Scenariusz uroczystości z okazji Święta Szkoły i 600-lecia Butryn
Małgorzata Kwiatkowska – nauczycielka historii w SP w Butrynach
„Tu wszędzie jest moja ojczyzna”
1. Wprowadzenie pocztu sztandarowego.
2. Hymn państwowy
3. Inscenizacja
Narrator
„Istnieją na ziemi warmińsko-mazurskiej magiczne miejsca, wobec których przejść obojętnie nie sposób. Promieniuje z nich jakaś tajemna moc: z pagórków, które kryją grodziska pruskie, z kurhanów ze szczątkami wielkich wodzów, z miejsc, gdzie kiedyś rosły święte gaje… „
TU WSZĘDZIE JEST MOJA OJCZYZNA

Legendę ks. Jana Pietrzyka recytuje Natalia Kwiatkowska
Nostalgia Butryn

Gwiazdy nie spadną..
Na progu wędrowny kij
Wierny pies obok bramy
Szalony wicher targa
Wiśniowym sadem
Lata przemijają…
Kamienie pozornie milczą
Obłoki niesłyszalnym szeptem
Piszą słowa metafizycznej pieśni

Butryny zostały założone 3 XI 1412 roku przez Kapitułę warmińską…
Pracowici i szlachetni ludzie osiedlali się na polanie butryńskiej pośrodku lasów, pól, jezior i strumyków…
Powstała karczma, wiatraki, kuźnia…
Zbudowano kościół poświęcony Świętemu Jakubowi na pątniczym i pielgrzymkowym szlaku.
Na odpust jakubowy butryńskie gospodynie wypiekały rogaliki maślane, którymi częstowały licznych gości…
Wczesne jabłka w sadach nazywano jakubówkami…
Z czasem powstała szkoła, pracownia kołodzieja, krawca i szewca…
Przydrożne krzyże, kapliczki warmińskie Męki Pańskiej, Matki Boskiej, świętych Floriana, Nepomucena, Rocha są świadectwem wiary i szlachetności pokoleń…
Prastara legenda opowiada o pustelniku Serafinie, który na miejscu kościoła miał swój domek, leczył ludzi, pomagał biednym, opowiadał dzieciom historie o innych krainach…


Nocą przy drodze z Olsztyna pojawia się duch rycerza na białym rumaku… który uciekał przed zdradą panującą w okolicy w latach 1708-1710.

Była sroga zima…
Głodne wilki napadły nieszczęsnego…
Z czasem mieszkańcy Butryn zbudowali kaplice przydrożną istniejącą do dzisiaj w miejscu śmierci rycerza…
Stare groby, mogiły w okolicach Butryn kryją prochy ludzi, którzy zginęli w czasie II wojny światowej…
W przestrzeni nostalgii pojawia się postać Ks. Pawła Katschorowskiego (Kaczorowskiego), męczennika, Ks. Wacława Osińskiego, obrońcy smutnych i prześladowanych…

Mgły delikatnie kończą się za łąkami…
Wiatr rozpoczyna melancholijne pieśni…
Daleko w lesie obok starych dębów słychać tajemny szept dawnych mieszkańców Galindów,
którzy byli przed nami kilka tysięcy lat do XII wieku.
Na niebie pojawił się klucz żurawi
W dziupli przydrożnego drzewa przyjazne wróble witają nowy dzień.




