Katalog

Małgorzata Starzec, 2015-04-28
Strzelce Opolskie

Uroczystości, Scenariusze

Apel na zakończenie szkoły podstawowej.

- n +

NARRATOR
Drodzy rodzice, pani dyrektor, nauczyciele, koleżanki i koledzy! Dziś kończy się nasza przygoda w szkole podstawowej. Dziś także rozlegnie się ostatni dzwonek, który tak często nam towarzyszył. Był on przez nas lubiany, albo nie, szczególnie wtedy, gdy oznajmiał koniec przerwy a początek lekcji. Zabierzemy ze sobą te i inne wspomnienia, które towarzyszyły naszym dniom spędzonym tutaj. Otworzą się wkrótce przed nami drzwi, przez które trzeba będzie przejść i wkroczyć w nowe, nieznane doświadczenia. Wszystko będzie już inne: nowi nauczyciele, koleżanki, koledzy, otoczenie i obowiązki. Poznamy nowych bohaterów literackich, nowe fakty historyczne, inne będą wzory matematyczne i zawiłości informatyki. Świat fauny i flory roztoczy przed nami zupełnie odmienne uroki. Lekcje języków obcych jeszcze staranniej przygotują nas na bycie Europejczykami. Czeka nas nie lada wyzwanie, aby sprostać tym nowym oczekiwaniom. Pamiętając jednak wszystkie podstawy, które tak gorliwie nauczyciele starali się wpoić naszym młodym umysłom, będziemy element po elemencie budować wzniosłą i trwałą budowlę naszej wiedzy o świecie. Wszelkie wzorce, które otrzymaliśmy w szkole podstawowej na pewno będą jej silną podstawą.

Chcemy podziękować pani dyrektor, na jej ręce pragniemy złożyć pamiątkę, która pozostanie po nas w szkole na długie lata.
DZIĘKUJEMY [wszyscy]- (wręczenie)
Chcemy podziękować naszym kochanym rodzicom, którzy wspierali nas w trudach poznawania świata. Nierzadko to oni właśnie mobilizowali nas do dalszej walki z przeciwnościami i przekonywali, że wiedza jest potęgą potrzebną każdemu młodemu człowiekowi. W nich zawsze mogliśmy znaleźć powierników naszych rozterek; oni zawsze wspierali nas duchowo w trudnych chwilach.
DZIĘKUJEMY [wszyscy]- wręczenie kwiatków
Dziękujemy nauczycielom, że pokazali nam świat od podstaw i sprawili, że wszystko, co nas otaczało zyskało zupełnie nowe znaczenie, a rzeczy niezrozumiałe stały się zrozumiałe.

