Katalog

Anna Kaczmarczyk, 2017-09-08
Opatowiec

Historia, Scenariusze

Uroczystość z okazji 78 rocznicy wybuchu II wojny światowej.

- n +

Scenariusz uroczystości pod Pomnikiem Legionisty 1914, Żołnierza Września 1939
i Partyzanta 1939-1945 w Ksanach
„Był taki wrzesień...”
CELE:
• Zapoznanie z wydarzeniem historycznym z dnia 1 września 1939 roku.
• Przybliżanie ważnych wydarzeń historycznych dotyczących naszej ojczyzny i naszego regionu.
• Wzbudzanie szacunku do tradycji i historii ojczyzny.

Narrator 1:
Szanowni Goście i wszyscy zgromadzeni.
Za nami dwa miesiące wspaniałych i beztroskich wakacji. Nie tak łatwo pożegnać jest nam plaże, błękit nieba, ścieżki górskie wśród zielonych lasów, szalone przygody, wakacyjnych przyjaciół. Jutro (4 września) spokojnie i radośnie rozpoczniemy nowy rok szkolny.
Narrator 2:
Ale był taki wrzesień, kiedy klasy nie doczekały się uczniów, a tysiące młodych ludzi
i nauczycieli zamiast szkolnego dzwonka usłyszało odgłosy bombardowań, huk dział…
1 września 1939 roku hitlerowskie Niemcy zaatakowały granice Polski. Rozpoczęła się tym samym II wojna światowa – najstraszliwszy kataklizm w dziejach XX wieku.
Do obrony ojczyzny stanęli wszyscy: żołnierze, harcerze, ludność cywilna…
Narrator 3:
Na terenie naszego kraju rozsiane są liczne pomniki i cmentarze, na których spoczywają bohaterowie tamtego września. I dziś stajemy na jednym z nich. To właśnie w tym roku mija 78 rocznica wybuchu II wojny światowej.
Narrator 4:
My dzieci i młodzież przyrzekamy, że będziemy czcili pamięć poległych, otaczali szacunkiem żyjących żołnierzy i nigdy nie zapomnimy o naszej przeszłości.
Recytator 1:
wiersz K. Wierzyńskiego „Modlitwa”
Wieczne odpoczywanie
Racz im dać. Panie,

Na Powązkach, na placach, na skwerach,
Pod ruinami domów,
W zasypanych piwnicach,
Tam, gdzie kto padł,
Gdzie umierał.

Wyróżnij nieznanych i bezimiennych
Światłem, które wieczyście połyska,
Bo cóż im z ludzkiej, doczesnej pamięci,
Kiedy pod krzyżem i hełmem pośnięci
Nie mają nawet nazwiska.
Odbierz im rany, pozwól zapomnieć

0 nocach w męce i dniach bez ratunku,
Bo gdy pod ścianą rozbitych szpitali
Marli bez wody i opatrunku,
Cisza z przedpola zapadła złowroga

I nie koledzy ich salwą żegnali,
Lecz werbel zwycięski wroga.
Piosenka „Modlitwa obozowa”
Narrator 5:
Najeźdźcy mieli zdecydowaną przewagę liczebną oraz militarną. Na pogorszenie sytuacji Polaków w kampanii wrześniowej miały wpływ szczególnie dwa czynniki. Pierwszym był brak pomocy wojskowej sojuszników zachodnich – Anglii i Francji. Natomiast drugim było wkroczenie zbrojne Związku Radzieckiego na wschodnie tereny Rzeczypospolitej.
W nierównej walce przeciw okupantowi nie zabrakło jednak młodych serc.
Recytator 2:
wiersz A. Świerczyńskiej „Harcerz”
Ma szesnaście lat,
Kosmyk włosów nad czołem,
Brzuch wklęsły z głodu,
Oczy, które tydzień nie spały
I karabin, który zdobył na wrogu
Dziesięcioma palcami.
Miał piętnaście lat,
Był najlepszym uczniem z polskiego,
Biegł z pistoletem
Na wroga.
Zobaczył oczy człowieka,
Powinien był strzelić w te oczy,
Zawahał się,
Leży na bruku.
Nie nauczyli go
Na lekcjach polskiego
Strzelać w oczy człowieka.
Piosenka „Siwy mundur”
Narrator 6:
8 września 1939 roku rano ok. godz. 8.00 wszedł do Ksan II Batalion 11 pułku piechoty pod dowództwem majora Stanisława Korolusa. Straż przednią II Batalionu przywitali Niemcy ogniem z karabinów maszynowych. Na rozkaz dowódcy 11 pułku piechoty pułkownika dyplomowanego Henryka Gorgonia II Batalion rozwinął natarcie, w wyniku którego odrzucono Niemców ze wsi Kocina. Batalion zajął stanowiska obronne na zachodnim kraju wsi. Natomiast III Batalion majora Ćwiękalskiego zajął stanowiska na wzgórzu wsi Kocina.
II Dywizjon skierowany został do wsi Senisławice, aby z tamtejszych stanowisk udzielać wsparcia ogniowego obu batalionom 11 pułku piechoty.
Narrator 7:
Wkrótce po zajęciu wszystkich stanowisk na przedpolu Kociny ukazały się czołgi niemieckie, które zostały odparte ogniem z armatek przeciwpancernych. Przez 5 godzin Niemcy atakowali pozycje II Batalionu kolumnami czołgów, później skierowali nawałę ognia artyleryjskiego na Kocinę. Wieś zaczęła płonąć. Pod naporem ognia i natarcia kolumn czołgowych II Batalion wycofał się do wsi Ksany, gdzie zajął pozycję opóźniania.
Atakowany przez czołgi i piechotę niemiecką trzymał się dzielnie przez kilka godzin.
Narrator 8:
We wczesnych godzinach popołudniowych sąsiedni batalion Ciężkich Karabinów Maszynowych został zepchnięty ze swych stanowisk, na południowy Zachów od wsi Mistrzowice. Niemcy wyszli na tyły pozycji 11 pułku piechoty. Dzięki odwadze wszystkich żołnierzy tego pułku, stanowiska obronne utrzymane były do późnej nocy, co zapewniło bezpieczną przeprawę oddziałów Armii Kraków przez Wisłę w rejonie Nowego Korczyna.
Narrator 9:
8 września po całodziennym boju 11 pułk piechoty wycofał się w stronę Pacanowa. W bitwie pod Ksanami poległo 32 żołnierzy Wojska Polskiego. Dziś spoczywają na cmentarzu
w Kocinie oraz na cmentarzu wojennym w Czarkowach.
Piosenka „Biały krzyż”
Recytator 3:
wiersz „Pamiętajcie”
Pamiętajcie
po wszystkie czasy w całym kraju
Pamiętajcie o tych, co powrotu nie mają
Pamiętajcie, nie płaczcie.

