I. Identyfikacja problemu
Rozwiązanie problemu edukacyjnego i wychowawczego

Podstawowe informacje na temat ucznia: (dla potrzeb tego opracowania będę używała zmienionego imienia – Paweł)

Chłopiec pozostaje w stałym leczeniu psychiatrycznym z powodu zaburzeń emocji i zachowania na podłożu encefalopatycznym. W związku z obniżonym poziomem umysłowym i stałym leczeniem zakłócone jest prawidłowe funkcjonowanie ucznia w szkole. Sytuacja rodzinna Pawła jest bardzo skomplikowana: urodził się i wychowywał w pierwszych latach swojego życia w rodzinie patologicznej, rodzice są alkoholikami i z powodu niewydolności społecznej pozbawiono ich opieki nad czwórką nieletnich dzieci, które trafiły do Domu Dziecka na Śląsku. Po kilku latach wszystkie trafiły do rodziny zastępczej zamieszkującej w Skawinie. Od września 2000 roku uczęszcza do klasy, w której jestem wychowawczynią.

Główne objawy wskazujące na istnienie problemu w klasie i szkole:
- uczeń otrzymywał oceny niedostateczne z wielu przedmiotów – stawał się wtedy nieprzyjemny dla uczących
- ponieważ w szkole podstawowej objęty był nauczaniem indywidualnym wystąpiły u niego problemy z adaptacją wśród rówieśników (łatwo wpadał w złość, stawał się wówczas niebezpieczny dla otoczenia)
- w czasie przerw na zaczepki innych uczniów reagował agresją i wulgarnym słownictwem
- z powodu Pawła nastąpiła destabilizacja życia klasy. Należało niezwłocznie podjąć działania, które zmienią zaistniałą sytuację i pomogą chłopcu.

II Geneza i dynamika zjawiska
Paweł był zamknięty w sobie, zawsze trzymał się na uboczu klasy, unikał kolegów. Siedział sam w ławce i nie brał udziału w klasowych ani szkolnych imprezach. Niepowodzenia szkolne wywoływały u niego ataki agresji. Jednocześnie zauważyłam, że sytuacja materialna tej rodziny utrzymywała się na niskim poziomie. Brakowało mu podręczników, ćwiczeń i przyborów szkolnych. Na przyznane mu dwie godziny tygodniowo indywidualnych zajęć rewalidacyjnych z języka polskiego i matematyki uczęszczał nieregularnie. Kontakt z jego prawnymi opiekunami był rzadki. Byli bowiem oni niechętnie nastawieni do instytucji jaką jest szkoła.

III Znaczenie zjawiska i prognoza
Na podstawie obserwacji, przeprowadzonego wywiadu z pedagogiem szkoły podstawowej, do której uczęszczał, rozmów z prawnymi opiekunami i nauczycielami z gimnazjum oraz analizie dokumentacji stwierdziłam, że uczeń potrzebuje wielokierunkowej pomocy. Potrzebował wsparcia materialnego, pomocy w nauce, umożliwienia mu nawiązania prawidłowych relacji z klasą. Ciągłe niepowodzenia szkolne i brak akceptacji ze strony rówieśników pogłębiał jego emocjonalne problemy i rodził w nim agresję.

IV Zastosowane rozwiązania
Najprostsze okazało się zintegrowanie Pawła z klasą. Na lekcjach wychowawczych przeprowadziłam z uczniami serię ćwiczeń dotyczących empatii i asertywności. Dyskutowaliśmy na tematy związane z tolerancją, niepełnosprawnością fizyczną i umysłową ludzi. Szukaliśmy rozwiązań problemów zaistniałych w naszej klasie. Rozmawiałam indywidualnie z uczniami, którzy dokuczali koledze prosząc ich o pomoc i opiekę nad Pawłem. Poczuli się odpowiedzialni za niego i nie pozwolili na dokuczanie mu przez innych. Postarałam się również o dofinansowanie udziału Pawła w wycieczkach przedmiotowych i rekreacyjno - wypoczynkowych oraz w "zielonej szkole".
Nauczyciele po zapoznaniu się z orzeczeniem z PPP obniżyli wymagania edukacyjne do poziomu i możliwości intelektualnych dziecka. Zorganizowałam dla niego pomoc kolegów w nauce, sama również mu w niej pomagałam. Przekonałam go do systematycznego uczęszczania na zajęcia rewalidacyjne. Udało mi się zorganizować wypożyczenie dla niego brakujących podręczników z biblioteki oraz z prywatnych zasobów nauczycieli. Chłopiec został zwolniony z opłat na ubezpieczenie i Komitet Rodzicielski.

V. Uzyskane rezultaty
Zastosowana pomoc w nauce, systematyczne uczęszczanie na zajęcia rewalidacyjne z języka polskiego i matematyki oraz przystosowanie oczekiwań nauczycieli do możliwości intelektualnych ucznia zaowocowały pierwszymi sukcesami szkolnymi. Jego pozycja w klasie była unormowana. Paweł poczuł się pewniej, podwyższyła się jego samoocena. Stał się bardziej swobodny i otwarty na ludzi. Chętnie brał aktywny udział w imprezach klasowych i szkolnych. Nie wpadał w złość a przez to nie był już agresywny i wulgarny. Wszystko wskazuje na to, że szkołę ukończy w terminie. Zaliczył pozytywnie egzamin gimnazjalny. Inni uczniowie również skorzystali na tym, że Paweł uczęszczał z nimi do szkoły. Nauczyli się tolerancji do sprawnych inaczej, wrażliwości na cudze nieszczęście i umiejętności współżycia oraz dawania pomocy innym ludziom.

Opracowanie: mgr Ewa Kowalówka

Wyświetleń: 3420