Narrator
Człowiek uczył się zawsze. Początkowo sam – obserwując i badając przyrodę. Potem dopiero powstały szkoły. Na przestrzeni dziejów szkoły bardzo się różniły. Jedno tylko pozostaje niezmienne: w każdej szkole są nauczyciele i uczniowie. Chcemy dziś pokazać jak było w polskiej szkole 80 lat temu, za życia Franciszka Barcza oraz jak współcześnie obchodzimy rocznicę urodzin naszego patrona i 600-lecia Butryn. Zapraszamy.
I Scenka w klasie /współcześnie/
U.1 - Uspokójcie się! Przestańcie tak krzyczeć!
U.2 - Przypomnijcie sobie, po co się spotkaliśmy. Przecież musimy zrobić wpis do szkolnej kroniki.
U.3 - Ale, czy w ogóle wiecie, co się dzieje dziś w Butrynach!
U.1 - Zobaczcie, ilu gości mamy!?
Wszyscy razem wstają i mówią:
„Dzień dobry. Witamy wszystkich bardzo serdecznie.”
U.4 - Ale o co chodzi. Ja nic nie wiem.
U.1 - Jak to nie wiesz! Ważny jubileusz. Dzisiejszą uroczystością z okazji Święta Patrona naszej szkoły, Franciszka Barcza rozpoczynamy całoroczne obchody 600-lecia powstania Butryn.
U.4 - A to rzeczywiście ważne wydarzenie!!!
U.3 Przegląda kronikę. Minęło sporo czasu. Czy ktoś może pamiętać, jak to wszystko się zaczęło?
U.1 - Karty tych ksiąg mogą przeszłość niejedną wspomnieć /przewraca strony księgi/. O, zobaczcie tu jest opisana lekcja, która odbyła się 80 lat temu w szkole w Nowej Kaletce.

II Scenka z nauczycielem, matką i synem sprzed 80 lat.
Matka - Kłaniam się też panu profesorowi i ślicznie proszę, żeby mi wielmożny pan tego oto wisusa wziął do nauki, a ręki na niego nie żałował jak rodzony ojciec.
Nauczyciel - Ładny chłopak. A co ty umiesz?
Matka - Juści prawda, że ładny, ale musi, że chyba nic nie umie.
Nauczyciel - Jakże więc, wy jesteście jego matką i nie wiecie, co on umie?
Matka - A skąd ja bym miała wiedzieć, co on umie? Przecież ja baba, to mi do tych rzeczy nic. A co uczył się on, niby mój Antek, to wiem, że uczył się bydło paść, drwa szczypać, wodę ze studni ciągnąć i chyba już nic więcej.
Nauczyciel - No dobrze, ostawcie go!
Pisze na tablicy „A” Patrzcie dzieci. Te literę spamiętać łatwo, bo wygląda tak, jakby kto kozaka tańcował, i czyta się „A”. Cicho tam , osły! Powtórzcie: a…a…a… Antek najgłośniej
Pisze na tablicy „B”. Tę literę zapamiętać jeszcze łatwiej, bo wygląda jak precel. Widzieliście precel?
Uczeń - Wojtek widział, ale my to chyba nie.
Nauczyciel - No, to pamiętajcie sobie, że precel podobny jest do tej litery. A teraz wołajcie: be! be!
Dzieci wołają, Antek najgłośniej, zwija ręce w trąbkę.
Nauczyciel - Jak się ta litera nazywa?
Antek - A!!!
Nauczyciel - A ta druga?
Antek milczy.
Nauczyciel - A ta druga nazywa się „be”. Powtórz ośle!
Antek - Albo ja głupi!
Nauczyciel – Co hultaju jakiś, jesteś hardy! Na rozgrzewkę go!
Uczniowie trzymają Antka, a nauczyciel wymierza mu karę rózgową.


III scenka w klasie /współcześnie/

U.4 – Uff, Jak to dobrze, że nauka we współczesnej szkole wygląda zupełnie inaczej.
U.3 –Masz rację, nasza szkoła jest fajniejsza.
U.1 – Dobra, dobra, ale skoro obchodzimy dzisiaj święto szkoły i 600-lecie Butryn, mamy gości, to czym się popiszemy?!
U.2 – Spokojnie, wszystko mamy pod kontrolą.
U.4 – A tak konkretnie?
U.2 – Popatrzcie, dzieci z klasy I, II i III wykonały piękne prace plastyczne. Natomiast uczniowie klas starszych napisali z tej okazji piosenki. Była już legenda naszego proboszcza, ks. Jana Pietrzyka, a przed nami wiersze uczniów o szkole, Listy do Patrona, no i wystawa pamiątek. Ale po kolei…
4. Piosenka kl. IV (na melodię Gdy strumyk płynie...)

1. Gdzie domy widać z dala
Miejscowość wita Was,
W Butrynach jest wesoło
Tu miło spędzisz czas.
2. A dzisiaj w naszej szkole
Nauka czeka nas,
A oprócz niej zabawa
Tu dobrze spędzisz czas.
3. A chociaż patron nasz
Dobrze nie zna nas,
Nie zapomnimy o nim
On będzie dumny z nas.
4. A dzisiaj Pani Jola
Już w progu wita nas,
Porządek wciąż panuje
To jest dyrektor nasz.
5. A nasi wychowawcy,
Gdy jakiś problem mam
Pomogą i pocieszą
Jak dobrze, że ich mam






5. List do Patrona czyta Nikola Raczkowska

Butryny, 18.01.2012 r.

Szanowny Panie Patronie!

Nazywam się Nikola Raczkowska i jestem uczennicą Szkoły Podstawowej Pana imienia w Butrynach. W liście chciałabym wyrazić mój wielki podziw dla Pana osoby. Uważam, że jest Pan wielkim patriotą i wzorem do naśladowania.
Walka o polskie szkoły w trudnych czasach była wielkim czynem, na który pewnie mało kogo byłoby stać. Dziś w Polsce szkoły zupełnie różnią się od tych sprzed lat, m.in. tym, że dzieci są bezpieczne i mogą uczyć się języka ojczystego. Poza tym współczesne szkoły mają o wiele więcej pomocy naukowych niż dawniej.
Jestem pewna, że gdyby mógł Pan być tu z nami, byłby Pan z nas dumny.


Z wyrazami szacunku
Nikola Raczkowska



6. Wiersz Wiktorii Witak recytuje Julia Flis
NASZA SZKOŁA
Gdy kiedykolwiek będziesz na Warmii,
Zajrzyj do nas, do butryńskiej szkoły.
Tam na czele naszej szkolnej gwardii
Stoi ten, który walczył o polskie szkoły.
Mądry, szlachetny to właśnie on.
Człowiek, który wiele zrobił - nasz patron!
Franciszek Barcz, bo o nim mowa,
Człowiekiem był dzielnym i niebywałym.
Pochodził z cudownego, pięknego Rożnowa.
Cenił urok polskiego słowa.
Nasza szkoła szanuje patrona.
Wyszło wielu prymusów z naszego grona.
Dużo pucharów mamy zdobytych.
Wciąż kształci się tu uczniów znakomitych!


7. List do Patrona czyta Zofia Klewiado

Bałdzki Piec, 14 I 2012

Drogi Panie Franciszku!

Chciałabym Panu podziękować za trud, który włożył Pan w nauczanie polskiej młodzieży Wiem, że gdy po polsku nie wolno było mówić, Pan wierzył, że to da się zmienić: odzyskamy niepodległość. Pańscy potomkowie muszą być dumni z tego, czyje nazwisko noszą.
W dzisiejszych czasach szkoły wyglądają inaczej. Dzięki Panu, możemy oczywiście mówić po polsku i uczyć się w tym języku. Dzisiaj również, co innego znaczy być patriotą. Dzięki takim odważnym ludziom, jak Pan, dziś możemy cieszyć się z wielkich osiągnięć naszego kraju.
Chodzenie do szkoły pańskiego imienia jest dla mnie wielkim zaszczytem.

