Katalog Anna Przybylska, 2017-09-28 Bydgoszcz Pedagogika, Artykuły ZAJĘCIA TERAPEUTYCZNE - STYMULACJA BAZALNA DLA UCZNIÓW Z GŁĘBOKĄ SPRZĘŻONĄ NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄWstęp Stymulacja bazalna A.Frohlich'a narodziła się w latach 70-tych w Niemczech. To koncept rehabilitacji i wsparcia osób (zarówno dzieci jak i dorosłych) z głęboką sprzężoną niepełnosprawnością maksymalnie ograniczajacą ich aktywność własną - niezależnie od momentu i przyczyny powstania tej niepełnosprawności. Kładzie się tu duży nacisk na poszanowanie godności niepełnosprawnych, traktowanie ich na każdej płaszczyźnie jako podmiot. Nie stawia się tu wymagań odnośnie uzyskania wyniku - terapeuta akceptuje osobę niepełnosprawną taką jaka ona jest jest, nawiązuje z nią kontakt poprzez ruch, dotyk, bliskość i wspólne działania. Osoba zajmujaca się głęboko niepełnosprawnym człowiekiem powinna wczuć się w jego stan – pełen niepokoju i niepewności, napięcia emocjonalnego, poczucia manipuacji, niestabilnych lub żadnych relacji społecznych, stanu rezygnacji i apatii. Ludzie Ci tkwią we "mgle cielesno-sensorycznej", nie mają świadomości swojego ciała ani schematu ciała. Istotą terapii bazalnej jest stymulowanie poszczególnych części ciała osoby niepełnosprawnej poprzez masaż, uciskanie i głaskanie by niepełnosprawny odczuł istnienie swojego ciała. Kolejnym elementem to określone pozycje bazalne polegające na odpowiednim ułożeniu osoby niepełnosprawnej w celu zminimalizowania lub zniwelowania jej bólu, zapewnienia poczucia bezpieczeństwa i zwiększenia aktywności własnej. Charakterystyka zajęć Tytuł: Stymulacja bazalna w terapii uczniów z głęboką sprzężoną niepełnosprawnością Cel główny: pobudzenie maksymalnego rozwoju osoby niepełnosprawnej poprzez liczne bodźce środowiskowe i doświadczenia wielozmysłowe Cele szczegółowe: rozwój świadomości własnej aktywizowanie do czynności waloryzacja minimalnych ruchów własnych osoby głęboko niepełnosprawnej nawiązanie kontaktu z własnym ciałem nawiązanie kontaktu ze światem zewnętrznym zaistnienie ciągłych zmian między JA i ŚWIAT stworzenie osobie niepełnosprawnej odpowiedniego, harmonijnego środowiska wspomagającego percepcję samego siebie jako osoby aktywnej (nawet gdy jest to aktywność według naszych norm minimalna) niwelowanie "mgły" i deprywacji sensorycznej ksztaltowanie uznania i szacunku dla samego siebie i poczucia własnej wartości Procedury osiągania celów: - pozycjonowanie bazalne – stosowanie pozycji na bokach, na plecach, siedzącej, stojącej - stymulacja schematu ciała – westybularna, wibracyjna, somatyczna Przewidywane osiągnięcia: poczucie bezpieczeństwa wzmocnienie spokoju i koncentracji uwagi regulacja oddechu możliwośc relaksu umożliwienie nawet minimalnej autonomii zapobieganie deformacji kośćca i odleżynom normalizacja napięcia mięśni wsparcie linii środkowej ciała i symerti ciała stymulacja lewej i prawej części ciała własna inicjatywa i aktywnosć wyciszenie i ograniczenie patologii ruchowej wspomaganie poprzez ucisk percepcji własnego ciała zmniejszenie bólu lub jego zapobieganie Forma pracy: praktyczna i indywidualna zgodnie z planem zajęć uczniów Uczestnicy: uczniowie z głębokim sprzężonym upośledzeniem objęci nauczaniem indywidualnym Program pracy terapeutycznej stymulacją bazalną Pozycjnowanie bazalne Pozycje bazalne dają poczucie bezpieczeństwa i stabilność, wspierają osiagnięcie linii środkowej ciała, regulują oddech i wspomagają percepcję własnego ciała. Wszystko to jest punktem wyjścia do podjęcia minimalnej nawet aktywnosci własnej i zaznaczenia własnej autonomii osobie niepełnosprawnej. Pozycja na boku poprawia i reguluje oddech niweluje ból daje poczucie bezpieczeństwa stwarza linię środkową ciała zmniejsza siłę ataków epilepsji integruje aktywność wzrokową pozwala na aktywność własną umożliwia integrację z drugim człowiekiem Pozycja gniazda ułatwia