Katalog Marta Jankowska, 2014-05-12 Leśnica Uroczystości, Scenariusze Zakończenie roku szkolnego - klasy III gimnazjumZakończenie roku szkolnego klasy III 1 „Pożegnania nadszedł czas” 2 Powitanie. Uczeń 1: „Drogie koleżanki i koledzy. Dzisiejsza akademia, choć jest jedną z wielu jakie odbywają się w ciągu roku szkolnego, ma wyjątkowy charakter. Dziś po raz ostatni przyszliśmy do tej szkoły jako jej uczniowie, ostanie spotkanie z nauczycielami, ostatni dzwonek, ostatnie chwile z koleżankami i kolegami z klasy. Spędziliśmy razem trzy lata, przynajmniej większość z nas. Tu przeżywaliśmy radość z pierwszych sukcesów i gorycz porażek. Tu nauczyliśmy się akceptować mieszkańców okolicznych miejscowości mimo wcześniejszej rywalizacji. Tu poznaliśmy przyjaciół, z którymi w dalszym ciągu chcemy poznawać otaczający nas świat.” Uczeń 2: „Dziś kończy się pewien etap w naszym wciąż krótkim życiu. Teraz czeka nas nowa szkoła, nowi nauczyciele, nowi koledzy i koleżanki. Życie będzie stawiało przed nami nowe wyzwania, a sprostanie im będzie coraz trudniejsze. Z każdym dniem będziemy coraz bliżej dorosłości. Kolorową krainę dziecięcych marzeń, coraz częściej przesłaniać będzie szara mgła codzienności. Wierzymy, że powracając myślą do wspólnie spędzonych chwil, będziemy znów radośni i dumni, że byliśmy uczniami tego gimnazjum. Z nutą żalu i odrobiną ekscytacji, chcemy pożegnać się z wami.” Uczeń 1: „Pragniemy, byście nas mile nas wspominali, nie chowali urazy i zamiast po nas płakać, zaśmiali się dzisiaj z nami. Przygotowaliśmy dla was małą próbkę naszych zdolności, które się do waszej wesołości przyczynią.” Uczeń 2: „Pozwoliliśmy sobie stworzyć fraszki. Wesołe, raczej niewinne, a ponieważ najlepiej nam wychodzą szyderstwa na temat innych, będą one traktowały o naszych kochanych nauczycielach” 3 Fraszki. Uczeń 3: O paniz chemii. „Jak miejscowość zrównać z ziemią, jak wakacje spędzać z chemią, najstraszniejsza w szkolnym rozgardiaszu jest z pewnością pani … ” O panu z matematyki. „Pan … jest wesoły choć w swej pracy spotyka woły, wszyscy oporni są u nas na wiedzę jednak z panem … przyjemnie jest szerzyć niewiedzę” O pani z języka polskiego. „Język polski to przedmiot ważny, lecz lektury są tylko dla odważnych, wielu gamoni jest w tym temacie więc Pani … bez przerwy pyta: ‘Czy wy za mną nadążacie?’” O pani z historii. „Tu koteczek, tam koteczek na historii właściwie nigdy nie ma jedyneczek, chyba że padnie pytanie o datę lub nazwisko wtedy przyjemne przestaje być już wszystko” O panu z wychowania fizycznego. „Ach, kto to tak pokrzykuje i do kółek nas zachęca na hali? To przecież anielski głos słychać pana … .” O pani z WDŻ. „Do życia w rodzinie nas dzielnie przygotowuje, do bezpiecznego seksu wciąż przekonuje, choć nie zawsze łatwo jest pani … ciągle z nami jest.” O pani z języka angielskiego. „Pani … nauczyć nas czegoś tak zawzięcie próbowała, że niewiele tygodni w tym roku szkolnym wytrzymała, dzięki niej jednak wiemy, że się tylko z Polakami dogadamy jak do Anglii pojedziemy” O pani z plastyki. „Na plastyce przekraczamy granice kreatywności, wnosimy w sztukę współczesną powiew świeżości. Z panią … na czele wyzwaniem dla nas będą tylko witraże w kościele.” O pani z języka niemieckiego. „Pani … okazała się bardzo cierpliwa, bez