywania czynności związanych z samoobsługą, umożliwianie doznawania satysfakcji z osiąganej niezależności.
d)Wspieranie rozwoju sprawności psychofizycznej dziecka, prowadzenie zajęć niezbędnych do rozwoju psychoruchowego.

Formy pracy:
-indywidualna, zbiorowa, grupowa.

Metody:
-m.Weroniki Sherborne
-Kinezjologia Edukacyjna
-m. Knilla
-Terapia Ręki
-m.ćwiczeń
-m. zadań stawianych dziecku
-m. samodzielnych doświadczeń
-m. kierowania własną działalnością dziecka
-obserwacja
-pokaz
-rozmowa

Przykłady ćwiczeń:
Funkcje manualne
1. Układanie z koralików, klocków, patyczków, elementów mozaiki geometrycznej, różnokolorowej wełny.
2. Układanki dobieranki na zasadzie tożsamości, przynależności.
3. Różnicowanie w otoczeniu wielkości i ujmowanie stosunków w przestrzeni oraz różnicowanie ilości (duży-mały, wyższy-niższy).
4. Zabawy słuchowe (skąd słychać głos).
5. Rzucanie piłek różnej wielkości, obręczy, woreczków do celu.
6. Ćwiczenia usprawniające ruch chwytny palców np. stukanie czubkami palców (gra na pianinie, zabawa w deszcz)
7. Ugniatanie plasteliny
8. Wałkowanie z plasteliny cienkich wałków i obwodzenie nimi narysowanych przedmiotów i figur.
9. Zalepianie plasteliną całej powierzchni kartki.
10. Toczenie kulek z plasteliny.
11. Ozdabianie tekturowych talerzyków elementami z plasteliny według wzoru lub własnego pomysłu.
12. Cięcie papieru wzdłuż linii prostej.
13. Malowanie jednocześnie obydwiema rękami na dużym arkuszu papieru.
14. Malowanie palcami obu rąk równocześnie lub na przemian.
15. Malowanie pędzlem linii prostych, splątanych linii.
16. Zamalowywanie kolorem większych płaszczyzn od strony lewej do prawej i z góry na dół.
17. Zamalowywanie pól między liniami poziomymi.
18. Malowanie krótkich pionowych kresek np. wlazł kotek na płotek-malujemy plotek.
19. Malowanie linii falujących poziomych i pionowych – fale na morzu (zgodnie z zachowaniem ciągłości i kierunku zgodnego z kierunkiem pisma).
20. Malowanie linii spiralnych (dom ślimaka).
21. Malowanie watą (duże i małe chmury, kałuże)
22. Malowanie flamastrami (zamalowywanie określonym kolorem np. wykropkowanych miejsc, zamalowywanie powierzchni konturów np. kwiatów, domów.
23. Wodzenie palcem po wzorze.
24. Odtwarzanie wzoru na dużych arkuszach papieru, w powietrzu, na plecach kolegi.
25. Kreślenie linii poziomych i pionowych (samodzielnie i po śladzie).
26. Łączenie liniami zaznaczonych punktów (zabawa ,,traf na kropkę”).
27. Kropkowanie pól kwadratów (od lewej do prawej).
28. Obrysowywanie szablonów figur geometrycznych różnej wielkości i kolorowanie ich.
Funkcje wzrokowe
1. Rozpoznawanie treści obrazków ukazywanych w krótkich ekspozycjach (zapamiętanie jak największej liczby przedmiotów znajdujących się na obrazku i wyliczenie ich zaraz po przerwie.
2. Dobieranie jednakowych obrazków.
3. Dobieranie obrazków na zasadzie podobieństw.
4. Dobieranie obrazków na zasadzie przeciwieństw.
5. Wyszukiwanie różnic między obrazkami.
6. Segregowanie obrazków podobnych tematycznie.
7. Wyszukiwanie ukrytych szczegółów i różnic na obrazkach.
8. Układanie obrazków z części według wzoru.
9. Uzupełnianie brakujących elementów obrazka.
10. Dobieranie do konturów figur geometrycznych takich samych figur i nałożenie na wzór.
Funkcje słuchowe
1. Wystukiwanie usłyszanego rytmu.
2. Wysłuchiwanie i rozpoznawanie dźwięków naturalnych, dochodzących z otoczenia - dobierz obrazek, przedmiot do słyszanego dźwięku.
