Czy matematyk z rocznym stażem pracy dobrze będzie sprawował funkcję opiekuna Szkolnej Rady Uczniowskiej?

Na to pytanie przed sześcioma laty odpowiedziałabym bez zastanowienia - NIE. Właśnie wtedy rozpoczęłam drugi rok pracy zawodowej w nowej szkole - szkole podstawowej. Zostałam wówczas wychowawcą klasy oraz opiekunem Szkolnej Rady Uczniowskiej (SRU). Szczególnie ta druga funkcja wprawiła mnie w stan ogólnego przerażenia. Powoli jednak w tajniki działania tej uczniowskiej organizacji wprowadzał mnie wicedyrektor szkoły. To co wydawało się niemożliwe do zrealizowania zaczęło nabierać kształtu.

Od sześciu lat prowadzę SRU, przedtem w szkole podstawowej, a po reformie oświaty w gimnazjum i na pytanie postawione w tytule teraz z całą odpowiedzialnością odpowiadam - tak. Matematyk może i to z powodzeniem sprawować opiekę nad Szkolną Radą Uczniowską. Moimi osiągnięciami jako opiekuna SRU w szkole podstawowej chciałabym się podzielić z innymi. Wprawdzie rzeczywistość szkolna zmienia się z roku na rok, to sądzę, że niektóre pomysły znajdą swoich adresatów.

Szkolna Rada Uczniowska pracowała w oparciu o Regulamin Działania SRU oraz w oparciu o Plan Pracy opracowany przy współudziale uczniów. Jego mocną stroną było uwzględnienie zainteresowań indywidualnych uczniów, zmobilizowanie ich do samorządnej działalności na terenie klas i szkoły, wprowadzenie współzawodnictwa między klasami oraz dbanie o estetyczny wygląd sal i szkoły. Praca przebiegała w trzech grupach wiekowych, były to grupy złożone z klas I-III, IV-V, VI-VIII. Każda grupa wiekowa posiadała przewodniczącego - ucznia z grupy VI-VIII, którego zadaniem było utrzymywanie kontaktu z przewodniczącymi poszczególnych klas, składanie propozycji konkursów, akcji i innych zadań możliwych do wykonania przez daną grupę wiekową (istotne dla klas I-III). Zebrania przedstawicieli wszystkich klas odbywały się raz w miesiącu. Miały one na celu podsumowanie dotychczasowych osiągnięć i zgłaszanie nowych propozycji działań SRU. Raz w miesiącu odbywał się ogólnoszkolny apel, na którym dokonywano podsumowania akcji, nagradzano laureatów konkursów (pieniądze pochodziły ze sprzedaży makulatury lub gazetki szkolnej), ogłaszano nowe zadania.

Zadania realizowane przez Szkolną Radę Uczniowską dzieliły się na trzy grupy:
1. organizacyjno-porządkowe, do których zaliczę m.in. gromadzenie makulatury, wykonywanie dekoracji, dbanie o czystość i estetykę pomieszczeń, udział w akcjach charytatywnych,
2. w zakresie reprezentowania ogółu uczniów oraz ich spraw w klasie, szkole, organizowanie apeli, przyjmowanie nowych klas do grup wiekowych, udział w ślubowaniu klas pierwszych,
3. rekreacyjne obejmujące imprezy klasowe, zabawy oraz liczne konkursy. Zadania te zatem miały charakter działań samodzielnych lub polegały na współuczestnictwie uczniów w podejmowaniu ważnych decyzji takich jak przyznawanie nagród, wyróżnień, ocenianie prac itp.

Przykładowe tematy całorocznych konkursów:
a). klasowych:
- najpiękniej udekorowana sala lekcyjna (klasy oceniano co miesiąc, wyniki nanoszono na tablicę współzawodnictwa),
- najlepsza klasa pod względem nauki (decydowała średnia ocen klasy - wyniki ogłaszane były po pierwszym semestrze),
- klasa, która zgromadziła największą ilość makulatury,
b). indywidualnych:
- kasztanowa postać (wykonaj postać z kasztanów - nazwij ją),
- kartka dla nauczyciela (wykonaj na wzór kartek pocztowych kartkę z okazji Dnia Nauczyciela - technika dowolna),
- jak zwierzęta przygotowują się do zimy (opisz, dołącz ilustracje),
- list do Świętego Mikołaja, - rymowanka dla babci i dziadka (rymowane życzenia),
- Omnibus (zwycięzcami konkursu zostają uczniowie, którzy po pierwszym semestrze uzyskali najwyższe średnie ocen),
- fotografia z wakacyjnego pamiętnika (na kartce A4 naklej najciekawsze fotografie z wakacji, dopisz krótki komentarz),
- ilustracja do dowolnie wybranego fragmentu Hymnu Polskiego,
- w czym na dyskotekę andrzejkową (wykonaj strój np. z papieru),
- najpiękniejsza choinka (technika dowolna),
- listopadowa zaduma (praca literacka),
- pejzaż jesienny (praca plastyczna),
- kartka świąteczna,
- pejzaż zimowy (praca plastyczna),
- projekt kartki walentynkowej (technika dowolna),
- kompozycja z suszonych kwiatów i liści.

W skład każdego jury wchodzili uczniowie i nauczyciele. Laureaci zawsze otrzymywali nagrody, które były wręczane na apelu szkolnym. Dzięki tym konkursom wyłoniłam w szkole niezwykłe, dotąd nieznane nikomu, talenty plastyczne.

Na prośbę fundacji wspierających chore dzieci wielokrotnie organizowaliśmy różnego rodzaju akcje charytatywne w naszej szkole. Odpowiednie dotarcie z tymi informacjami do uczniów (informacja przez radiowęzeł, plakat na tablicy ogłoszeń, szczegółowa informacja dotycząca zbiórki pieniędzy) przynosiła wspaniałe wyniki.

Z inicjatywy uczniów, pod patronatem SRU, wydawana była gazetka szkolna pt. "EXPRESS SZKOLNY". Czułam się bardzo niepewnie (jestem matematykiem) sprawując również opiekę i nad tym pomysłem, ale poprosiłam o pomoc nauczycieli języka polskiego i dalej poszło już świetnie. Ja i redakcja opracowywaliśmy tematykę artykułów, szatę graficzną itp. Nauczyciele języka polskiego sprawdzali poprawność gramatyczną i stylistyczną tekstów. W gazetce znajdowały się bieżące informacje dotyczące działalności SRU, wyniki konkursów, wywiady z pracownikami szkoły oraz krzyżówki przedmiotowe z nagrodami. Pieniądze ze sprzedaży zasilały konto SRU.

Wspólnie z uczniami ustalaliśmy termin zabaw ogólnoszkolnych, klasowych. To ja informowałam dyrekcję, które klasy organizują zabawę, w której sali, kto będzie pełnił funkcję opiekuna itd.

Pełnienie funkcji opiekuna Szkolnej Rady Uczniowskiej pochłaniało mnie bez reszty, poświęcałam temu mnóstwo czasu.

Czy ja (matematyk z rocznym stażem pracy) podołałam funkcji opiekuna samorządu szkolnego? Sądzę, że TAK. Zyskałam uznanie w oczach uczniów, dyrekcji oraz nauczycieli. Do mnie zwracali się uczniowie, nauczyciele z propozycjami nowych konkursów i akcji. Po pierwszym roku pracy z samorządem szkolnym otrzymałam od dyrektora szkoły pochwałę za trud i poświęcenie w pracy ze Szkolną Radą Uczniowską. Największą jednak nagrodą była i jest radość uczniów, że ich mała inicjatywa, podparta pracą Szkolnej Rady Uczniowskiej i jej opiekuna, spotyka się z tak dużym odzewem wśród ich rówieśników.

Opracowanie: mgr Barbara Bratek

Wyświetleń: 962