Katalog

Bogusława Szczurek
Lekcja wychowawcza, Scenariusze

Scenariusz lekcji przeprowadzonej wśród uczniów szkoły średniej - "Komunikacja niewerbalna"

- n +

Scenariusz lekcji przeprowadzonej wśród uczniów szkoły średniej - "Komunikacja niewerbalna"

Cel dydaktyczny: Wyjaśnienie czym jest komunikacja pozawerbalna oraz ukazanie, co sprzyja budowaniu więzi z innymi, a co ją niszczy.

Cel wychowawczy: Refleksja nad niewerbalnymi formami komunikacji.

Tok lekcji:
1. Wytypowanie uczniów do odegrania czterech scenek sytuacyjnych. Nauczyciel ukierunkowuje uczniów i dialogi, tak aby scenki były prowadzone żywo i sprawiały wrażenie autentycznych.
2. Przedstawienie scenek, a klasa obserwuje pod kątem informacji pozawerbalnych (postawa ciała, gesty, mimika oraz ton głosu):
a) kolega umawia się z koleżanką do kina na film.
b) kolega rozbił ojcu samochód, a drugi go pociesza.
c) uszczęśliwiona uczennica opowiada siostrze, że udało jej się porozmawiać na koncercie z jej idolem muzycznym.
d) uczeń gra rolę ulicznego draba zaczepiającego innych ludzi.
3. Uczniowie dzielą się spostrzeżeniami.
4. Nauczyciel uświadamia uczniom, że 93% informacji przekazywanych jest bez słów, a tylko 7% jest mową. Ten poza słowny język może ludzi zbliżać do siebie lub oddalać (ośmielać lub odpychać):
  • postawa ciała: dobrze jest jeżeli wyraża szacunek i jest rozluźniona, źle jeżeli jest usztywniona, niedbała i jeżeli się siedzi bokiem do rozmówcy lub jeśli sama postawa wyraża pośpiech.
  • gesty: powinny być spokojne, wyrażające otwartość i życzliwość, źle jest gdy są szybkie, niecierpliwe, nerwowe.
  • mimika: w rozmowie ośmiela uśmiech, patrzenie w oczy, a odpycha złe spojrzenie (szydercze, raniące, nienawistne) oraz niezadowolony wyraz twarzy.
  • ton głosu: ośmiela gdy jest łagodny, życzliwy, ciepły, spokojny lub uspakajający. Onieśmiela lub odpycha podniesiony ton głosu, zniecierpliwiony, pouczający, moralizatorski, obrażony, poirytowany.
    5. Nauczyciel pobudza uczniów do refleksji nad pozawerbalnym przekazywaniem informacji: pomyśl i poobserwuj siebie:
  • co wyraża twoja postawa: szacunek czy lekceważenie?
  • czy twoje gesty jednoczą czy odpychają
  • co wyraża twoja mimika twarzy?
  • czy rozmawiając patrzysz rozmówcy prosto w oczy?
  • czy starasz się uśmiechać?
  • jakim tonem najczęściej zwracasz się do innych, czy nie ma w nim zniecierpliwienia, złości, irytacji, pogardy? Wniosek do pracy nad sobą:

    Chcąc budować dobre więzi między ludźmi, musimy starać się , aby nasze pozasłowne informacje zbliżały i ośmielały rozmówców, a nie odpychały.

    Uwaga dla prowadzącego lekcję:

    Uczniowie odgrywający scenkę nie powinni wiedzieć, że klasa zwraca uwagę na postawę ciała, gesty, mimikę i ton głosu.

    Opracowanie: Bogusława Szczurek
    nauczyciel bibliotekarz
    Zespół Szkół w Ropczycach

  • Wyświetleń: 5270


    Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.