3. Rozpoznawanie dźwięków wytwarzanych celowo (identyfikowanie, nazywanie, naśladowanie dźwięków, określanie miejsca z którego dźwięk pochodzi, odtwarzanie sekwencji dźwięków, porównywanie słyszanych dźwięków)
4. Reagowanie na polecenia słowne.
5. Rozpoznawanie i naśladowanie dźwięków z otoczenia
– zabawy dźwiękonaśladowcze.
6. Rozpoznawanie osób po głosie (Dzień dobry Misiu).
7. Śpiewanie piosenek i klaskanie w ich rytm.
Mowa
1. Minki – naśladowanie min: wesołej - płaskie wargi, rozciągnięte od ucha do ucha, uśmiech szeroki, smutnej - podkówka z warg, obrażonej - wargi nadęte, zdenerwowanej - wargi wąskie.
2. Całuski - przesyłanie całusków, wargi wysunięte do przodu, cmokanie.
3. Rybka - wysuwanie warg do przodu i rozszerzanie na końcu jak u ryb.
4. Zły pies – naśladowanie złego psa, unoszenie górnej wargi, wyszczerzanie zębów, warczenie psa.
5. Gorąca zupa – chłodzenie wargami zupy.
6. Echo - dobitne wymawianie za nauczycielem samogłosek a, o, e, i, u, y.
7. Kotki – dziecko robi pyszczek (wargi do przodu) i przesuwa pyszczkiem w prawą i w lewą stronę. Kotek ma wąsy i nimi porusza (między wargami dziecko trzyma słomkę). Kot ziewa, oblizuje się itp.
8. Masaż warg - nagryzanie zębami wargi dolnej, potem górnej.
9. Baloniki - nabranie powietrza i zatrzymanie go w wydętych policzkach, przesuwanie powietrza z jednego policzka do drugiego, balon pękł - dziecko palcami uderza w policzki.
10. Zajęczy pyszczek – wciąganie policzków do jamy ustnej.
11. Motorek - parskanie wargami, naśladowanie odgłosu motoru, traktora.
12. Wzywanie pomocy - wyraźne wymawianie samogłosek w parach: e-o - naśladowanie karetki pogotowia, i-u - naśladowanie policji, e-u - naśladowanie straży pożarnej.
13. Kotki - kotek pije mleko (szybkie ruchy języka w przód i w tył, kotek oblizuje się (czubek języka okrąża szeroko otwarte wargi).
14. Zmęczony piesek - dzieko naśladują pieska, który głośno oddycha i język ma mocno wysunięty na brodę. Sięgnij jak najdalej - kierowanie języka do nosa, do brody, w prawą i w lewą stronę.
15. Szczoteczka - język to szczoteczka do zębów, która po kolei czyści zęby górne od strony zewnętrznej i wewnętrznej, a następnie zęby dolne z obu stron. W trakcie zabawy naśladujemy płukanie buzi wodą - powietrze z jednego policzka przechodzi do drugiego itp.
16. Łopatka - wysuwanie płaskiego i szerokiego języka, itp.
17. Koniki - czubek języka uderza o podniebienie i opada na dół. Raz konik idzie wolno, to biegnie, parska, śmieje się iha, iha.
18. Żabka - dziecko z talerzyka zbiera płatki kukurydziane za pomocą czubka języka, stara się wyciągnąć długi język, jak u żaby.
19. Język masażysta - czubek języka masuje delikatnie podniebienie, dziąsła na górze i dole, wargi, policzki od środka, próbuje rysować kreseczki, kółeczka.
20. Puszczanie baniek mydlanych.
21. Głębokie oddychanie ustami przy zaciśniętych nozdrzach.
22. Głębokie oddychanie nosem przy zamkniętych ustach.
23. Naśladowanie ziewania.
24. Wąchanie kwiatów - duży wdech nosem i wydech ustami z jednoczesnym wymawianiem głoski aaa (jako zachwyt), ooo (jako zdziwienie).
25. Chwytanie górnej wargi dolnymi zębami.
26. Opuszczanie i unoszenia dolnej szczęki. Wymawianie szerokiego a i przechodzenie do wymawiania a połączonego z głoską s (aaas).
27. Ruchy szczęki dolnej w prawo i w lewo przy wargach rozchylonych i zamkniętych.
28. Głęboki wdech nosem i wydech ustami z jednoczesna wymową głoski a, tak samo z wymową głoski o.

Wyświetleń: 0