PORADNIK PROFILAKTYKI LOGOPEDYCZNEJ
DLA RODZICÓW

Opracowała: Anna Łepska –logopeda dyplomowany

WSPIERANIE ROZWOJU MOWY DZIECKA – PODSTAWOWE ZASADY
Karmienie piersią, czyli tzw. karmienie naturalne – wspiera rozwój wszystkich narządów mowy (wargi, język, podniebienie, żuchwa) oraz stanowi początek komunikacji między dzieckiem a matką.
Wczesne karmienie dziecka łyżeczką oraz picie z kubka; gryzienie i żucie pokarmów – wykształca się wówczas prawidłowy nawyk połykania oraz zgryz
Częste zabawy dźwiękonaśladowcze (np.: naśladowanie dźwięków zwierząt) oraz śpiewanie piosenek – kształtuje mowę i wrażliwość słuchową.
Czytanie i opowiadanie bajek, wierszyków, częste rozmawianie z dzieckiem – wzbogaca słownictwo, doskonali umiejętność budowania wypowiedzi.
Częste oczyszczanie nosa z wydzieliny, zwłaszcza podczas infekcji – ułatwia utrzymanie nawyku oddychania przez nos.
Kontrola prawidłowego rozwoju słuchu u dziecka – prawidłowy rozwój słuchu jest warunkiem niezbędnym do kształtowania się mowy u dziecka.
Dostarczanie prawidłowych wzorców wypowiedzi – nie należy powtarzać po dziecku nieprawidłowych wytworów językowych dziecka oraz zdrabniać wypowiedzi.
Używanie bogatej mimiki i gestykulacji podczas zwracania się do dziecka, utrzymywanie kontaktu wzrokowego. Dopytuj o wypowiedzi dziecka, powtarzając po nim jego nieporadne słowa w sposób poprawny – bądź jak echo.
Bądź dobrym słuchaczem – patrz na dziecko, kiedy do Ciebie mówi, nie przerywaj mu.
Nie porównuj swojego dziecka do innych dzieci, nie krytykuj go.


CZEGO UNIKAĆ?!

Karmienie sztuczne (butelką) - sprawia, że nie rozwijają się mięśnie odpowiedzialne za unoszenie języka do góry, co przyczynia się do przetrwania niemowlęcego typu połykania, powstawania wad zgryzu i wad wymowy.
Ssanie smoczków, gryzaków, rogu poduszki, palca, itp. – wpływają na powstawanie zaburzeń w obrębie aparatu artykulacyjnego.
Najpóźniej po 1. roku życia należy odstawić wszelkie butelki i smoczki!!!
Nie należy dopuszczać u dziecka do oddychania przez usta – powoduje to częste infekcje górnych dróg oddechowych oraz powoduje płaskie ułożenie języka, co w konsekwencji prowadzi do wad zgryzu oraz wymowy.
Jeśli dziecko źle wymawia jakąś głoskę – nie każmy mu powtarzać wyrazów zawierających tę głoskę po 10 razy, bo to tylko utrwali złą wymowę. Dopiero dziecko przygotowane pod względem artykulacyjnym do wypowiedzenia danej głoski może wykonywać ćwiczenia wskazane przez logopedę.
Nie należy karać ani zawstydzać za złą wymowę – hamuje to bowiem chęć do mówienia, a w konsekwencji proces rozwoju mowy.


ETAPY PRAWIDŁOWEGO ROZWOJU MOWY DZIECKA:
CO W TYM CZASIE POWINNO WYSTĄPIĆ?
0-1 miesiąc

-mlaskanie, cmokanie, różne rodzaje krzyku
-głośny, nagły dźwięk wywołuje zmianę zachowania niemowlęcia
2-4 miesiąc

- głużenie – niemowlę śpiewa: guu, agu, aku, ghy, itp.
- reaguje na różne dźwięki, głośno się śmieje
- brak różnic w głużeniu dzieci słyszących i niesłyszących
4-6 miesiąc

- gaworzenie – dziecko zaczyna posługiwać się prostymi sylabami
6-7 miesiąc

- gaworzenie samonaśladowcze – dziecko wielokrotnie powtarza identyczne sylaby np.: babababa, mamamama, dadada; w chwilach zadowolenia gaworzenie jest intensywniejsze
9-10 miesiąc

- gaworzenie zmienne, echolalia – dziecko próbuje naśladować mowę dorosłych, jego wypowiedzi składają się z wielokrotnie powtórzonych różnych sylab
- dziecko rozumie kilkanaście słów – imiona, nazwy zabawek oraz zakaz „nie (np.: nie dotykaj)!”
11-12 miesiąc

-wypowiedzi coraz bardziej przypominają brzmieniem wyrazy języka ojczystego
12-18 miesiąc

- jeden wyraz zastępuje zdanie lub kilka różnych zdań, np. „da” może oznaczać: „daj lalę” lub „połóż tutaj”
18-23 miesiąc

