Katalog

Marta Jankowska, 2014-05-12
Leśnica

Uroczystości, Scenariusze

Zakończenie roku szkolnego - klasy III gimnazjum

- n +

Zakończenie roku szkolnego klasy III
1 „Pożegnania nadszedł czas”
2 Powitanie.
Uczeń 1: „Drogie koleżanki i koledzy. Dzisiejsza akademia, choć jest jedną z wielu jakie odbywają się w ciągu roku szkolnego, ma wyjątkowy charakter. Dziś po raz ostatni przyszliśmy do tej szkoły jako jej uczniowie, ostanie spotkanie z nauczycielami, ostatni dzwonek, ostatnie chwile z koleżankami i kolegami z klasy. Spędziliśmy razem trzy lata, przynajmniej większość z nas.
Tu przeżywaliśmy radość z pierwszych sukcesów i gorycz porażek.
Tu nauczyliśmy się akceptować mieszkańców okolicznych miejscowości mimo wcześniejszej rywalizacji. Tu poznaliśmy przyjaciół, z którymi w dalszym ciągu chcemy poznawać otaczający nas świat.”
Uczeń 2: „Dziś kończy się pewien etap w naszym wciąż krótkim życiu. Teraz czeka nas nowa szkoła, nowi nauczyciele, nowi koledzy i koleżanki. Życie będzie stawiało przed nami nowe wyzwania, a sprostanie im będzie coraz trudniejsze. Z każdym dniem będziemy coraz bliżej dorosłości. Kolorową krainę dziecięcych marzeń, coraz częściej przesłaniać będzie szara mgła codzienności. Wierzymy, że powracając myślą do wspólnie spędzonych chwil, będziemy znów radośni i dumni, że byliśmy uczniami tego gimnazjum.
Z nutą żalu i odrobiną ekscytacji, chcemy pożegnać się z wami.”

Uczeń 1: „Pragniemy, byście nas mile nas wspominali, nie chowali urazy i zamiast po nas płakać, zaśmiali się dzisiaj z nami. Przygotowaliśmy dla was małą próbkę naszych zdolności, które się do waszej wesołości przyczynią.”

Uczeń 2: „Pozwoliliśmy sobie stworzyć fraszki. Wesołe, raczej niewinne,
a ponieważ najlepiej nam wychodzą szyderstwa na temat innych, będą one traktowały o naszych kochanych nauczycielach”

3 Fraszki.
Uczeń 3:
O paniz chemii.
„Jak miejscowość zrównać z ziemią,
jak wakacje spędzać z chemią,
najstraszniejsza w szkolnym rozgardiaszu
jest z pewnością pani … ”

O panu z matematyki.
„Pan … jest wesoły
choć w swej pracy spotyka woły,
wszyscy oporni są u nas na wiedzę
jednak z panem … przyjemnie jest szerzyć niewiedzę”

O pani z języka polskiego.
„Język polski to przedmiot ważny,
lecz lektury są tylko dla odważnych,
wielu gamoni jest w tym temacie
więc Pani … bez przerwy pyta:
‘Czy wy za mną nadążacie?’”

O pani z historii.
„Tu koteczek, tam koteczek
na historii właściwie nigdy nie ma jedyneczek,
chyba że padnie pytanie o datę lub nazwisko
wtedy przyjemne przestaje być już wszystko”

O panu z wychowania fizycznego.
„Ach, kto to tak pokrzykuje
i do kółek nas zachęca na hali?
To przecież anielski głos słychać
pana … .”

O pani z WDŻ.
„Do życia w rodzinie nas dzielnie przygotowuje,
do bezpiecznego seksu wciąż przekonuje,
choć nie zawsze łatwo jest
pani … ciągle z nami jest.”

O pani z języka angielskiego.
„Pani … nauczyć nas czegoś tak zawzięcie próbowała,
że niewiele tygodni w tym roku szkolnym wytrzymała,
dzięki niej jednak wiemy,
że się tylko z Polakami dogadamy jak do Anglii pojedziemy”

O pani z plastyki.
„Na plastyce przekraczamy granice kreatywności,
wnosimy w sztukę współczesną powiew świeżości.
Z panią … na czele
wyzwaniem dla nas będą tylko witraże w kościele.”

