Opis i analiza przypadku rozpoznania i rozwiązania problemu wychowawczego

Braki w kindersztubie uczniów klas młodszych

1.Identyfikacja problemu
W swojej praktyce wychowawczej niejednokrotnie spotykam się z przypadkami braku zasad dobrego wychowania albo zasad dobrego wychowania źle pojmowanego. Dotyczy to zwłaszcza uczniów klas młodszych naszej szkoły i jest wynikiem zaniedbań wyniesionych z domu rodzinnego i szkół niższego stopnia.
2.Geneza i dynamika zjawiska
Katalog uchybień czynionych kulturze jest długi, ale ograniczyłem się tylko do tych kilku, które stawiają obie strony interakcji w niezręcznej sytuacji.
-Nagminne jest trzymanie rąk w kieszeni i mówienie 'dzień dobry' osobie starszej, nauczycielowi i prowadzenie konwersacji w podobnej 'luźnej' konwencji
-Równie częste jest podawanie dłoni na powitanie przez chłopców swoim nauczycielom i co gorsza również nauczycielkom
-Przykładem, który razi na co dzień jest pozycja siedząca i brak uniesienia pośladków przy powitaniu przez podanie dłoni, co znamionuje równy status obu stron
-Kolejnym problemem z tym związanym jest unikanie wzroku osoby której podajemy dłoń i czynienie rozmówcy przezroczystym
-I wreszcie ostatni, ale jakże ciążący każdemu spożywającemu cokolwiek w otwartym środowisku szkolnego korytarza zwyczaj mówienia 'smacznego'
3.Znaczenie problemu
Braki te i niedociągnięcia rzutują na postrzeganie naszych wychowanków w nowych środowiskach i mogą mieć wpływ na ich przyszłość w nowych miejscach pracy po ukończeniu szkoły. Ważne zatem, wydaje się podjęcie działań mających na celu wyrugowanie złych nawyków i przyzwyczajeń towarzyskich, albowiem szkoła ponadgimnazjalna jest często ostatnim etapem na którym uczniowie mogą zdobyć jakąkolwiek wiedzę i nie być narażonym na kompromitację towarzyską, a także, co za ty idzie wykluczenie w środowisku zawodowym.
4.Prognoza
a) pozytywna
-uczniowie zrozumieją wagę opanowania zasad dobrego wychowania
-uczniowie wezmą do siebie zasady z którymi ich zapoznałam
b)negatywna
-uczniowie pozostaną odporni na nowy przekaz ulegając przemożnemu wpływowi otoczenia i zlekceważą wagę problemu
5.Propozycja rozwiązania
Cele:
-opanowanie zasad dobrego wychowania
-systematyczne ćwiczenia nowych umiejętności w kontekście lekcji języka angielskiego
-sporadyczne, żartobliwe 'odpytywanie' uczniów na korytarzu z nowej 'wiedzy'
Zadania:
-ćwiczenia na bazie dialogów sytuacyjnych- wzbudzenie zaangażowania emocjonalnego i aktywności językowej
-dokonywanie analizy sytuacji życia codziennego w oparciu o język obcy
-przeprowadzane ćwiczeń utrwalających nowe nawyki
6.Wdrożenie oddziaływań
Zazwyczaj mój plan naprawczy zaczynam wprowadzać w życie w drugim lub trzecim miesiącu nauki, kiedy uczniowie już zaaklimatyzują się w murach szkoły i poczują się pewniej, również językowo. Zebrawszy garść spostrzeżeń i uwag dotyczących ich zachowania na jednej z lekcji zaczynam od przytoczenia opowieści znajomego przedsiębiorcy, który zatrudniwszy młodego, 22 letniego, zdolnego logistyka ze znajomością języków obcych i dużym potencjałem intelektualnym zapragnął go awansować na stanowisko wymagające kontaktów z osobami trzecimi. Wkrótce okazało się, że młody- kreatywny pierwszy podawał dłoń nowej kontrahentce, swojemu szefowi fundował radosną 'piątkę' na powitanie zapomniawszy unieść się z fotela, a pani sprzątająca koło godziny 16 biura firmy była przez niego ledwie omiatana wzrokiem, podczas gdy jego 54 letni szef kłaniał się swojej pracownicy zawsze pierwszy. W opowieści tej zawsze interesująca jest puenta; co stało się z młodym kreatywny? Zwolniono go, pouczono, dano reprymendę- nic z tych rzeczy. Przesunięto na dawne stanowisko pod pretekstem przetasowań kadrowych. Znajomy przedsiębiorca argumentował swój ruch w następujący sposób: pracownik jest osobą dorosłą- nie wypada i nie zręczne jest pouczanie go. Tyle i aż tyle. Do moich uczniów zawsze najlepiej przemawia w tej sytuacji argument finansowej straty; pracownik po awansie mógł zyskać około 850 złotych netto. Nie zyskał.
Kolejnymi działaniami na kolejnych lekcjach są sytuacje i uzmysłowienie uczniom właściwych zachowań względem siebie nawzajem.
Zawsze, nieodmiennie budzi ich zdziwienie, że nie krzyczymy głośnego 'smacznego' osobie, która spożywa coś w miejscu publicznym. Zdaje się poszła w zapomnienie zasada, że mówimy smacznego tylko w dwóch sytuacjach, a mianowicie gdy sami przygotowaliśmy posiłek i podajemy go naszym gościom lub gdy jesteśmy kelnerem w restauracji serwującym dania gościom restauracji.
Wszystkie te 'korekty' zajmują około 3-4 godzin i są dobrym, bo prawdziwym, pretekstem do rozgadania uczniów i przeprowadzenia tzw. rozgrzewki językowej.
Następnie pozostaje tylko dowcipne 'testowanie' i doskonalenie zachowań uczniów na korytarzach i w innych sytuacjach z życia szkoły.
Po okresie ćwiczeń i prób następuje 'sprawdzian' z savoir vivre'u na angielskim. Uczniowie sprawdzają swoje kompetencje kulturowe sprawdzając jednocześnie umiejętności językowe.

7.Efekty oddziaływań
Zazwyczaj odnoszę sukces wychowawczy i mimo tego, że uczniowie początkowo traktują opowieści i wymogi dotyczące zachowań jak coś archaicznego i passe, z czasem zaczynają się do nich stosować. Początkowo to co jest 'gadaniem' nauczyciela staje się wiedza praktyczną i użyteczną, która wyróżnia ich wśród innych.

Wyświetleń: 662