- początek wypowiedzi dwuwyrazowych
- dziecko używa przede wszystkim rzeczowników
- pierwszy wyraz, który coś znaczy, powinien pojawić się między 8 a (najpóźniej!) 18 miesiącem życia
2 lata
- pojawiają się liczebniki – jeden, dwa, trzy…oraz rozróżnianie: ja-ty: dziecko zaczyna używać zaimka „się”: myję się, bawię się..
- coraz więcej pojawia się pytań i przeczeń, np.: czegoś nie ma, co to?
Poprawna wymowa:
- samogłosek ustnych (a, e, i, o, u, y)
- spółgłosek nosowych (m, n)
- spółgłosek (p, b, t, d)
3 lata
- pojawiają się zdania proste
Poprawna wymowa samogłosek (ę, ą) oraz spółgłosek (w, f, ś, ź, ć, dź, ń, l, k, g, ch, j, ł, s, z, c, dz)
4-5 lat
Pojawiają się głoski (sz, ż, cz, dż, r)
5-6 lat
Utrwalanie prawidłowej wymowy spółgłosek (sz, ż, cz, dż, r) – mogą zdarzać się pomyłki, ale powinny być coraz rzadsze.
7 lat
Prawidłowa wymowa wszystkich spółgłosek i samogłosek języka polskiego.

Dziecko 3 letnie, potrafi porozumieć się z otoczeniem, jego mowa jest już w pewnym stopniu ukształtowana, jednak jej rozwój odbywa się w dalszym ciągu i często pojawiają się błędy. Dziecko trzyletnie powinno już wymawiać wszystkie samogłoski ustne i nosowe, spółgłoski: p, b, m, f, w, ś, ź, ć, dź, ń, k, g, h, t, t, d, n, l, ł, j. Pojawiają się również głoski takie jak: s, z, c, dz. Dziecko już umie wypowiadać większość z tych głosek poprawnie w izolacji, a w mowie potocznej zastępuje je zaś głoskami łatwiejszymi. Dziecko zmiękcza głoski: sz, ż, cz, dż na głoski: s, z, c, dz.


Najczęstsze błędy językowe pojawiające się u trzylatków, które mogą utrzymywać się do 4 roku życia, to:

- opuszczanie sylaby początkowej lub końcowej (zupa pomidorowa = zupa midolowa, lokomotywa - komotywa);
- przestawianie głosek w wyrazie (ławka = wałka);
- tworzenie nowych wyrazów (zadzwonić + telefonować = zatelefonić, żelazko = prasowaczka, oparcie krzesła = opieranka).
- głoska r może być wymawiana jako j lub l , ewentualnie jako ł ,
- zamiast f występuje często ch i odwrotnie.


Dziecko 4 letnie, potrafi już mówić o przeszłości i przyszłości. Zadaje wiele pytań.

- utrwalają się głoski s, z, c, dz, dziecko nie powinno ich zamieniać na ich zmiękczone odpowiedniki ś, ź, ć, dź;
- głoski sz, ż, cz, dż dziecko może zamieniać na s, z, c, dz - jest to tzw. seplenienie fizjologiczne;
- pojawia się głoska r, choć jej brak nie powinien jeszcze niepokoić;
- może pojawić się tzw. hiperpoprawność związana z opanowaniem nowych, trudnych głosek np. zastępowanie głosek s, z, c, dz, przez sz, ż, cz, dż - np.: sztół, czukierek;


Dziecko 5 letnie, mowa dziecka w tym wieku powinna być zrozumiała, a wypowiedzi dziecka wielozdaniowe

- dziecko potrafi już bezbłędnie powtórzyć sz, ż, cz, dż, choć w mowie potocznej mogą wciąż być zastępowane przez s, z, c, dz;
- głoska r powinna być już wymawiana, chociaż często pojawia się dopiero w tym okresie;
- wypowiedzi uwzględniają kolejność zdarzeń i zależności przyczynowo - skutkowe, są zwykle poprawne gramatycznie;
- dziecko potrafi wyjaśnić znaczenie słów, opisać cechy przedmiotów i możliwość ich zastosowania;
- dziecko chętnie poprawia innych i samego siebie, szukając prawidłowego brzmienia wyrazu;


Dziecko 6 letnie powinno już prawidłowo wymawiać wszystkie głoski, a także powinno mieć opanowane mówienie.

- powinno poprawnie wymawiać wszystkie dźwięki nawet te najtrudniejsze do opanowania czyli głoski sz, ż, cz, dż oraz r;
- umieć porównywać (odnajdywać różnice i podobieństwa) oraz klasyfikować przedmioty pod względem wielkości, kształtu, koloru, ciężaru, funkcji użytkowej
- dokonywać analizy i syntezy słuchowej wyrazów o prostej budowie fonetycznej (tzw. głoskowania)
- wyodrębniać głoski na początku, na końcu i w środku wyrazu
- samodzielnie wymyślać wyrazy rozpoczynające się na daną głoskę
- wyklaskiwać ilość sylab w wyrazie
- określać położenie przedmiotu względem otoczenia (nad, pod, obok, między, na, w, wewnątrz itp.)
- określać kierunek (do tyłu, na wprost, w bok itp.)

Literatura
1. Michalak-Widera, K. Węsierska: „Aby nasze dzieci mówiły pięknie”, Wyd. „Unikat-2”, Katowice 2001.
2. J. Cieszyńska, M. Korendo : „Wczesna interwencja terapeutyczna”, Wydawnictwo edukacyjne, Kraków 2008.

Wyświetleń: 0