Z wyrazami szacunku
Zofia Klewiado
Kl. V



8. Piosenka kl.V (na melodię Gdy strumyk płynie...)

1.W Butrynach stoi szkoła
Uczniowie też tam są,
Tak barwna i wesoła
Nalegam odwiedź ją.
2. Tu dyrektorka miła
Zazwyczaj humor ma,
chyba, że przeskrobiemy
To burę da raz dwa.
.3. I patron, nasz Franciszek
On bardzo znany jest,
syn jego nas odwiedza
on dobrze trzyma się.
5. A lekcje tu ciekawe
I też wesołe są,
Nie czekaj idź do szkoły
Zajmiemy się Tobą.


9. Wiersz Natalii Popławskiej recytuje autorka
MOJA SZKOŁA
Moja szkoła jest wesoła,
kolorowa i szałowa.
Nasze klasy są słoneczne.
Jest korytarz bardzo długi,
gdy jest przerwa, szalejemy.
Nasze panie nas pilnują,
dobrze uczą i malują,
a gdy trzeba nawet tańczą.
Jest nauka i zabawa,
to jest właśnie moja szkoła

10. List do Patrona czyta Natalia Kwiatkowska

Bałdzki Piec, 14.01.2012r.

Szanowny Panie Franciszku Barcz!

W swoim liście chciałabym Panu przekazać jak bardzo Pana podziwiam. Nauczyciele poświęcili niemało, aby przybliżyć nam , uczniom, Pańską niezwykłą historię. Jestem ogromnie dumna, że to właśnie Pan jest patronem naszej szkoły. Pana działania uważam za świetny przykład patriotyzmu. Ryzykowanie własnym życiem, po to, by nauczać ojczystej mowy i tradycji jest rzeczą niezwykłą.
Mam nadzieję, że Pan również byłby dumny z bycia patronem naszej szkoły, która zawsze uroczyście obchodzi kolejną rocznice Pana urodzin. Jest ona dobrym przykładem szkoły patriotycznej: Pani Kolada zwraca uwagę na piękno mowy ojczystej i poprawia nasze wszystkie błędy językowe, Pani Kwiatkowska pogłębia naszą wiedzę z historii, Pani Dyrektor dba o odpowiedni nastrój na akademii.
Chciałabym również podziękować Panu za walkę o polską szkołę, dzięki czemu teraz mamy łatwy dostęp do nauki i nie musimy potajemnie używać języka ojczystego. Jestem Panu za to wszystko niezmiernie wdzięczna.



Z wyrazami szacunku,
Uczennica kl. VI
Natalia Kwiatkowska




11. Wiersz Angeliki Raczkowskiej recytuje autorka

MOJA SZKOŁA

Moja szkoła znajduje się w Butrynach,
jest najlepsza w całej gminie.
Patron nasz - Franciszek Barcz,
byłby dumny widząc nas.
Gwar tu zawsze słychać w koło,
u nas ciągle jest wesoło.
Choć czasami rozrabiamy,
to na lekcjach się staramy.
Moja szkoła jest wspaniała,
taka czysta i zadbana.
Z tego właśnie szkoła słynie,
że się czuję jak w rodzinie.
I choć chciałbyś przyjacielu,
to nie znajdziesz takich wielu.
Tutaj smutek idzie precz.
Taka moja szkoła jest!


12. Piosenka kl.VI (na melodię Gdy strumyk płynie...)
Szkoła

1. W Krainie Wielkich Jezior
Wśród lasów, łąk i pól,
Odnajdziesz nasze miejsce
Najlepszą z wszystkich szkół.
2. Patronem jest Franciszek
A z Barczów jego ród
On walczył o przetrwanie
Na Warmii polskich szkół.
3. O dzięki, dzięki Tobie
Możemy uczyć się,
Możemy być mądrzejsi,
Czy chcemy, czy tez nie.
4. Jesteśmy jak w rodzinie,
tworzymy zgrany krąg.
I w dzień i w nocy z nami,
Nauczyciele są.
5. Gdy usłyszymy dzwonek,
To w klasie wszyscy są,
Z radością się tu uczą,
Bo bardzo zdolni są.
6. Dyrekcja już od rana
Jest ciągłe zabiegana,
Dba o porządek w koło
Jest uczniom z nią wesoło.








