Alternatywna szkoła Winnetki założona przez C. Washburna odchodzi od tradycyjnej szkoły. Słowo Winnetka oznacza w języku pedagogicznym wielki eksperyment edukacyjny, Washborn stworzył coś oryginalnego. Szkoła alternatywna jest inna od tradycyjnego systemu kształcenia i wychowania. W takiej szkole uczniowie utrzymują swobodne i szerokie kontakty z różnymi środowiskami społecznymi, pobierając naukę także poza szkołą łącząc je z pracą. Mają wpływ na dobór treści, metod i środków nauczania zgodnie z ich zainteresowaniami i planami życicowymi, sprzyjając wszechstronnemu rozwojowi dzieci.
O metodzie Winnetki mówią także założenie, jak troska szkoły o rozwój integralnej osobowości wychowanków przystosowania programów szkoły do potrzeb i możliwości ucznia oraz organizacja pracy w szkole i poza nią.
Warto wspomnieć o powstaniu i działalności Winnetki. Washburn po doświadczeniach jako nauczyciel i wykładowca został poproszony przez zarząd szkolny miasta Winnetki, by powołać go na inspektora szkolnego. Zgodził się i w 1919 wziął się a realizację reformy szkół miejskich w Winnetce - których było cztery, trzy z nich to szkoła elementarna a czwarta niższa szkoła średnia, w sumie uczyło się w nich 1600 dzieci. Osobowością Systemu Szkolnego Winnetki było powiązanie z gminą. Lokalny samorząd ma do dziś pełną władzę w kierowaniu sprawami edukacji. Bardzo silny związek był rodziny ze szkołą. Gmina przeznaczała fundusze współmierne do zamożności mieszkańców na wyposażenie, nowoczesne pomoce, urządzenia, piękne ogrody i boiska. Wszystko to stworzyło optymalne warunki do wykorzystania zasady indywidualizacji w procesach kształcenia i wychowania.
Washburn dla indywidualizacji uczniów stworzył szansę na uczenie się poszczególnych przedmiotów w odpowiednich dla każdego w indywidualnym tempie, rozwijanie sił twórczych, inicjatywy i odrębności, ale również ustanowienie do na jednostkę społeczną. Indywidualizowane nauczanie polegało na badaniu poprzez testy poznawcze i nie wszystkich dzieci jednocześnie. Dziecko mogło przystąpić do wykonania testu z danej części kursu dopiero wtedy, poczuło się przygotowane, a następnie zabrać się do wykonania ćwiczeń, mających na celu uzupełnieniu braków. Aby uniknąć uczenia się na test, stosowano jego kilka wariantów, równoważnych pod względem treści i skali trudności.
Szkoła alternatywna zakładała rozwój integralnej osobowości ucznia, poprzez samouczenie się. Washburn włożył wiele wysiłku i umiejętności w zaprawienie dzieci do samodzielnego uczenia się. Zalecał nauczycielom stosowanie pomocy powszechnie dostępnych i nowych, wymyślonych przez nich pod kątem usamodzielniania nauki ich uczniów - podręczniki do indywidualnego uczenia się i książek specjalnie przeznaczonych do nauki indywidualnej, Znaczącą pomocą dla uczniów przy opracowywaniu fragmentów kursu były samouczki z poszczególnych przedmiotów wraz z radami metodycznymi, umożliwiającą samodzielną naukę i poprawę własnych prac.

Wyświetleń: 381