Katalog

Monika Ziemichód-Cichecka, 2013-09-03
Barlinek

Sztuka, Scenariusze

Scenariusz wystawy -" Piękno ukryte"

- n +

Monika Ziemichód-Cichecka

Scenariusz wystawy

W styczniu 2006 roku w Muzeum Regionalnym w Barlinku odbyła się wystawa zainspirowana XII Ogólnopolskim plenerem ceramiczno-malarskim pt. Piękno ukryte. Była to wystawa poplenerowa.
Scenariusz wystawy był przemyślany. Zabudowano powierzchnię ścian obrazami, które rozmieszczone były według kolorystyki i wielkości. Aby zachować ład i porządek układu, obrazy wisiały równo w ciągu (dołem lub górą) i dostępne były dla zwiedzających (łatwość odbioru) na wysokości oczu zwiedzających.
Ceramika ustawiona na kubikach dysponowana była według wielkości. Ustawienie na stelażach miało uniknąć zasłaniania prac. Układ form według kształtu, kolorystyki i faktury. Wystawa zachęcając do oglądania miała uniknąć chaosu (jeżeli chodzi o rozmieszczenie), ale również eksponować najważniejsze elementy.
Celem wystawy było zaprezentowanie mieszkańcom Barlinka i okolic, dorobku pleneru, jak również służyło noworocznemu spotkaniu tychże z Burmistrzem Miasta.
Odbiorcą wystawy byli młodzi artyści, jak również mieszkańcy Barlinka, turyści, artyści biorący udział w plenerach ceramiczno-malarskich, szukający inspiracji twórczej w pracach uczestników pleneru.
Obrazów na wystawie poplenerowej Piękno ukryte było niewiele, natomiast aż pięćdziesiąt siedem, prac ceramicznych.
Wystawa zorganizowana była na pierwszym piętrze Muzeum Regionalnego, zlokalizowana w czterech salach.
W sali głównej, z lewej strony ściany, wisiały cztery obrazy Romany Kaszczyc (Na łące, Ławeczka, Wieczór w ogrodzie, Portret zielony), a z prawej strony ściany pozostałe Elżbiety Sudoł-Helbin (Słomiany zapał, Kontredans, Forma jeziora). Obrazy powieszone były kolorystycznie.
W prawym rogu sali głównej, na trzech kubikach, wystawione były prace ceramiczne z cyklu Anioły, Marity Benke-Gajdy. W przeciwległym rogu, na czterech kubikach, wyeksponowano prace Bożeny Kuleszy-Mazurek (Lato, Ptak, Ptaki, Ukwiały). Natomiast w lewym rogu sali zaprezentowano na czterech kubikach, prace Zofii Bibińskiej (Symbioza, W matni, Śmierć ptaka, Sen), a w przeciwległym rogu prace Marii Wojtiuk (Pajacyk, Piesek, Kotek, Trzy gracje).
W centralnej części sali głównej ustawiono pięć prac ceramicznych komisarza pleneru Dariusza Przewięźlikowskiego m.in. Pajacyki, Szufalndia I, Szuflandia II, Gorset).
W drugiej sali (w głębi pierwszego piętra) z lewej strony ukosem ustawiono trzy stelaże, a na nich prace Katarzyny Fiołek (Sen, Uśmiechająca, Muszla). Przeciwległą część sali zajmowały prace (na trzech kubikach) Grzegorza Olecha z cyklu Kolonie. Z prawej strony sali, również ukosem znajdowały się prace Krystyny Strużyny-Kuneckiej z cyklu Madonny jesienne, a po przeciwległej stronie prace Jerzego Winklera Formy ceramiczne. Centralną część tej sali (ustawione na pięciu kubikach) zajmowała ceramika z cyklu Miłość Małgorzaty Smokień, ustawione w zależności od wysokości.
W trzeciej sali, z ukośnym układem dachu, w centralnej jej części na czterech kubikach znajdowały się płasko leżące prace Marioli Kalickiej Talie kart (płaskorzeźb.
Czwarta sala (najmniejsza) stykająca się z salą z ekspozycję stałą, eksponowała z jednej strony w linii ciągłej, na trzech kubikach, prace Włodzimierza Podleckiego (OKoło, Arboretum II, Kwitnące piramidy .
Wystawa dodatkowo wzbogacona była świecami, rozstawionymi na kubikach, podświetlającymi prace ceramiczne i obrazy. Wernisażowi wystawy towarzyszył również koncert muzyki gospel na parterze muzeum.
Wyświetleń: 1195


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.