12. List do Patrona czyta Kacper Kowalski

Butryny, 17.01.2012


Drogi Panie Franciszku!

Nazywam się Kacper Kowalski. Mieszkam w Butrynach i chodzę do szkoły, której Pan jest patronem. Żałuję, że nie może być Pan z nami i zobaczyć, ile nagród zdobyliśmy dla naszej szkoły.
Mam nadzieję, że nadejdzie taki dzień, w którym będziemy mogli Pana oprowadzić po naszej szkole. Myślę, że każdy, kto odwiedzi mury tego budynku, nigdy o nich nie zapomni. Wiem, że nasza szkoła będzie sławniejsza od najlepszej szkoły w Polsce.

Pozdrawiam
Kacper Kowalski




13. Wiersz Sary Slomińskiej czyta Nikola Raczkowska
SZKOŁA MARZEŃ
Moja Szkoła jest piękna jak marzenia,
A w niej spotykają nas cudowne zdarzenia.
Ona, ogromna niczym świat,
Przyjazna, ciepła i bez wad.
Są tu wspaniali nauczyciele,
Którzy proponują przygód z nauką wiele.
Pani dyrektor wypełniona radością
Jest naszą szkolną Waszą Mądrością.
Jest tu sześć klas, a w nich uczniowie,
Każdy na lekcji coś ciekawego powie...
I przedszkolaki - wspaniałe urwisy.
Personel jest pracowity i czuły na popisy.
Każdy marzy o takiej świetnej szkole.
Czy ona jest prawdziwa?
Owszem ... i naprawdę urokliwa,
Szkoła Podstawowa im. Franciszka Barcza się nazywa.









14. List do Patrona czyta Julia Flis

Nowa Kaletka, 16 I 2012r.

Szanowny Panie Franciszku Barcz!

Jestem uczennicą klasy VI w butryńskiej szkole. Nie wiem, czy Pan wie, ale jest Pan patronem szkoły, do której chodzę. Jestem pełna podziwu dla Pana odwagi, determinacji oraz ambicji. Był pan prawdziwym patriotą. Biorę z Pana przykład, jestem dumna z bycia patriotką, która może być uczennicą wolnej, polskiej szkoły.
Czytając artykuł poświęcony Pana osobie byłam zachwycona, naprawdę. Spodobało mi się to, że walczył Pan o polskie szkoły i tworzył je.
Szkoły w teraźniejszych czasach są schludne, zadbane i uczniowie mogą uczyć się swobodnie, przynajmniej jest tak w szkole, w której się uczę.
Bardzo jest mi przykro, że nie ma Pana już z nami. Z współczuciem i smutkiem myślę ostatnimi czasy o obozie koncentracyjnym, w którym zginęło wielu Polaków i między innymi Pan.
Każdy uczeń naszej szkoły wspomina Pana szacunkiem i wielką powagą.

Z wyrazami szacunku
Uczennica kl. VI
Julia Flis

Narrator
W naszej szkole dobrze się bawimy, ale przede wszystkim uczymy się dostrzegać piękno i złożoność świata, czynić dobro, szanować pracę. Wiemy, że tylko sercem widzimy dobrze, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Chcemy, by spełniały się nasze dziecięce marzenia w miejscu, które kochamy, w naszej małej ojczyźnie. Kształtujemy swoje charaktery, uczymy się odpowiedzialności, uczciwości i odwagi. Mamy skąd czerpać wzory.
Dziękujemy za uwagę!
15. Hymn szkoły.
16. Wyprowadzenie pocztu sztandarowego.

Bibliografia:
Izabela Lewandowska, Jan Chłosta, Śladami polskich szkół na południowej Warmii w latach 1929-1939, Agencja WIT Olsztyn
Jan Pietrzyk, Szept historii. Opowiadania o Prusach, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie, Olsztyn 2011

Wyświetleń: 1376