O pani z języka niemieckiego.
„Pani … okazała się bardzo cierpliwa,
bez względu na nastrój,
nawet w obliczu jedynek i ucieczek
nikogo od nierobów nie wyzywa.”

O pani z języka niemieckiego i polskiego.
„Pani … lubi nas,
we dnie, w nocy, w każdy czas.
Czasem tylko ma ten wzrok
pod którego naporem szczeka nawet kot.”

O pani z języka angielskiego.
„Pani … nie zawsze jest taka kochana,
czasem strach jej w oczy spojrzeć już od samego rana,
jednak częściej ze wszystkiego głośno się śmiała
i to jest właśnie jej cecha wspaniała”

O pani z geografii i języka niemieckiego.
„Pani … , ta to dopiero od nas wymaga!
Nie dość, że mamy wiedzieć gdzie jaka rzeka wpada,
to jeszcze każe je po niemiecku nazywać
i zamiast szóstek jedynki zaczęła wpisywać”

O pani z religii.
„Z nią o Bogu wszystko wiesz
i gdzie Papież mieszkał też.
Pani … trzyma sztamę z „Górą”
z nią pod bramę niebios podjedziesz wypasioną furą”

O pani z matematyki.
„Pani … liczby wciąż z nami rachuje,
potrzebę liczenia w nas buduje.
To dobrze, bo żeby Euro przeliczać na złotówki
teraz trzeba wytężać makówki.”

O pani z biologii.
„Pani …, jak nazwisko głosi
wiedzę z zakresu biologii nam w darze przynosi.
Zwinnie mikroskopem operuje,
a gdy trzeba, wszystkie kości porachuje.”

O pani z informatyki.
„Controle, delete i spacja
to u pani Asi jak śniadanie, obiad i kolacja.
A gdy nam pani wicedyrektor zastępstwa układać zaczyna
przed chemią, matmą i polajem nie uchroni się żadna ptaszyna.”

O pani z muzyki.
„Na początku roku brzmieliśmy bezpłciowo
lecz teraz jest już odjazdowo,
pani … to twarda sztuka
bo nawet gdy nas usłyszy, wyjścia awaryjnego nie szuka.”

4 Pantomima.
Uczeń 4:
„Wiemy, że zapanowanie nad niektórymi z nas było nie lada wyzwaniem,
a przekonanie nas do nauki nie zawsz wykonalnym zadaniem.
Zdajemy sobie sprawę z naszych wad i doceniamy, że jeszcze wszyscy o dwóch nóżkach się poruszamy. Przygotowaliśmy inscenizację, która doskonale oddaje nasz charakter.”

5 Podziękowania.
Uczeń 5:
„Nadszedł moment, który znów sprawi, że spoważniejemy. Nadszedł moment pożegnania z murami tej szkoły, ze wszystkimi jej pracownikami,
z wychowawcami i z koleżankami i kolegami.
Wychowawcom chcemy podziękować za wykazaną cierpliwość i za to,
że potrafili obudzić w nas potrzebę życia dla innych, nie tylko dla siebie.
Naszym nauczycielom składamy niskie pokłony za trud włożony w kształtowanie naszego światopoglądu i pogłębianie naszej wiedzy.
Pani sekretarce dziękujemy za otwartość na nasze potrzeby, bezinteresowność i dobroć.
Panu woźnemu i paniom sprzątaczkom chcemy podziękować za to, że bez względu na to jak bardzo przyczynialiśmy się do bałaganu i zniszczeń w szkole, nie przestawali się do nas uśmiechać.
Pani ze świetlicy bardzo dziękujemy za poświęcony nam czas.
Za to, że potrafiła wysłuchać naszych żali i doradzić, kiedy tego potrzebowaliśmy , pomóc w nauce, zainteresować nas czymś innym niż gry komputerowe.
Każdemu z Was dziękujemy za wpływ na nasze życie. Ukształtowaliście naszą postawę społeczną, pomogliście odkryć zalety naszego charakteru, obudziliście pasję. Ale przede wszystkim, udowodniliście, że od wyników w nauce, ważniejszy jest człowiek. I dlatego na koniec naszego wystąpienia dedykujemy Wam przepiękna piosenkę Stanisława Sojki.

6 „Tolerancja” Stanisław Sojka
Wyświetleń: 893


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.