Zduście jęk w gardle na myśl o zbrodni

Pamięci tych co padli, bądźcie ich godni
Wieczyście godni.

Ludzie, dopóki serca jeszcze żywe
Zapamiętajcie, za jaką cenę zdobyto szczęśliwość
I dzieciom swoim opowiadajcie o nich by również pamiętały
Nieście marzenia przez lata, po kraju
I w rzeczywistość wcielajcie
Lecz o tych, co już powrotu nie maja
Zaklinam
Pamiętajcie!
Narrator 10:
Druga wojna światowa zakończyła się 2 września 1945 roku, gdy Japonia podpisała bezwarunkową kapitulację. Wcześniej – 8 maja skapitulowała III Rzesza, zakończyła się wojna w Europie, w której Polska uczestniczyła do ostatniego dnia jej trwania na kontynencie.
Narrator 11:
Każda wojna była i jest dramatem człowieka, ale ta druga była niewyobrażalnym doświadczeniem świata i ludzkości, na co wskazuje bilans strat: ok. 50 milionów ludzi zginęło, a 35 milionów zostało kalekami. Dramat II wojny światowej nie jest tylko doświadczeniem, podręcznikową przeszłością, ale i przestrogą dla przyszłych pokoleń. Ponieśliśmy wielkie ofiary. Pamiętać o nich będziemy, ponieważ rozumiemy, ze naród, który zapomni swą przeszłość, skazany jest na bolesne doznania.

Proszę zgromadzonych o powstanie.
Pieśń „Rota”








Modlitwa obozowa
O, Panie, któryś jest na niebie,
Wyciągnij sprawiedliwą dłoń !
Wołamy z cudzych stron do Ciebie
O polski dach i polską broń.
O, Boże, skrusz ten miecz,
Co siekł nasz kraj,
Do wolnej Polski nam
Powrócić daj !
By stał się twierdzą nowej siły
Nasz dom, nasz dom.
O, usłysz, Panie skargi nasze,
O, usłysz nasz tułaczy śpiew !
Znad Warty, Wisły, Sanu, Bugu
Męczeńska do Cię woła krew !
O, Boże, skrusz ten miecz... (na koniec raz refren)

Siwy mundur
Już strzelecki siwy mundur i karabin dali,
Więc matczyną ręką jeszcze dałam mu medalik.
Nie potrafię go zatrzymać i choć serce boli,
Wiem, że trzeba, aby poszedł wyrwać nas z niewoli.

Panno Jasna, bez Twej Łaski na nic tarcze i pancerze.
I fortece runą w gruzy, i bezbronni są żołnierze.

Litościwa, wstaw się, Pani, tam, do najwyższego tronu,
Za mym chłopcem, który idzie, który idzie do Legionów,
Za mym chłopcem, który idzie, który idzie do Legionów.








Biały krzyż
Gdy zapłonął nagle świat,
Bezdrożami szli
Przez śpiący las.
Równym rytmem młodych serc
Niespokojne dni
Odmierzał czas.

Gdzieś pozostał ognisk dym,
Dróg przebytych kurz,
Cień siwej mgły ...
Tylko w polu biały krzyż
Nie pamięta już,
Kto pod nim śpi ...

Jak myśl sprzed lat,
Jak wspomnień ślad
Wraca dziś
Pamięć o tych, których nie ma.

Żegnał ich wieczorny mrok,
Gdy ruszali w bój,
Gdy cichła pieśń.
Szli, by walczyć o twój dom
Wśród zielonych pól -
O nowy dzień.

Jak myśl sprzed lat,
Jak wspomnień ślad
Wraca dziś
Pamięć o tych, których nie ma.

Bo nie wszystkim pomógł los
Wrócić z leśnych dróg,
Gdy kwitły bzy.
W szczerym polu biały krzyż
Nie pamięta już,
Kto pod nim śpi

W szczerym polu biały krzyż
Nie pamięta już,
Kto pod nim śpi ...



Rota
1. Nie rzucim ziemi skąd nasz ród,
nie damy pogrześć mowy.
Polski my naród, polski ród,
królewski szczep piastowy.
Nie damy by nas zgnębił wróg.
Tak nam dopomóż Bóg !
Tak nam dopomóż Bóg !

2. Do krwi ostatniej kropli z żył,
bronić będziemy ducha,
aż się rozpadnie w proch i w pył
krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy próg.
Tak nam dopomóż Bóg !
Tak nam dopomóż Bóg !

3. Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz,
ni dzieci nam germanił.
Orężem stanie hufiec nasz,
duch będzie nam hetmanił.
Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg.
Tak nam dopomóż Bóg !
Tak nam dopomóż Bóg !

Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.