względu na nastrój, nawet w obliczu jedynek i ucieczek nikogo od nierobów nie wyzywa.” O pani z języka niemieckiego i polskiego. „Pani … lubi nas, we dnie, w nocy, w każdy czas. Czasem tylko ma ten wzrok pod którego naporem szczeka nawet kot.” O pani z języka angielskiego. „Pani … nie zawsze jest taka kochana, czasem strach jej w oczy spojrzeć już od samego rana, jednak częściej ze wszystkiego głośno się śmiała i to jest właśnie jej cecha wspaniała” O pani z geografii i języka niemieckiego. „Pani … , ta to dopiero od nas wymaga! Nie dość, że mamy wiedzieć gdzie jaka rzeka wpada, to jeszcze każe je po niemiecku nazywać i zamiast szóstek jedynki zaczęła wpisywać” O pani z religii. „Z nią o Bogu wszystko wiesz i gdzie Papież mieszkał też. Pani … trzyma sztamę z „Górą” z nią pod bramę niebios podjedziesz wypasioną furą” O pani z matematyki. „Pani … liczby wciąż z nami rachuje, potrzebę liczenia w nas buduje. To dobrze, bo żeby Euro przeliczać na złotówki teraz trzeba wytężać makówki.” O pani z biologii. „Pani …, jak nazwisko głosi wiedzę z zakresu biologii nam w darze przynosi. Zwinnie mikroskopem operuje, a gdy trzeba, wszystkie kości porachuje.” O pani z informatyki. „Controle, delete i spacja to u pani Asi jak śniadanie, obiad i kolacja. A gdy nam pani wicedyrektor zastępstwa układać zaczyna przed chemią, matmą i polajem nie uchroni się żadna ptaszyna.” O pani z muzyki. „Na początku roku brzmieliśmy bezpłciowo lecz teraz jest już odjazdowo, pani … to twarda sztuka bo nawet gdy nas usłyszy, wyjścia awaryjnego nie szuka.” 4 Pantomima. Uczeń 4: „Wiemy, że zapanowanie nad niektórymi z nas było nie lada wyzwaniem, a przekonanie nas do nauki nie zawsz wykonalnym zadaniem. Zdajemy sobie sprawę z naszych wad i doceniamy, że jeszcze wszyscy o dwóch nóżkach się poruszamy. Przygotowaliśmy inscenizację, która doskonale oddaje nasz charakter.” 5 Podziękowania. Uczeń 5: „Nadszedł moment, który znów sprawi, że spoważniejemy. Nadszedł moment pożegnania z murami tej szkoły, ze wszystkimi jej pracownikami, z wychowawcami i z koleżankami i kolegami. Wychowawcom chcemy podziękować za wykazaną cierpliwość i za to, że potrafili obudzić w nas potrzebę życia dla innych, nie tylko dla siebie. Naszym nauczycielom składamy niskie pokłony za trud włożony w kształtowanie naszego światopoglądu i pogłębianie naszej wiedzy. Pani sekretarce dziękujemy za otwartość na nasze potrzeby, bezinteresowność i dobroć. Panu woźnemu i paniom sprzątaczkom chcemy podziękować za to, że bez względu na to jak bardzo przyczynialiśmy się do bałaganu i zniszczeń w szkole, nie przestawali się do nas uśmiechać. Pani ze świetlicy bardzo dziękujemy za poświęcony nam czas. Za to, że potrafiła wysłuchać naszych żali i doradzić, kiedy tego potrzebowaliśmy , pomóc w nauce, zainteresować nas czymś innym niż gry komputerowe. Każdemu z Was dziękujemy za wpływ na nasze życie. Ukształtowaliście naszą postawę społeczną, pomogliście odkryć zalety naszego charakteru, obudziliście pasję. Ale przede wszystkim, udowodniliście, że od wyników w nauce, ważniejszy jest człowiek. I dlatego na koniec naszego wystąpienia dedykujemy Wam przepiękna piosenkę Stanisława Sojki. 6 „Tolerancja” Stanisław Sojka Wyświetleń: 893
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |