Katalog

Magdalena Kołodziej, 2017-06-22
Wtórek

Różne, Artykuły

Zastosowanie elementów arteterapii w zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych

- n +



Tytuł innowacji:
Zastosowanie elementów arteterapii w zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych

„…mów dziecku, że jest dobre,
że może, że potrafi…”
J.Korczak


I. Uzasadnienie konieczności zmian i wprowadzenie elementów arteterapii na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne

Jednym z ważniejszych problemów współczesnej szkoły jest zagadnienie niepowodzeń szkolnych, które rozpatruje się wieloaspektowo zarówno od strony przyczyn, objawów, jak i możliwości ich przezwyciężania. W zależności od źródeł niepowodzeń szkolnych podejmuje się różne sposoby pracy w celu ich likwidacji. Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne prowadzone są z myślą o uczniach o specjalnych potrzebach edukacyjnych z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi oraz specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Są to również uczniowie, u których można zaobserwować obniżone poczucie wartości, brakiem wiary w sukces oraz niską motywację do nauki – często spowodowaną słabymi wynikami. Wykorzystanie elementów arteterapii podczas zajęć stanowić ma dodatkowy komponent w terapii. Elementy arteterapii pomagają zapobiegać pogłębianiu się dysfunkcji, usprawniają zdolności percepcyjno-poznawcze oraz ruchowe, a także pozwalają uzewnętrznić przeżycia i doznania dziecka. Jest to odreagowanie wewnętrznych napięć, niepowodzeń, frustracji i nagromadzonej agresji.

II. Cele ogólne

1. Usprawnianie zdolności percepcyjno-poznawcze oraz ruchowych.
2. Stwarzanie możliwości do własnych wypowiedzi za pomocą różnorodnych środków artystycznych.
3. Podnoszenie poziomu samoakceptacji oraz rozładowanie negatywnych napięć, emocji i agresji.

III. Cele szczegółowe
1. Doskonalenie sprawności i umiejętności manualnej.
2. Usprawnianie małej motoryki.
3. Rozwijanie sfery sensorycznej.
4. Uaktywnienie i otwarcie się ucznia mającego problemy z nawiązaniem kontaktów.
5. Kształtowanie wyobraźni i inwencji twórczej.
6. Kształtowanie samodzielności i odpowiedzialności za wykonane zadanie.
7. Rozładowanie negatywnych napięć, emocji i agresji.
8. Podnoszenie poziomu akceptacji siebie i innych.
9. Uczenie się wyrażania trudnych emocji w sposób społecznie akceptowany.
10. Stwarzanie możliwości wypowiadania siebie poprzez wytwory artystyczne.
11. Rozbudzanie komunikacji werbalnej i niewerbalnej.
12. Stwarzanie możliwości porozumiewania się.
13. Uczenie się spędzania wolnego czasu w sposób twórczy.

IV. Opis innowacji

Innowacja będzie realizowana przez dwa lata szkolne, jako jeden z elementów zajęć korekcyjno- kompensacyjnych. Elementy arteterapii będą wprowadzane podczas zajęć dwa razy w miesiącu. Formy i metody pracy będą dostosowane do indywidualnych potrzeb i możliwości uczestników. W trakcie terapii będą stosowane różnorodne środki i narzędzia oddziaływań: glina, woda, materiały przetwarzalne (masa solna, masa papierowa, plastelina, itp.), farby, papier kolorowy, kredki, muzyka. W celu osiągnięcia założonych efektów zajęcia będą prowadzone w sposób systematyczny i ciągły. Wypracowane przez uczniów materiały zostaną zaprezentowane rodzicom w celu wzmocnienia ucznia pochwałą od osób najbliższych oraz będą omawiane podczas zajęć. Rekreacyjna funkcja arteterapii pozwala osiągnąć stan wyciszenia, radości, rozluźnienia, wewnętrznego spokoju, a przez to wyzwolenia energii życiowej. Funkcja edukacyjna – polega na dostarczeniu dziecku dodatkowych wiadomości i zwiększeniu jej mądrości życiowej, a także umiejętności radzenia sobie w różnych sytuacjach. Natomiast funkcja korekcyjna przejawia się w różnych formach niesienia pomocy dzieciom mającym problem z niedostosowaniem się do otaczającego świata, przestrzeganiu i akceptacji siebie i innych, wyrównaniu braków i ograniczeń psychofizycznych.




Adresat innowacji

Uczestnikami zajęć będą dzieci z klasy II, którzy posiadają orzeczenie z Poradni Psychologiczno-pedagogicznej i mają wskazania na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne.

V. Formy arteterapii realizowane na zajęciach

1) Dramatoterapia czyli psychodrama – terapia poprzez przygotowanie spektakli teatralnych i uczestniczenie w nich poprzez odgrywanie ról.
CEL:
 zdobywanie samowiedzy, rozwijanie wyobraźni i poczucie sprawstwa;
 uświadomienie sobie własnych przekonań i uczuć;
 pozwala wypróbować nowe sposoby zachowania;
 pomaga uwolnić się od wspomnień i niepokojów i lepiej zrozumieć siebie;
 kształci samodzielne myślenie oraz działanie i otwartej postawy wobec otoczenia;
 pogłębia odczucia emocjonalne, wzbogaca wyobraźnię oraz rozwój osobowości;
 poprawia komunikację dziecka z otoczeniem

ŚRODKI REALIZACJI:
- praca z dramą;

2) Terapia plastyczna z chromoterapią – terapia za pomocą różnych sztuk i technik plastycznych oraz kolorów.
CEL:
 dostarcza przestrzeni, pozwalając na swobodną twórczość;
 stanowi bezpieczny i akceptowany przez dzieci sposób wypowiedzi tego, co jest trudne do opisania słowami;
 realizuje zamierzenia i pragnienia, które nie miały okazji być spełnione w rzeczywistości;
 kształci umiejętności projekcyjne i konstrukcyjne;




ŚRODKI REALIZACJI:
- tworzenie prac plastycznych za pomocą różnych technik: malowanie pędzlem, palcami, rysowanie, lepienie z gliny, masy solnej, rzeźbienie, modelowanie, wycinanie, wydzieranie;

3) Muzykoterapia z choreoterapią – obejmuje oddziaływanie za pomocą muzyki i jej elementów (dźwięku oraz rytmu) oraz tańca.
CEL:
 może służyć nawiązywaniu relacji międzyludzkich i rozwiązywaniu problemów emocjonalnych (zwłaszcza w nazywaniu emocji);
 działa uspokajająco, ale też aktywizująco i pobudzająco;
 ćwiczy koordynację ruchową, poczucie rytmu i harmonii;
 poprawia kontakty interpersonalne z otoczeniem;
 angażuje do pracy wszystkie analizatory;
 kształci wyobraźnię i pamięć ruchową;

ŚRODKI REALIZACJI:
- przedstawianie ruchem treści słyszanej melodii;
- wykonywanie ćwiczeń rytmiczno – ruchowych przy zabawach rytmicznych;
- improwizacje ruchowe;
- ćwiczenia oddechowe;

4) Biblioterapia – czyli terapia z wykorzystaniem odpowiednio dobranej literatury – książek, publikacji literackich, albumów.
CEL:
 wpływa na pozytywną postawę dziecka;
 daje wiarę w pokonywanie trudności;
 przeciwdziała niepożądanym emocjom, osłabieniu ich i wygaszeniu;
 wzbudza emocje wpływające korzystnie na samopoczucie i właściwe funkcjonowanie organizmu;
 przyczynia się do rozwoju wyobraźni, poszerza sferę przeżyć;
 wpływa na poczucie własnej wartości i pomaga uwierzyć we własne możliwości;

ŚRODKI REALIZACJI:
- czytanie i analizowanie wybranych bajek;
- próby zmian treści lub zakończenia opowiadania, bajek;


6) Ludoterapia – terapia za pomocą gier i zabaw.

CEL:
rozwija umiejętność współdziałania w grupie,
 wyrażenia własnych emocji;
 odreagowania napięć;
 poznania nowych sposobów zachowania się w danej sytuacji;
 nawiązania prawidłowych relacji z rówieśnikami;


VI. Metody i formy pracy

1. Pogadanka – polegająca, choć w niewielkim stopniu na wymianie informacji nauczyciel – uczeń.
2. Projektowanie, modelowanie, kopiowanie – czyli metody praktycznego działania.
3. Praca w grupach – wspólne tworzenie.
4. Praca samodzielna.
5. Poznawcza – odkrywanie nowych możliwości pracy; współtworzenie jednego obrazu
6. Analiza działań współtwórców pracy
7. Problemowa – aktywizująca – czerpanie inspiracji z pracy innych, podejmowanie artystycznych decyzji pod wpływem chwili, swobodne poddawanie się emocjom.

VI. Spodziewane efekty

 lepsza sprawność manualna i mała motoryka.
 potrafi nawiązywać prawidłowe kontakty z rówieśnikami;
 potrafi samodzielnie pracować i wziąć odpowiedzialność za wykonane zadanie;
 potrafi rozładować negatywne emocje w sposób społecznie akceptowalny;
 akceptuje siebie i innych;




VI. Ewaluacja

W trakcie prowadzenia innowacji dokonywana będzie systematyczna analiza pracy uczniów. Istotną będzie obserwacja pracy uczniów oraz atmosfera podczas zajęć, analiza wytworów, stopień zadowolenia dzieci z efektów pracy własnej i innych, samoocena własnych prac oraz wytworów grupy, ankieta. Przedmiotem ewaluacji będą też wszelkie działania dydaktyczne. Dokonywać będę analizy tego, do czego nauczyciel doszedł wraz ze swoimi uczniami, jakie osiągnął efekty, czy są one zgodne z zakładanymi celami czy też nie, jaką drogą zostały osiągnięte. Cennym materiałem w ewaluacji będą odczucia uczniów oraz ocena przebiegu zajęć przez uczniów.
Formami ewaluacji programu będą:
1. Wystawy i ekspozycje prac uczniów.
2. Analiza efektów i sukcesy osiągane przez uczniów.
3. Analiza osiągnięć grupy oraz osiągnięć indywidualnych.






















Literatura:
Piszczek M. „Terapia zabawą – terapia przez sztukę”, MEN, Warszawa 1997
Jąder M. „Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię” Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2005
Konieczna E. „Arteterapia w teorii i praktyce”, Kraków 2003
Kaja B. „Zarys terapii dziecka” Bydgoszcz 2001
Czajkowska I., Herda K. „Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole” WSiP







Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.