OPIS PRZYPADKU – dziecko z wadą słuchu.
Tomek urodził się 29 marca 1996 roku w B. Obecnie jest uczniem trzeciej klasy gimnazjum. Jest najstarszym dzieckiem z trojga rodzeństwa (również niedosłyszących). Żadne z rodziców nie posiada ubytku słuchu ani wrodzonego ani nabytego. W rodzinie do czwartego pokolenia nie było osób niesłyszących. Mama Tomka w czasie ciąży nie przechodziła żadnych chorób, które mogłyby spowodować uszkodzenie słuchu u dziecka. Tomek urodził się w terminie wyznaczonym przez lekarzy, po urodzeniu otrzymał 10 punktów w skali Apgar.
Tomek ma niedosłuch zmysłowo-nerwowy głębokiego stopnia (90-110 dB). Korzysta z systemu implantu ślimakowego oraz aparatu słuchowego, podobnie jak jego rodzeństwo.
Niedosłuch Tomka był wykryty w wieku 2 lat. Rodziców zaniepokoił fakt, iż nie reagował on na ciche dźwięki, np. pukanie, stukanie sztućcami o talerze czy garnki. Podczas zabawy szukał wkoło dźwięków. W okresie niemowlęcym nic nie wskazywało na niedosłuch, gdyż rozwijał się normalnie, gaworzył, bawił się, tańczył - przy głośnej muzyce (przy cichej- szukał dźwięków). Po wykryciu wady słuchu korzystał najpierw przez dwa lata z aparatu analogowego, później – cyfrowego. Implantowany został w wieku 8 lat.
Rozwój mowy Tomka jest bardzo opóźniony, ze względu na późne implantowanie (w wieku 8 lat). Utrzymuje się również wada wymowy. Tomasz wspiera się odczytywaniem mowy z ust.
Bardzo nieharmonijny rozwój intelektualny spowodowany jest obustronnym niedosłuchem głębokiego stopnia. Dość dobrze wykształcone są funkcje w sferze percepcyjno-motorycznej. Chłopiec świetnie spostrzega i zapamiętuje materiał obrazowy. Na bardzo wysokim poziomie rozwinięta jest zdolność ujmowania zależności czasowo-przestrzennych. Tomasz prawidłowo wnioskuje. Na przeciętnym poziomie funkcjonuje bezpośrednia pamięć wzrokowa. Chłopiec sprawnie przelicza w pamięci. Wykonuje zadania schematycznie. Jednak wszystkie funkcje bezpośrednio związane ze słuchem są rozwinięte na niskim poziomie. Tomasz nie rozumie i nie zna znaczenia wielu słów. Nie rozumie kierowanych do niego poleceń, co uniemożliwia mu udzielenie właściwej odpowiedzi. Ma bardzo ubogi zasób słownictwa i wiedzy ogólnej. Niekorzystnie wpływa to na umiejętność werbalizowania myśli i wypowiadania się. Z trudem porównuje i uogólnia. Tomek mówi niewyraźnie, co dodatkowo negatywnie wpływa na jakość jego wypowiedzi.
Rozwój podstawowych umiejętności szkolnych jest nieharmonijny i wynika z wady słuchu. Tomek czyta całościowo bez płynności w wolnym tempie. Słabo rozumie głośno czytany tekst, trudność mu sprawia ujmowanie zależności przyczynowo-skutkowych w tekście. Zdecydowanie lepiej radzi sobie w cichym czytaniu w oparciu o obraz. Sprawnie wyszukuje informacje w tekście. Wypowiada się krótkimi słowami lub pojedynczymi zdaniami, często zmieniając formę gramatyczną wyrazów. Rozumie proste teksty dwukrotnie odczytane. W pisaniu ze słuchu i z pamięci popełnia głównie błędy o charakterze słuchowym wynikające z wady słuchu. Myli i opuszcza litery, zmienia końcówki wyrazów. Nie zawsze pamięta o wielkiej literze na początku każdego zdania. Poziom graficzny pisma jest obniżony, ale pismo jest czytelne.
Tomek ma dobrze wykształcone podstawowe umiejętności matematyczne. Prawidłowo odczytuje liczby, wyodrębnia w liczbie tysiące, setki,, dziesiątki, jedności. Sprawnie wykonuje algorytm czterech działań pisemnych i inne działania, które można wykonywać na podstawie algorytmu, schematu. Częściowo opanował wykonywanie działań na ułamkach zwykłych i dziesiętnych, a także wiadomości z geometrii. Trudność sprawia mu porównywanie ułamków i rozwiązywanie zadań tekstowych.
Tomasz chętnie pracuje i bardzo zależy mu na pozytywnym zaprezentowaniu się. Stara się doprowadzić powierzone mu zadania do końca. Tempo jego pracy jest zróżnicowane.
Z uwagi na niedosłuch Tomek kwalifikuje się do kształcenia specjalnego dla osób słabo słyszących. Realizuje go w szkole ogólnodostępnej z dodatkową pomocą w formie rewalidacji indywidualnej.
Tomek jest pod stałą opieką logopedy z Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w Warszawie oddział w Gdańsku (raz w tygodniu) oraz laryngologa-w razie potrzeby.
Tomek jest uczniem o łagodnym usposobieniu. Posiada zdolności rysunkowe, sportowe, motoryzacyjne, oraz informatyczne. Gra w badmintona-bierze udział w zawodach sportowych zajmując w nich dobre miejsca. Lubi także grać w piłkę nożną. Uczeń ma dobre kontakty z rówieśnikami, nie zawsze jest jednak zrozumiany, ze względu na niewyraźną mowę.
Nauczyciele w pracy z Tomkiem:
-ze względu na niewyraźną mowę umożliwiają mu wypowiedzi drogą pisemną,
-wydłużają mu czas pracy, jeśli zachodzi taka konieczność,
-dbają o zachowywanie ciszy na zajęciach,
-stosują pomoce dydaktyczne w nauczaniu,
-nie zadają spontanicznych pytań,
-są obróceni w miarę możliwości zawsze twarzą do ucznia,
-zapisują najważniejsze zagadnienia na tablicy,
-stosują zachęty i pochwały,
-dają uczniowi możliwości poprawy ocen w dogodnym terminie,
-przy ocenie biorą pod uwagę treści odpowiedzi (nie uwzględniając błędów gramatycznych) oraz możliwość pomyłek podobnych słów i pojęć,
-stwarzają uczniowi sytuacje bezstresowe,
-pytania kierowane do ucznia są krótkie, proste, z użyciem podstawowego słownictwa.

Opracowała:
Anita Sobisz
Kurs kwalifikacyjny: „Surdopedagogika”, ODN Lingwista

Wyświetleń: 454