Jak pracowałam z dzieckiem szczególnej troski...

Notatka wychowawcy:
Ela jest dzieckiem z rodziny wielodzietnej. W domu rodzinnym dziecka są ciężkie warunki materialne. Rodzice nie pracują. Utrzymują się z małego gospodarstwa.
Dziewczynka wykazuje obojętny stosunek do obowiązków szkolnych. Osiąga niskie postępy
w nauce, jest mało aktywna na zajęciach, nie potrafi skupić uwagi...

Niepowodzenia dziecka wynikają z małego zainteresowania nim ze strony środowiska rodzinnego.
Wskazania wychowawcze:
- okazać dziecku wyrozumiałość, której brakuje mu w domu,
- rozbudzić w nim zamiłowania przyrodnicze (np. przydzielić mu opiekę nad akwarium ...)
- nawiązać współpracę z matką, by zobowiązać ją do zorganizowania dziecku kącika do nauki w domu oraz po to, by odciążyła je od prac gospodarskich,
- zauważać postępy dziecka, pozytywnie je nagradzać,
- uczyć współpracy w grupie,
- unikać atmosfery niepokoju i zdenerwowania,
- tłumaczyć co dobre, co złe ...

Na podstawie obserwacji, wywiadów, badań psychologiczno-pedagogicznych stwierdzono prawidłowy rozwój umysłowy dziecka. Poziom percepcji wzrokowo-ruchowej jest stosowny do wieku życia. Zaburzona lateralizacja powoduje trudności w nabywaniu techniki czytania i pisania. Obniżona sprawność motoryczna ręki wpływa negatywnie na jakość pisma. Dziewczynka pisząc popełnia błędy, opuszcza litery, źle rozdziela wyrazy, robi błędy ortograficzne. Ma trudności w czytaniu i rozumieniu czytanej treści.

Badania Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej potwierdziły, że istnieje potrzeba zapewnienia dziecku dodatkowej pomocy na terenie szkoły do czasu złagodzenia bądź wyeliminowania zaburzeń.
Zalecenia do pracy z dzieckiem:
- wykonywać ćwiczenia mające na celu rozwój ręki pod kątem graficznym,
- stymulować umiejętność czytania poprzez stosowanie urozmaiconych form,
- do czasu wyrównania deficytów rozwojowych stosować łagodniejsze formy oceny, motywować nagradzając, zauważać postępy dziecka, nie dopuścić do zniechęcenia ...

Swoją pracę z dzieckiem rozłożyłam na trzy etapy.

Etap pierwszy obejmował ćwiczenia usprawniające funkcje percepcyjno-motoryczne. Starałam się kształcić odporność emocjonalną Eli, stymulować do podejmowania działań poznawczych, utwierdzać w zachowaniach pozytywnych, rozwijać i wzmacniać odporność emocjonalną poprzez nagradzanie, pochwałę ...
W pracy z dzieckiem:
1. stosowałam ćwiczenia koncentracyjno-relaksacyjne (oddechowe, muzyczno-ruchowe ...).
2. starałam się kształtować rozumne zachowanie w sytuacjach pełnych napięcia:
- skłaniać do uważnego słuchania instrukcji i wychwytywania informacji istotnych dla zrozumienia reguł, a potem respektowania ich,
- ćwiczyć skupienie uwagi na wykonywanych czynnościach,
- kształtować odporność emocjonalną poprzez próby opanowania napięć, ...
3. rozwijałam sprawność ruchowo-manualną poprzez:
- zabawy wdrażające do gospodarowania własnymi ruchami, usprawniające koordynację ruchów (np. ćwiczenia rozmachowe obydwu ramion ...)
- ćwiczenia manualne (układanki, labirynty ...)
- ćwiczenia grafomotoryczne (pogrubianie konturów, wodzenie po wzorze ...)
4. ćwiczyłam funkcję wzrokową poprzez odtwarzanie z pamięci układów, elementów, wyodrębnianie części z całości ...)
5. ćwiczyłam analizę i syntezę słuchową (podział wyrazów na sylaby, liczenie sylab w wyrazach, porównywanie sylab, tworzenie wyrazów rozpoczynających się od tej samej sylaby, synteza sylab podanych ze słuchu, rozpoznawanie głosek i liter, przekształcanie wyrazów przez zmianę głoski i sylaby, wykrywanie różnic i podobieństw w wyrazach ...)

W etapie drugim dalej usprawniałam funkcję wzrokową dziecka poprzez rozwijanie zdolności syntezy i analizy wzrokowej, kształcenie pamięci i koordynacji wzrokowo-ruchowej, ale przede wszystkim pracowałam nad doskonaleniem umiejętności pisania, czytania, mówienia, poprawności zapisu oraz słuchania i rozumienia.

W zakresie pisania ćwiczyłam:
- konstruowanie wypowiedzenia pojedynczego,
- budowania prostych wypowiedzeń: oznajmujących , pytających, rozkazujących i wykrzyknikowych,
- tworzenie wypowiedzeń złożonych,
- redagowania wypowiedzi zawierających proste informacje,
- konstruowanie dialogu,
- redagowanie prostego opowiadania,
- gromadzenie wyrazów nazywających cechy bohatera ...

Zwracałam uwagę na estetykę pisma.

W zakresie czytania pracowałyśmy nad czytaniem głośnym i cichym ze zrozumieniem oraz czytaniem z podziałem na role (teksty były wybierane przez dziecko).

Ćwicząc umiejętność mówienia zwracałam uwagę na to, by dziecko udzielało odpowiedzi na zadane pytania w formie zdania, stawiało pytania, tworzyło wypowiedzi zawierające proste informacje (np. zasady gier ...), posługiwało się zwrotami grzecznościowymi, nazywało uczucia.

W zakresie słuchania i rozumienia czuwałam nad tym, by dziewczynka słuchała z uwagą krótszych wypowiedzi, potrafiła rozpoznać intencje nadawcy komunikatu, oddzielała informacje ważne od mniej ważnych, rozwijała aktywne słuchanie.

Podczas każdych zajęć z dzieckiem pracowałam nad poprawnością zapisu. Dużo czasu poświęciłam pisowni wyrazów z ó, u, rz, ż, h, ch, ą, ę, om, on, em, en oraz pisowni wyrazów wielką literą.

W trzecim etapie pracy z dzieckiem w dalszym ciągu były doskonalone umiejętności pisania, czytania, mówienia, słuchania i rozumienia.

Program udało mi się zrealizować w przeciągu roku szkolnego. Dziecko osiągnęło efekty
w zakresie umiejętności i wiadomości: pisze kształtnie, czyta poprawnie, wyraziście, pisze krótkie opowiadania, dialogi, potrafi zredagować zaproszenie, wie jak korzystać ze słowniczka ortograficznego, ładnie recytuje ...

Dziewczynka zmieniła się. Dzięki temu, że nie ma już problemów z nauką, osiąga pozytywne wyniki jej kontakt z klasą jest bardzo dobry. Dziecko bierze czynny udział w życiu zespołu, nie boi się głośno wyrażać własnych opinii, potrafi dokonać samooceny.
A mnie cieszy fakt, że moja praca dała efekty.

Opracowanie: Joanna Wilusz

Wyświetleń: 497