Autor: Ewa Chylińska
Miejskie Przedszkole nr 14 w Płocku

Scenariusz zajęć dla dzieci 5 letnich.

Temat: Kreatywne malowanie „Nasi nowi koledzy”.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności komunikatywnego wypowiadania się na temat własnych przeżyć i doświadczeń oraz wykonanych prac plastycznych.

Cele operacyjne:
Dziecko:
- układa zdania dotyczące kolegów i wspólnych z nimi zabaw w grupie koleżeńskiej;
- posługuje się zwrotami grzecznościowymi: proszę, dziękuję;
- opisuje wygląd zewnętrzny postaci z uwzględnieniem: jej charakterystycznych cech: koloru włosów, wyglądu ubioru, usposobienia itp.;
- respektuje zasady zgodnego współdziałania, np. wykonuje przydzielone czynności, sprząta po zakończeniu pracy.

Metody pracy:
słowna: rozmowa, piosenka, objaśnienia;
poglądowa: pokaz, obserwacja;
czynna: zadań stawianych do wykonania, samodzielnych doświadczeń;
aktywna: prezentacja, kreatywne malowanie.

Formy pracy: indywidualna, zbiorowa, grupowa.

Środki dydaktyczne: arkusze szarego papieru, mazaki, kredki, kolorowy papier, nożyczki, klej, blok rysunkowy, taśma klejąca, pudełko, znaczki – koła z wycinanek samoprzylepnych (po 4 w tym samym kolorze), płyta z nagraniem piosenki „Sam jak palec” oraz tańca „Dwa kółeczka”, odtwarzacz CD.

Przebieg zajęcia:

1. Na stoliku zgromadzone są przybory: szare papiery, mazaki, kredki, kolorowy papier, nożyczki, klej, blok rysunkowy, taśma klejąca.
2. W sali pozostaje stolik z przyborami. Reszta stołów i krzesła są wystawione, dywan jest zwinięty. Chodzi o to, aby zagwarantować dzieciom jak najwięcej miejsca do działania.
3. Nauczycielka włącza płytę z nagraniem piosenki „Sam jak palec”. Dzieci śpiewają:
Kiedy jesteś sam jak palec, sam jak palec,
świat wygląda dość ponuro i paskudnie,
bo o smutki, bo o smutki dużo łatwiej,
a o radość, a o radość znacznie trudniej.
Najlepiej razem, najlepiej razem
cieszyć się książką, piosenką, obrazem.
I z przyjacielem dzielić każdą swoją myśl,
najlepiej razem, zawsze razem tak jak dziś. [...]
4. Nauczycielka prowadzi z dziećmi rozmowę na temat ich wspólnych zabaw z kolegami i pyta: Jak czujecie się w przedszkolu? Co was cieszy? Co najchętniej lubicie robić? Dzieci wypowiadają się swobodnie o swoich kolegach, zabawach, wspólnym działaniu z innymi dziećmi, właściwym zachowaniu się podczas zabaw oraz konieczności używania wobec siebie miłych i grzecznych słów, dzięki którym wszyscy dobrze się ze sobą czują.
5. Nauczycielka zmierza pytaniami do wyciągnięcia przez dzieci wniosku, że: będąc dobrym kolegą można oczekiwać od innych dzieci, że również będą wobec nas uprzejmi, mili i koleżeńscy.
6. Nauczycielka: Jesteście wesołą grupą dzieci, potraficie się wspaniale bawić i pracować. Proponuję wam dziś ciekawą zabawę! Zaprosimy do nas „nowe dzieci” – koleżanki i kolegów, którzy zostaną już w naszej grupie. Dzieci są zaciekawione i zdziwione: A kto przyjdzie? Co będziemy robić?
7. Nauczycielka: Zanim zdradzę wam tę niespodziankę, podzielcie się na grupy, w których będziecie pracować.
8. Dzieci siedzą w kręgu i podają sobie z rąk do rąk pudełko, z którego każdy wyjmuje kolorowe koło. Znaczki te zostają przyklejone do ubrania. Dzieci ze znaczkami w tych samych kolorach tworzą grupy.
9. Dzieci siedzą w grupach w wybranym przez siebie miejscu w sali. Nauczycielka: Uwaga, tych nowych kolegów, o których mówiłam, Wykonacie z papieru. Dzieci gromadzą potrzebne przybory i układają na swoich stanowiskach.
10. Pozostawiamy dzieciom swobodę w wykonaniu pracy. Nauczycielka służy radą, może zasugerować sposób wykonania postaci: jedno z dzieci kładzie się na szarym papierze, a pozostałe – obrysowują kontur jego sylwetki; następnie należy dorysować brakujące elementy postaci i ubrać ją według własnych pomysłów.
11. Gdy dzieci wykonają sylwetkę koleżanki lub kolegi, nauczycielka prosi, aby nadali im imiona. Następnie wykonane prace za pomocą taśmy klejącej zostają przyklejone do ściany w sali.
12. Grupy stają przy swoich pracach, a nauczycielka prosi: Przedstawcie swoich kolegów – powiedzcie jakie mają imiona, jak wyglądają, w co są ubrani?
Kolejne grupy prezentują wykonane przez siebie postaci, np.:
- To jest Kamila. Ona jest wesołą dziewczynką. Ubrana jest w zieloną sukienkę z białym kołnierzykiem. Ma czerwone rajstopy i żółte kapcie. Uczesana jest w dwie kitki.
- To jest Tomek. On ma czarne, kręcone włosy. Ubrany jest w niebieską kamizelkę i spodnie w kratkę. Na nogach ma brązowe buty. Tomek lubi się uśmiechać.
13. Nauczycielka podpisuje dzieci z papieru ich imionami, np.: Kamila, Tomek, Magda, Patryk
14. Nauczycielka: Właśnie przybyło nam w sali pięcioro nowych dzieci – uśmiechniętych i wesołych – tak jak wy. Na zakończenie naszej zabawy, zaśpiewamy i zatańczymy wspólnie taniec „Dwa kółeczka”:
„Patrzcie, patrzcie jak wesoło,
dwa kółeczka krążą w koło,
dwa kółeczka krążą wraz,
o, jakże to bawi nas.
Rączki w górę wyciągamy,
dokoła się obracamy,
lewą nóżką tupniem raz
i do tego klaśniem wraz,
prawą nóżką tupniem raz
i do tego klaśniem wraz”.
15. Zakończenie zajęć: Dzieci sprzątają przybory i porządkują salę. Podczas tych czynności są wobec siebie uprzejme i miłe, używają zwrotów grzecznościowych: proszę, dziękuję. Nauczycielka dziękuje dzieciom za wzorową postawę w trakcie zajęć.

Wyświetleń: 393