Katalog

Marlena Kaźmierska, 2015-09-24
Kłodawa

Pedagogika, Artykuły

Na czym polegają przemiany etosu nauczycielskiego?

- n +


Na etos, czyli realizowany i obowiązujący w danej grupie społecznej zbiór jasno określonych ideałów, zawodu nauczyciela składają się: postawa nauczyciela, jego kultura, osobista odpowiedzialność, wrażliwość, samokrytycyzm, uczciwość, wyznawane wartości
i ich hierarchia, a także wiedza i kompetencje.
Etos zawodu nauczyciela sprowadzić można do stwierdzenia: rzetelnie i prawidłowo nauczać i być przyjaznym wobec uczniów.
Dla etosu nauczyciela jako eksperta w swojej dziedzinie, jak i wychowawcy bardzo ważne jest również podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Jest to tak istotne, ponieważ nauczyciel odpowiedzialny jest
za wykształcenie i wychowanie mniejszych, słabszych i niedoświadczonych uczniów.
Etos nauczyciela zakłada również powinności wobec społeczeństwa, gdyż nauczyciel wychowuje uczniów, by stali się tegoż pełnoprawnymi członkami i przyczyniali się do jego rozwoju. Musi wpajać im wartości patriotyczne i altruistyczne. Sam także ma być przykładem takich działań, szanując i wypełniając obowiązki wobec przełożonego, szkoły, społeczności lokalnej, kraju, w którym żyje.
Miarą etosu nauczyciela w wychowaniu jest odpowiedzialność za ucznia, za jego dobro i jego dojrzałość. Wychowując nauczyciel musi porzucić swój interes, a zająć się korzyścią uczniów, bo jest on odpowiedzialny za wzrost ich wiedzy, umiejętności i za ogólny rozwój jako ludzi. A także jest odpowiedzialny przed: dyrektorem – swoim pracodawcą – który bezpośrednio sprawuje nad nim pieczę, jak również przed rodzicami, którzy w dobrej wierze oddali w ręce nauczyciela swoje dzieci.
Współcześnie etos nauczycielski ewoluuje bardziej pod wpływem doświadczeń wynikających z samej organizacji życia społeczno-politycznego, z konsekwencji kierowania procesami społecznymi, ze świadomością ogólnych kierunków rozwoju świata niż z tego, co oferuje edukacja.
W toku nieustannej reformy systemu oświaty dostrzeżono i w niej potrzebę uwzględnienia problemów etycznych i odbudowania coraz bardziej chwiejącego się autorytetu nauczyciela.
Wielki autorytet, jakim w minionych czasach cieszyli się nauczyciele wszystkich szczebli, zanikł. Zanikł autorytet, który był w pełni zasłużony z uwagi na etos, jaki nauczyciele w większości prezentowali. Etos, który wyrażał się w wielkiej prawości tych ludzi, a jednocześnie w głębokim przekonaniu o wielkiej roli jaką spełniają. Ten etos został zniszczony, a autorytet nie jest już tak wielki jak kiedyś.


Przynależenie profesji nauczycielskiej pojęcie „znikającego etosu” wiązać można po części z utratą znaczenia pozycji społecznej nauczyciela. Nauczyciel w ocenie społecznej kojarzy się najczęściej ze stereotypem osoby mającej wprawdzie wyższe wykształcenie, jednakże o niezbyt wysokich walorach intelektualnych i kulturowych. Stereotyp znajduje odbicie w samoświadomości samych nauczycieli. Poczucie niższości oraz świadomość drugorzędnej roli w życiu państwowy, społecznym i gospodarczym nie są z pewną dobrą prognozą dla etosu zawodowego nauczycieli.
Zmiana polega na strukturze zatrudnienia, w czasach antyku tylko mężczyźni byli nauczycielami, dziś do większości zatrudnionych należą kobiety. Zmiany te dopiero nastąpiły ok. 200 lat temu, gdy kobiety zaczęły upominać się o swe prawa, a także stały się potrzebne ręce do pracy w dobie wybuchu przemysłu.
Kolejna zmiana dotyczy przeobrażenia się wizerunku i wzorca nauczyciela. Od czasów starożytnych nauczyciel był wzorem, który był jedynym źródłem wiedzy. Wg Herbarta to nauczyciel był przewodnikiem i wzorcem do naśladowania. Dewey wprowadził nowe spojrzenie na nauczyciela, które jest obecnie dziś, nauczyciel nie jest ideałem, a „narzędziem” pomocy w rozwoju intelektualnym i psychicznym ucznia.
Wyświetleń: 192


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.