percepcję tyłu ciała daje poczucie bezpieczeństwa pozwala na aktywność własną rękoma i stopami jednocześnie daje poczucie symetrii ciała stabilizuje emocjonalnie – wysoka wersja gniazda umożliwia różne stymulacje – oralną, somatyczną Pozycja z kontaktem cielesnym (możliwa przy małych dzieciach) ułatwia intensywny kontakt twarzą w twarz wzmacnia relację między dzieckiem a opiekunem daje poczucie bezpieczeństwa bardzo dobra do stymulacji twarzy, głowy i ust Pozycja na brzuchu umożliwia aktywność własną rąk ułatwia integrację wzrokową poprawia oddech i kontrolę głowy wzmacnia linię środkową ciała wspomaga percepcję brzucha i torsu Pozycja siedząca daje percepcję świata z innej pespektywy umożliwia aktywność własną dłoni i stóp ułatwia komunikację ułatwia integrację wzrokową ułatwia podawanie pokarmu Pozycja półsiedząca na sakwie umożliwia percepcję końca ciała ułatwia percepcję tyłu ciała umożliwia relaks umożliwia aktywność własną wycisza Pozycja pionowa daje poczucie bezpieczeństwa ułatwia percepcję własnego ciężaru ciała wspomaga aktywność własną dłoni ułatwia integrację wzroku wspomaga komunikację Stymulacja schematu ciała Pozwala na rozwój większej świadomości własnego ciała i własnego życia. Odbywa się tu oddziaływanie na płaszczyznach: ja – witalność, ja – aktywność, ja – całość, jedność, ja – w świecie, otoczeniu. Stymulacja schematu ciała dotyczy stymulacji westybularnej, wibracyjnej somatycznej i oralnej. Pozwala na cofnięcie się do najbardziej pierwotnych doznań, które są ostatnimi stałymi i znanymi doznaniami cielesnymi (często tymi znanymi z życia płodowego danej osoby). Stymulacja westybularna (przedsionkowa) – polega na doświadczeniu ruchu przez osobę niezdolna do samodzielnego poruszania się. Sa to ruchy na dół – do góry, do przodu – do tyłu, na lewo-na prawo, obrotowy – na lewo i na prawo. Stymulacja westybularna jest możliwa przy użyciu sprzętu takiego jak hamaki, siatki i siedziska do ruchu obrotowego, łóżka wodne, huśtawki, duże dmuchane piłki, misy do kołysania, fotele bujane. Stymulacja westybularna - reguluje stany emocjonalne - sprzyja koncentracji na doświadczeniu ruchu - normalizuje napięcie mięśniowe - umożliwia doświadczyć ciężaru własnego ciała - powoduje wzrost koncentracji uwagi - kształtuje poczucie orientacji przestrzennej - powoduje wzrost wzrokowej koncentracji uwagi Stymulacja wibracyjna polega na doświadczeniu drgań, rytmu przez osobę niepełnosprawną. Uzyskuje się ją dzieki takim materiałom jak – poduszki wibracyjne, aparaty wibracyjne, głośniki, szczoteczki elektryczne, pudła wiracyjne, masażery, instrumenty perkusyjne, a nawet głos ludzki. Stymulacja wibracyjna - wzmacnia głęboką percepcję własnego ciała, powoduje odkrycie "na nowo" kośćca - poprawia pecepcję bodźców ruchowych - stymuluje dotyk i chwytanie - reguluje napięcie mięśniowe - zwiększa częstotliwość używania głosu - pogłębia i rytmizuje oddech Stymulacja somatyczna polega na doświadczeniu dotyku, nacisku, masażu przez osobę niepełnosprawną. Odpowiednim masażem zaznaczamy schemat ciała człowieka, "malujemy" jego ramiona, dłonie, nogi. Dajemy poczucie własnego ciała, jego początek i koniec. Duże zanaczenie ma tutaj jakość dotyku – musi być on jasny, z odpowiednim naciskiem, trwały i intensywny – mający swój początek i koniec. Osoba głeboko upośledzona, leżąca ma otrzymać od terapeuty komunikat dotyczący posiadania przez nią ciała, schematu swojego ciała. Literatura Frohlich A., Edukacja bazalna. Nauczanie i terapia dzieci z głeboką niepełnosprwanoscią, Sopot 2016 Frohlich A., Stymulacja bazalna od podstaw, Poznań 2013 Opr. Wysocka T., Stymulacja bazalna koncept prof. A.Frohlicha poziom podstawowy Poznań, marzec 2016 Opr. Wysocka T., Stymulacja bazalna koncept prof. A.Frohlicha poziom pogłebiający Poznań, październik 2016 Opracowała Anna Przybylska Wyświetleń: 0
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |