|
|
Katalog Joanna Marcinczyk, 2014-03-20 Kaliska Uroczystości, Scenariusze Scenariusz uroczystości pożegnania absolwentów gimnazjumScenariusz zakończenia roku szkolnego Pożegnanie uczniów klas III gimnazjum I Część oficjalna 1. Polonez ( uczniowie klas III) 2. Uczniowie klas III zajmują miejsca z przodu Sali w dwóch kolumnach 3. Prowadząca I - „Ile razem dróg przebytych ? Ile ścieżek przedeptanych ? (...) Ile w trudzie nieustannym Wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń ? (...) Chciałbym wszystkie takie chwile Ocalić od zapomnienia”. Słowami Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego rozpoczynamy naszą dzisiejszą uroczystość. Nadszedł dzień, kiedy przyszło nam się pożegnać. Minęło kilka lat, odkąd wstąpiliśmy w mury tej szkoły, podczas których stawaliśmy się dojrzalsi, starsi. Dziś nadeszła pora rozstania z nauczycielami, przyjaciółmi i beztroskimi latami, które pozostaną na zawsze w tych murach. Każdy z nas zostawi w tej szkole cząstkę siebie. Tu przeżywaliśmy nasze sukcesy i gorycz porażek. Tu zawiązały się nasze przyjaźnie, które teraz będą musiały przejść próby rozłąki. Minione lata będą na pewno najmilszym wspomnieniem. Dziś nasze serca przepełnia nie tylko radość z ukończenia gimnazjum, ale także smutek z powodu rozstania z tym wszystkim, co stanowiło istotę naszego życia w ostatnich latach. I choć nieraz przysparzaliśmy wielu zmartwień naszym nauczycielom, chcielibyśmy, aby w ich pamięci pozostały tylko te lepsze chwile. W tym szczególnym dla nas dniu Witamy wszystkich na uroczystości zakończenia roku szkolnego -2007/2008 oraz na pożegnaniu klas trzecich. Prowadząca II Witamy serdecznie: Panią Dyrektor Rodziców Nauczycieli oraz pracowników szkoły A przede wszystkim was drodzy uczniowie 4. Wprowadzenie sztandarów (…..) Do hymnu Do hymnu Gimnazjum Po hymnie - Spocznij Proszę o zabranie głosu panią dyrektor – prowadząca I 3. Wystąpienie pani dyrektor Proszę o zabranie głosu _______________________ 4. Wystąpienie zaproszonych gości 5. Ceremonia przekazania sztandaru 6. Ślubowanie uczniów klas III – Pani Dyrektor 7. Teraz czas na wyróżnienia . Proszę panią dyrektor i wychowawców klas III o wręczenie wyróżnień i nagród - prowadząca II 8. Wyprowadzenie sztandarów 9. Proszę uczniów klas III o zajęcie miejsc – prowadząca I II Część artystyczna Narrator I Zapraszamy was na prezentację Pt. Wspomnień czar … zobaczycie jak zmienili się nasi uczniowie od czasów nauczania początkowego po czas gimnazjum oraz jak minął nam ten rok szkolny. Narrator I i II Zapraszamy! Narratorami są jedna osoba z klasy III A i jedna osoba z klasy III B. Razem: Takie były nasze początki... Narrator I: Dawno, dawno temu, gdy byliśmy jeszcze tacy mali i tacy przestraszeni. Narrator II: Dawno, dawno temu, gdy dziewczynki z naszej klasy nosiły kokardy Narrator I: ...a chłopcy krótkie spodenki Narrator II: ...pierwszy raz ujrzeliśmy naszą szkołę podstawową Narrator I: pełni nadziei i oczekiwań Narrator II: pełni nowych wrażeń Narrator I: wyrwani spod opiekuńczych skrzydeł naszych kochanych rodziców Narrator II: rzuceni na głęboką wodę nowych wyzwań Narrator I: rozpoczęliśmy nowe życie Narrator II: na naszej drodze spotkaliśmy Panią _________ i Panią _________, Narrator I: które przez następne trzy lata nas uczyły i nam matkowały Narrator II: ucząc nas pierwszych literek i cyferek Narrator I: to one jako pierwsze pokazały nam, że szkoła wcale nie musi być taka groźna Narrator II: a nauka może być przyjemnością Narrator I: Takie były nasze początki, niestety czas nieubłaganie szybko ucieka Narrator II: Minął rok, drugi i trzeci... i już nie byliśmy tacy żądni wiedzy i pełni zapału. Narrator I: I tak pełni młodzieńczego buntu kończyliśmy szkołę podstawową. Narrator II: Przed nami były dwa najcudowniejsze miesiące wakacji przed rozpoczęciem nauki w gimnazjum przez duże "G". Narrator I: Po wakacjach rozpoczęliśmy kolejne trzy lata w nowej szkole, w gimnazjum chociaż otoczenie było bardzo znajome, Narrator II: Wielu nauczycieli znaliśmy ze szkoły podstawowej, Narrator I: Niestety wraz ze szkołą zmieniły się również wymagania, Narrator II: Droga przez gimnazjum była trudna i kręta Narrator I: Dla jednych usłana różami, dla drugich przeszkodami, Narrator II: Pełna wzlotów a czasami bolesnych upadków, Narrator I: Droga, podczas której zaczęliśmy wchodzić w dorosłe życie, Narrator II: Zresztą popatrzcie na to sami. Oto ostatni jej fragment - rok szkolny 2007/2008 Narrator II Czy pamiętacie pierwszy września , kiedy to ze smutkiem w oczach i rozpaczą sercu przekraczaliśmy po raz kolejny mury szkoły? Z żalem myśleliśmy minionych wakacjach, a następne wydawały się tak odległe. Rok szkolny rozpoczęła jak zwykle Pani Dyrektor, a uczniowie po raz pierwszy po wielu przymiarkach założyli nowe wdzianka – szkole mundurki. Pierwszy tydzień minął jak zwykle na szukaniu sal, kupowaniu podręczników i zapamiętywaniu planu, ale potem wszystko ruszyło pełną parą. Pierwszym ważnym wydarzeniem w naszej szkole były wybory do Samorządu Uczniowskiego, w których wybraliśmy naszych przedstawicieli. Ale hola, hola … zostać prawdziwym gimnazjalistą nie jest tak łatwo. Przekonali się o tym uczniowie obecnych klas I-szych, którzy aby stać się pełnoprawnymi gimnazjalistami musieli złożyć ślubowanie, które potwierdzili podpisem , a na dowód, że są gotowi na niespodzianki i trudności, które niesie ze sobą nauka w gimnazjum pokonać tor przeszkód. A w październiku jak co roku obchodziliśmy Dzień Edukacji Narodowej popularnie zwany Dniem Nauczyciela. Akademię z tej okazji poprowadzili : …………. – oczywiście nie obyło się bez przemówień, życzeń oraz nagród. Również wychowankowie nie zapomnieli o swoich nauczycielach, a wszystko z humorem i na wesoło. Jak to zwykle w naszej szkole i w tym roku nie zbrakło imprez, akademii, uroczystości oraz konkursów. W styczniu graliśmy dla Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Handlowaliśmy, licytowaliśmy wszystko po to, aby móc pomóc innym. No a w lutym już po raz 10 odbył się u nas Gminny Konkurs Wiedzy o Kociewiu. Zachęceni przez P. Dyr. ……….oraz pod urokiem dziewcząt z zespołu regionalnego uczestnicy pilnie pracowali, ale też świetnie się bawili. Naszą szkołę reprezentowały …………………, które zajęły ostatecznie 2 miejsce. No a w marcu po raz pierwszy od bardzo dawna świętowaliśmy oficjalnie Dzień Kobiet, biedny Dawid się nasłuchał, a dziewczyny to nawet wałkiem bić go chciały. Było bardzo, bardzo wesoło. No ale nie samą zabawą żyje człowiek-musi być też bardziej poważnie i rozsądnie, z morałem-dlatego w tym roku nadal przygotowaliśmy apele, które mają na celu poprawić nasze bezpieczeństwo i zwrócić uwagę na problemy współczesnego świata. Dobra, dobra dosyć o nauce: Czymże byłaby bez wyjazdów i wycieczek-No a w tym roku trochę się działo: Byliśmy: W Szpęgawsku, Piasecznie i Pelplinie Klasy II podążyły śladami pierwszych Piastów Zwiedziliśmy Stutthof-miejsce męczeństwa W ramach projektu „Magic English” Byliśmy w Konsulacie Brytyjskim A Einstein poprowadził nas za rękę do Torunia Przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego zwiedziła Warszawę Brzady pojechały w Góry A nasi nauczyciele chcieli zawojować wielki świat ->pani …….. i pan ……….. – były w Niemczech ->a pan ………… poleciał do Barcelony No a w kwietniu mieliśmy wielkie Święto Szkoły, którego obchody rozpoczęły się mszą. Do użytku oddane zostało nowe skrzydło szkoły. Z tej okazji na uroczystą akademię przybyli liczni goście. Nie odbyło się bez gratulacji, a przybyli goście życzyli nam dużo zadowolenia z użytkowania nowego skrzydła. Uroczystą akademię uświetnił występ Brzad oraz uczniów naszej szkoły w przedstawieniu na podstawie sztuki Bernarda Sychty „ Wesele Kociewskie” . Ksiądz ……… pobłogosławił nowe pomieszczenia, Pani Dyrektor oraz przybyli goście symbolicznie przecięli wstęgę, a później zwiedzili wystawy tematyczne przygotowane przez nauczycieli naszej szkoły. Wkrótce po tym wielkim wydarzeniu, przyszedł czas na coś, co nie było dla nas mniej ważne - decydujące starcie – egzamin gimnazjalny – sprawdzian naszej wiedzy i umiejętności. No a w czerwcu przyszedł czas na zabawę. Dzień Dziecka odbył się w naszej szkole jak zwykle na wesoło – był niezwykły pokaz mody niczym z wybiegów w Mediolanie, Rzymie czy Paryżu, występy najznakomitszych gwiazd tutejszego SHOW BUSINESSU, występy grupy tanecznej oraz Europejski Quiz na wesoło. Po wszystkim przerwa na poczęstunek przygotowany przez Radę Rodziców oraz pamiątkowe fotki. Narrator I: I tak nadszedł czas ostatnich pożegnań i podziękowań dla nauczycieli. Narrator II: Dzięki Wam przeżyliśmy w szkole tak wiele. Narrator I: Tyle sukcesów, niekiedy porażek. Narrator II: Spotkaliśmy tyle wyrozumiałych i kochanych ludzi, dzięki którym, nasza nauka i nasze wychowanie były możliwe. Narrator I: Dziękujemy po raz ostatni! Narrator II: Pani Dyrektor, i Wam drodzy wychowawcy za troskę i opiekę aż do końca. Narrator I W szkole o nasza edukację troszczyło się wielu znakomitych pedagogów, za co jesteśmy im wdzięczni. Narrator II Najmilej wspominamy: Nauczycieli Wyrozumiałych, których dewiza brzmiała „Błądzić jest rzeczą ludzką”. Narrator I Nauczycieli Humanistów, ze stoickim spokojem głoszących: „Sprawdziłem wasze klasówki i… cóż, człowiekiem jestem i nic, co ludzkie nie jest mi obce”. Narrator II Nauczycieli Lubiących Eksperymenty, którzy z pasją odkrywcy pytali: „Zobaczymy, co się stanie, jeżeli wezmę Cię do odpowiedzi?” Narrator I Nauczycieli Konferansjerów, szukających talentów, którzy z wiarą mówili: „Dobrze się zapowiadasz!” Narrator II Nauczycieli Daltonistów, którzy w czasie wykładów zadowoleniem stwierdzali: „To jasne jak czarne na białym”. Narrator I Nauczycieli Kmiciców, machających piórem niczym szabelka. Ich ulubionym cięciem było powiedzenie: „Kończ waść, wstydu sobie oszczędź!” Narrator II Nauczycieli Piekarzy, którzy jako wybitni fachowcy w swojej dziedzinie jednoznacznie stwierdzali: „Z tej mąki chleba nie będzie…” Narrator I Nauczycieli Rockmanów głośno śpiewających „Dostaniesz… mniej niż zero!” Narrator II: Jeszcze raz wszystkim dziękujemy, bo to dzięki Wam nasza szkoła na całe życie pozostanie w naszych sercach. Narrator I: Nadszedł najważniejszy moment. Chcemy podziękować naszym rodzicom! Dobrze wiemy, że nikt nie kocha nas bardziej niż Wy. Narrator II: I w zasadzie wystarczającym powodem tej miłości jest fakt, iż jesteśmy Waszymi dziećmi. Narrator I: Może nie zawsze spełniamy Wasze oczekiwania, może nasze świadectwa nie są takie jak sobie wymarzyliście - przepraszamy! Narrator II: Ale przyjdzie jeszcze czas kiedy będziecie z nas dumni. Narrator I: A dzisiaj chcemy podziękować za cierpliwość, wyrozumiałość, miłość. - w tle gra nastrojowa muzyka - "Ile razem dróg przebytych" Marka Grechuty) Narrator II I tak kończymy ten rok szkolny, życzymy wszystkim dużo radości, miłości i wielu sukcesów. Narrator I Mamy nadzieję, że jeszcze się spotkamy. Narrator I i II Do widzenia!!! Narrator I Rodziców, nauczycieli, pracowników szkoły oraz oczywiście uczniów klas III-ich zapraszamy na poczęstunek. Wyświetleń: 2756
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |