Wystawa historyczna jako element edukacji regionalnej

"Wiemy, że nic tak nie absorbuje uczuć człowieka, nic bardziej nie wszczepia się w duszę jak ziemia rodzinna, jak miłość własnego zagona i gniazda, jak przeżycia okresu młodości" - napisał Z. Gryń w 1921 r.

Edukacja regionalna to ścisły związek człowieka ze środowiskiem. Związek ten występuje najsilniej na poziomie "małej ojczyzny" i utrwala się w kulturze i psychice zbiorowości zamieszkującej przez wiele pokoleń określone terytorium.

Zjawisko wiązania historii ojczystej z dziejami regionalnymi powinno być tak ważne, jak utrzymywanie więzi między historią powszechną a historią narodową. Wydarzenia dziejowe w regionie będą bliskie uczniowi i lepiej przyswoi sobie procesy dziejowe gdy spojrzy na wystawy historyczne o tematyce regionalnej.

Materiały regionalne mogą stanowić dla nauczyciela humanisty poważne ułatwienie w pracy dydaktyczno-wychowawczej. Stanowią dobry punkt wyjścia do określonego tematu lekcji i lepiej wiążą tematykę programową w danej klasie z problemami regionalnymi. W oparciu o materiały regionalne umiejętnie wykorzystane, nauczyciele mają możliwość kształtowania pojęć i wyobrażeń historycznych. Materiały regionalne stanowią również nieocenioną pomoc przy powtarzaniu i utrwalaniu materiału i mogą być nauką myślenia historycznego, czytania i rozumienia, czyli ułatwieniem wprowadzenia do analizy historycznej. Wykorzystanie materiałów regionalnych umożliwi lepsze rozbudzenie zainteresowania przeszłością oraz ułatwi młodzieży samodzielne poszukiwanie źródeł pisanych, materialnych i relacji ustnych, co w konsekwencji doprowadzi do uatrakcyjnienia zajęć lekcyjnych. Poza tym materiały lokalne lub regionalne stanowią cenne źródła do pracy w szkolnym kole zainteresowań.

Wprowadzenie edukacji regionalnej w szkołach ukształtuje w uczniach umiejętności: rekonstruowania najważniejszych wydarzeń z życia rodziny, najbliższego środowiska, oraz objaśniania zabytków historycznych z najbliższej okolicy. W dziedzinie kształtowania postaw za najważniejsze uważam, budzenie zainteresowania dziejami własnej rodziny i ochronę zabytków historycznych. Elementy regionalizmu wprowadza się w poszczególnych etapach kształcenia. Pozwalają one na kształtowanie właściwej postawy wobec dziedzictwa przeszłości i problemów współczesnych własnego regionu, która ma na celu pomóc w świadomym określeniu własnej tożsamości oraz wskazać drogę odnalezienia swojego miejsca teraz i w przeszłości, a także przyczynić się do zachowania ciągłości kultury i włączenia jej do kultury europejskiej. Edukacja regionalna jest ogromnie ważna i polega na poznawaniu najbliższego otoczenia i regionu zamieszkania . Pokazywaniu z pokolenia na pokolenie tradycji i kultywowaniu ich oraz uświadamianiu dzieciom ich odrębności regionalnej, kulturowej oraz przynależności terytorialnej. Wychowanie do rozumienia zdarzeń i zjawisk dziejących się na terenie ich miejsca zamieszkania, tzw. "Małej ojczyzny", to troska o wspólne dobro (np. środowisko przyrodnicze zabytki). Uświadomienie różnic między regionami i wskazywanie na ich znaczenie dla kultury narodowej. To wiedza naukowa o regionie, tradycjach, zwyczajach, obrzędach, legendach, zabytkach, gwarze - o kulturze i dorobku danego regionu.

Edukacja regionalna jest bardzo ważnym i potrzebnym narzędziem w ręku nauczyciela humanisty.

Opracowanie: mgr Helena Cabanek

Zgłoś błąd    Wyświetleń: 735