Oglądając programy muzyczne lub przeboje filmowe coraz częściej można odnieść wrażenie, że w dzisiejszych czasach nie potrzebne są umiejętności i talent, aby osiągnąć sukces. Stanowi to pewnego rodzaju paradoks, gdyż naturalnym wydaje się być fakt łączenia naturalnych uzdolnień lub wyuczonych umiejętności do wykonywanego zawodu lub funkcji społecznej. I tak np. drwal powinien być silny i przewidujący, chirurg - dokładny i opanowany, strażak - szybki i odważny, piosenkarz powinien mieć ładny głos i wygląd. Jednak, co widać na przykładzie show-biznesu "śpiewać każdy może". Już w latach 80-tych w Opolu próbował to przekazać Jerzy Stuhr, lecz mało kto zdawał sobie sprawę, że tak może być naprawdę.

Kariera pochłania coraz większą część naszego życia. Jest to ściśle związane z rozwojem technologiczno-przemysłowym, kapitalistyczno-konsumpcyjnym stylem życia, wspięcia się na wyższy szczebel piramidy własnych potrzeb. Nieodzownym elementem kariery są szanse i możliwości zarobku lub zwiększenia dotychczasowych dochodów. Porzucamy pewne wartości jak np. rodzina, miłość i staramy się dać z siebie wszystko dla sławy, rozgłosu i pieniędzy. I nie robimy tego dla przeżycia czy też wegetacji, ale dla zapewnienia większego prestiżu społecznego.

Najłatwiej chyba zrobić karierę właśnie w show biznesie. Wystarczy nagrać utwór, wylansować go do czołówki przebojów (świata, kraju, regionu lub miasta) i można występować na koncertach, inkasując za każdy odpowiednie gaże. Honorarium z jednego koncertu regionalnego zespołu disco polo to obecnie około 5 tys. zł, bardziej znanego, np. "Ich Troje" - 30 tys. zł, natomiast występ takiej gwiazdy jak Maryla Rodowicz to 100 tys. zł. Aktorzy i aktorki filmowe czekają na obsypanie filmu nagrodami takimi jak Oskary, Złote Palmy, itp. Po otrzymaniu wyróżnienia mogą oni liczyć na większe stawki za udział w kolejnych produkcjach. Ponieważ takich nagród ustanawianych jest coraz więcej, automatycznie zwiększa to ilość osób uznawanych za "gwiazdy".

Kim, lub czym właściwie jest "gwiazda"? Patrząc tylko na definicję "człowiek wyróżniający się w danej dziedzinie" możemy stwierdzić, iż każdy z nas jest gwiazdą, albowiem każdy człowiek jest odmienną osobowością i różni się od innych. Synonimem "gwiazdy" jest "idol", czyli "osoba stanowiąca dla innych ideał, wzór do naśladowania, uwielbiana". Idolem jest również "osoba ciesząca się szczególną popularnością (np. aktor, piosenkarz, sportowiec), będąca bożyszczem pewnych kręgów publiczności". Te definicje dowodzą, iż trzeba być kimś więcej niż tylko wyróżniającym się w danej dziedzinie, a miano idola otrzymuje się od danych grup społecznych, powiązanych najczęściej zainteresowaniami, wiekiem, płcią, kulturą. Dla jednego 14 latka idolem filmowym będzie Arnold Schwarzenegger a dla drugiego Sylwester Stallone. Nastolatka z Łodzi założy fan klub Britney Spears, a jej rówieśniczka z Częstochowy fan klub Shakiry.

O tym decydują kryteria będące podstawą oceny. Mierniki te powodują, że nie ma jednego idola czy "gwiazdy", a dzięki temu cały show biznes może się rozwijać.

Gwiazdy show biznesu zapewniają zyski producentom, wydawcom, rozgłośniom medialnym oraz ewentualnym sponsorom przy reklamowaniu nowego produktu. "Narodziny nowej gwiazdy" czy idola następują dosyć często. Ale równie szybko takie "gwiazdy" gasną. Niewielu udaje się utrzymać na "topie". Nie wystarcza tylko śpiewanie czy granie. Podstawą medialności są skandale związane z życiem prywatnym gwiazd. Idol, który szokuje publiczność, łamie prawo lub obraża innych przyciąga publikę, a z nią pieniądze. Pozostali artyści odchodzą na drugi plan, gdzie czekają na swoje następne "5 minut". Ponieważ rotacja jest dosyć duża, zapotrzebowanie na gwiazdy show biznesu jest przeciętne. Skoro nie jest trudno wylansować gwiazdę, producenci i sponsorzy szukają innych możliwości inwestowania dużych środków finansowych, niż w idoli muzyki czy filmu. I takie właśnie szanse daje sport.

Mechanizmy kreowania "gwiazd" sportowych będą zbliżone do wcześniej wymienionych. Jednak istnieje podstawowa różnica, która odróżnia sport i show biznes od siebie, pomimo tego, że sport także jest widowiskiem. W sporcie istnieją ustalone normy i przepisy oceny zawodników ("artystów"). Daje to możliwość rangowania zawodników w każdej dyscyplinie czy konkurencji. Nie można wziąć dowolnie wybranej osoby i zrobić z niej gwiazdę sportu, tak jak to ma miejsce w muzyce czy filmie. Dobry sportowiec może być gwiazdą filmową (Kubacki, Komar) czy też wokalną (Urbaś), natomiast dobry aktor czy piosenkarz nie będzie wybitnym sportowcem.

Opracowanie: Maciej Ryszkowski, Magdalena Wojtakajtis

Wyświetleń: 607