• Kiedy przyszliśmy do szkoły wszystko było takie nowe i obce. Pani …………………. przygarnęła nas i pokazała, że szkoły nie trzeba się bać i że właśnie w szkole czeka na nas prawdziwa przygoda. W klasach I-III była taką naszą szkolną mamą. W starszych klasach znów nas przygarnęła (tym razem na łono natury na lekcjach przyrody) i zabrała nas w niezwykłą podróż w czasie, na lekcjach historii. Za te wszystkie doświadczenia
DZIĘKUJEMY [wszyscy]-wręczenie kwiatka
• Po trzeciej klasie trafiliśmy pod skrzydła nowej pani. Byliśmy wtedy trochę jak „młodzi gniewni”. Jednak wytrwaliśmy w najlepszej przyjaźni aż do klasy VI. Dziękujemy naszej wychowawczyni, pani……………………..
DZIĘKUJEMY [wszyscy]-wręczenie kwiatka
• Pani……………………… walczyła z naszymi umiejętnościami ortograficznymi, które zdawały się być nieokiełznanymi źrebakami na pastwiskach naszych zeszytów- ciężko było je oswoić! Za to gramatyka języka polskiego fruwała nam nad głowami jak rój rozszalałych pszczół. Dzięki pani ………………, która tak dzielnie walczyła z tym naszym zwierzyńcem, udało się udobruchać te nasze nieposkromione natury.
DZIĘKUJEMY [wszyscy]-wręczenie kwiatka
• Z panią…………………….. udało nam się wreszcie zrozumieć dlaczego OUMA i OUPA mówią do nas WER, WO, WIE, DER, DIE, DAS i czasem nawet mogliśmy się do nich przyłączyć w rozmowie.
DZIĘKUJEMY [wszyscy]-wręczenie kwiatka
• W nauce algebraicznych i geometrycznych zawiłości pojawiło się dla nas światełko. Była nim pani ………………………., która, dostrzegając nasze zagubienie, dzielnie poprowadziła nas do sprawdzianu szóstoklasisty.
DZIĘKUJEMY [wszyscy]-wręczenie kwiatka
• Z panią ……………………… pięliśmy się wytrwale po drabinkach wiedzy, przeskakiwaliśmy przez płotki trudności, a gdy już nie mogliśmy znieść stresu związanego z nauką, wyładowywaliśmy emocje krzycząc i kopiąc piłkę na wf-ie. Za wyrozumiałość
DZIĘKUJEMY [wszyscy]-wręczenie kwiatków
• Śpiewy anielskie słychać było często w naszej pracowni, nad którymi panował głos pani ………………………….. Ona także uduchowiała nasze nieposkromione natury plastyczne na lekcjach plastyki. Za wszelkie doznania estetyczne
DZIĘKUJEMY [wszyscy]-wręczenie kwiatka
• Duchowe przeżycia pielęgnowała także pani ……………………….., która jak pasterz dbała o nas jak o owieczki na pastwisku praw bożych. Za duchowe przewodnictwo w naszym młodym życiu
DZIĘKUJEMY [wszyscy]-wręczenie kwiatka
• Wielkiego trzeba było mieć także ducha cierpliwości na lekcjach informatyki, żeby nie zagubić się w labiryncie bajtów, megabajtów i komend wszelakich i aby nie dać się ‘skompresować’ i przesłać w pliku lub usunąć jako SPAM. Pani………………… wprowadziła nas wprawną ręką w świat tej wiedzy




W naszej pamięci pozostaną wydarzenia, w których uczestniczyliśmy w czasie roku szkolnego. Były to apele, imprezy okolicznościowe, zabawy, wycieczki i wiele innych ciekawych doświadczeń, które zapadły nam głęboko w pamięci. Chcemy dziś powspominać (trochę z przymrużeniem oka) przeżycia towarzyszące lekcjom i jeszcze raz, ostatni raz, pobyć uczniami naszej szkoły –ZAPRASZAMY WSZYSTKICH NA CZĘŚĆ ARTYSTYCZNĄ! [wszyscy]





ŁAWKI USTAWIONE JAK W KLASIE, UCZNIOWIE SIEDZĄ JAK PODCZAS LEKCJI

UCZEŃ 1

Matematyka, ta wiedza tajemna
Wciąż bombarduje mój umysł i ciało
A nasza pani stała, niezmienna
Wciąż nam powtarza: za mało, za mało


Liczyć nam trzeba nawiasy, ułamki,
Mnożyć i dzielić, dodawać, sumować,
Kto wreszcie spełni nasze zachcianki?
By móc pod ławkę się schować?


I uciec daleko od tych zawiłości
Na łąki maków, chabrów i bzów,
By już nie męczyć naszej młodości
I już nie męczyć naszych głów?


UCZEŃ2
Co ty opowiadasz? Ale się rozmarzyłeś! Ale, uwaga, teraz czas na język polski!

Nastrój podniosły, wyniosłe słowa,
Rymy, wersy i epitety
I czasem myślę, że jestem gotowa,
Ale brak wiedzy, niestety.


Szkoło, ojczyzno moja!
Ty jesteś moja a ja twoja,
Mam tylko nadzieję, że kiedyś mi się przyśni
Co autor miał na myśli…

UCZEŃ 3

Muzo, moja muzo, ty jesteś jak zdrowie
Ile cię trzeba cenić ten tylko się dowie
Kto nie ma cię w uchu
Bo nie ma słuchu.

Nuta tu, nuta tam
Ja to dobrze znam
A ja nawet, wy nie wiecie
Mogę wam zagrać na flecie!


UCZEŃ 4

Mi z muzyką kojarzy się inny przedmiot

Klik, klik, ja to dobrze znam
Bo komputer w domu mam
Całe dnie przy klawiaturze
Przy klawiszy wtórze.


Enter, delit i kapsloki
Niepotrzebne mi wyskoki,
Bo gdy coś się nie justuje
To ja wszystko wykasuję.

UCZEŃ 5

Czas by rozhulać uśpione ciało!
Zmiana wystroju, wszyscy na salę!
By poszalało i poskakało,
Bo moje ciało nie meczy się wcale!


Na wf-ie jestem jak Roki
Raz baletnicą, potem siłaczem,
Tutaj szpagaty, salta, wyskoki,
Jestem bramkarzem, jestem kopaczem


UCZEŃ 6

Kopaczem? Taki termin nie istnieje! No chyba, że to słowo obcego pochodzenia!
Ale jakiego? Niemieckiego czy angielskiego?

Bo z angielskiego dużo umiemy
Nim się na co dzień posługujemy
OK. i sorry tak od niechcenia
Już nie wymaga tu tłumaczenia

UCZEŃ 7

Wo bist du? – pytają nas wkoło
A ja wesoło
Co za cud!
Potrafię krzyknąć: alles gut!

UCZEŃ 8

Ale dosyć już tych przechwałek! Zejdźmy teraz na ziemię i poobserwujmy trochę świat z perspektywy żabiej.

Na przyrodzie, trudna sprawa:
Czy to siano, czy jeszcze trawa?
Miesza w głowie mi ameba
Minerałów mi potrzeba!


Bo ze wschodu na zachód
Z północy na południe
Moja wiedza rozwija się cudnie.

UCZEŃ 9

A jak tam wasze uzdolnienia techniczne?

Kolorowe mam farby, kolorowy fartuszek
O moje ubranko martwić się nie muszę
I wielkie budowle posklejam, poskładam
Perpetum mobile działanie przebadam.


Ciekawostek masa czeka na człowieka
I ciekawa jest klasa cała
„Jak to działa”?


UCZEŃ 10


Działa? Huki? Wystrzały? Bitwa!

Historio, historio,
Cóżeś ty za pani,
Że za tobą idą
Uczniowie zaspani!


Armatą i działem
Potrafisz obudzić
Najleniwszego z leniwych
I ciekawość wzbudzić!


By z Zawiszą Czarnym
I z królem Jagiełłą
Na polach Grunwaldu
Stoczyć bój o piątkę!


UCZEŃ 11

Wyciszcie te swary i kłótnie!
Nie czas by walczyć okrutnie!
Czas byśmy wszyscy z bitwy
Zasiedli do modlitwy.


By w pogodnym nastroju
Z Pismem świętym w ręce
Wszyscy razem pospołu
Oddać się w podzięce


Religia jak pasterz dobry
Wycisza wszelkie żywioły.
A nasze pokorne modły
Przywołają anioły.


UCZEŃ 12

I my takie aniołki
Pełne wiedzy z lat sześciu
Polecimy teraz na wolność
By znów powrócić we wrześniu


WSZYSCY:

LECZ POLECIMY DO NAUKI I…

OSOBNO WYBRANI UCZNIOWIE
• Do innych murów szkolnych!
• Do innych myśli niezłomnych!
• Do innych nauczycieli!
• Do innych nadziei!
• Do innych zdarzeń!
• Do innych marzeń!

DOWOLNY UCZEŃ:
Ale, ale, czy to czasem nie ostatnia nasza lekcja? Czy to nie wakacje?

UCZEŃ Z MŁODSZEJ KLASY, WBIEGAJĄC NA SALĘ:
SZÓSTA KLASO, MACIE RACJĘ, JUŻ SĄ WAKACJE!

[wszyscy]
WAKACJE! - wybiegają



OPRACOWAŁA:
mgr Małgorzata Starzec





Wyświetleń: 435


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.