SCENARIUSZ ZAJEĆ PT. „Akceptacja siebie – poczucie własnej wartości”



CELE OGÓLNE :

• Wzbogacanie wiedzy na swój temat .
• Kształtowanie dojrzałej samooceny .
• Kreowanie pozytywnego obrazu własnej osoby i akceptacja siebie.
• Dokonywanie opisu własnej osoby w obszarach .
• Wzbogacanie poczucia własnej wartości.
• Kształcenie umiejętności ważnych w kontaktach z ludźmi.


CELE OPERACYJNE:

Uczeń potrafi:

• Pozytywnie myśleć o sobie.
• Ma poczucie własnej wartości.
• Posiada umiejętności ułatwiające kontakty z ludźmi.
• Ocenić siebie.
• Mówić dobrze o sobie i innych.
• Akceptować siebie takim jakim jest.

METODY :

• Odgrywanie scenek, burza mózgów, wykład, wypełnianie kart obserwacji, ankiety, dyskusja, pogadanka.


FORMY PRACY

• Praca indywidualna, praca w małych grupach, praca zbiorowa



ŚRODKI DYDAKTYCZNE

• Karty pracy, filiżanki.


CZAS ZAJĘC : 50 min
PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Wprowadzenie w tematykę zajęć poprzez wygłoszenie krótkiego wykładu na temat „Poczucia własnej wartości i wynikającej z niej akceptacji własnej osoby”.

Poczucie własnej wartości jest związane z samooceną. Od tego jak człowiek siebie ocenia, jak siebie postrzega zależy własne poczucie wartości.
Sposobem na podnoszenie poczucia własnej wartości jest zmiana w sposobie widzenia siebie.
Każdemu człowiekowi zależy na prawidłowej ocenie własnego wizerunku. Lecz dopóki młody człowiek, nie potrafi siebie ocenić , dopóty nie może w pełni zdać sobie sprawy zarówno z mankamentów swojej osoby , jak i walorów. Na dzisiejszych zajęciach pomogę wam wypracować w miarę pełną wiedze o sobie . Jeśli będziecie potrafili ocenić siebie będziecie również w stanie:
• Dostrzec swoje dodatnie i ujemne strony,
• Zaobserwować ich wpływ na popełniane błędy i odnoszone sukcesy,
• Wyciągnąć z nich wnioski.

2. Określanie „Poziomu akceptacji samego siebie”

Wychowawca rozdaje młodzieży Kartę pracy Nr 1 . Zadaniem młodzieży jest ocenić w poniższych kategoriach jaki jest poziom wiedzy o sobie zakreślając wybraną pozycję na osi liczbowej.

Młodzież wykonuje ćwiczenie. Prezentacja swojego wykonania na forum grupy.

W : Dzięki temu ćwiczeniu określiliśmy ogólną wiedzę o sobie w kategoriach :
1. wygląd zewnętrzny
2. uzdolnienia
3. charakter
4. relacje z innymi.
5. świat uczuć

Każdy z tych poziomów dopełnia obraz samego siebie. Akceptacja własnej osoby nie zamyka się tylko we własnym postrzeganiu swojego wizerunku zewnętrznego , ale również w uzdolnieniach, charakterze itp. Akceptując oraz mając świadomość tych wszystkich wartości możemy ocenić swój wizerunek.
W tej części zajęć skupimy się na pierwszym z zagadnień – „ Akceptacji swojego wizerunku zewnętrznego”
Dla młodego człowieka akceptacja swojego „ ja zewnętrznego” jest niezmiernie ważne. Od tego czy akceptuje się w pełni zależy jego dalszy rozwój.
Ważna jest świadomość swojego postrzegania własnej osoby.

3. Określanie czynników wyznaczających atrakcyjność zewnętrzną.

Wychowawca wraz z młodzieżą ustala wspólnie , jakie czynniki mogą wpływać na atrakcyjność młodego człowieka. Propozycje zgłaszane przez uczniów są zapisywane na tablicy .
• uroda
• strój
• sprawność
• sytuacja materialna
• cechy charakteru

Czy wszystkie te czynniki są konieczne do poczucia akceptacji własnego wizerunku zewnętrznego ?





4. Przeprowadzenie ćwiczenia „ Przyjaciel”.

Wychowawca rozdaje karty pracy Nr 2. Na tablicy umieszczona jest fotografia z trzema osobami. Ćwiczenie polega na wybraniu jednej z trzech osób i uzasadnieniu dlaczego właśnie tę osobę wybrano.
. Młodzież wypowiada się na temat wybranej osoby indywidualnie wypełniając karty pracy . Po chwili wychowawca zapoznaje uczniów ze zjawiskiem rzutowania cech ze stereotypami.
Pomocne pytania zadane przez wychowawcę :
- Czy zdarza nam się oceniać osobę po wyglądzie zewnętrznym przypisując cechy na całość osoby.
- Co to są stereotypy ? Dlaczego bywają zgubne, zwłaszcza w ocenie innych ludzi.


5 Subiektywny obraz atrakcyjności fizycznej.

Wychowawca wygłasza krótki wykład.
W relacji budowania z drugą osobą duże znaczenie ma jej powierzchowność – wygląd fizyczny . Osoby atrakcyjne fizycznie są zwykle postrzegane jako bardziej wartościowe niż inni, jest to efekt stereotypu , polegającego na przeświadczeniu , że pozytywne cechy idą w parze z urodą.
Dopiero z czasem w ocenie drugiej osoby cechy fizyczne schodzą na dalszy plan , natomiast znaczenie nabierają jej osobiste zalety i wady. Takie cechy jak : życzliwość, solidarność, uczciwość, umiejętności społeczne wpływają na jej większą atrakcyjność.

Po wykładzie wychowawca dzieli młodzież na zespoły. Każda grupa będzie miała za zadanie zastanowić się nad rozwinięciem danego tematu. Uczniowie w grupach zapoznają się z materiałami, pytaniami pomocniczymi. Następnie odpowiadają na pytania. Podczas prezentacji młodzież może używać wycinków z gazet, zdjęć, wykonać plakat.(materiały zostały dostarczone)

Grupa 1 - Jaka szata zdobi człowieka?
- Jak historycznie zmieniały się kanony mody ?
- O jakich cechach osoby, może informować strój?
- Jak miejsce i sytuacja wpływa na dobór stroju?

Grupa 2 – Funkcje stroju.
- Jakie funkcje pełni strój ?
- Czy strój przekazuje treści symboliczne?
- O czym informuje strój ?

Grupa 3 – Zdrowie i sprawność
- Czy zdrowie przekłada się na wygląd zewnętrzny ?
- Jak należy dbać o zdrowie i zdrową urodę?

Prezentacja zadania .

6. Analiza własnych przekonań na temat własnej atrakcyjności fizycznej.

Wychowankowie wypełniają kartę pracy Nr 3 „ Ja fizyczne”, w której wypełniają pytania dotyczące atrakcyjności fizycznej . Wychowawca podkreśla że to ćwiczenie wykonują sami dla siebie.

Pytania po zakończeniu:
- Czy trudno było wam ocenić siebie?
- Skąd ludzie mogą czerpać wiedzę o swoim wyglądzie?
- Czym kierują się osoby dla których własna atrakcyjność fizyczna nie jest najważniejsza?

7Ćwiczenie : Wiesz, co mi się w Tobie podoba?

Wychowawca zaleca, aby uczniowie dobrali się parami. Każdy z uczniów ma za zadanie sporządzić listę rzeczy, które podobają mu się w drugiej osobie. Uczniowie prezentują własne spostrzeżenia. Po chwili następuje wymiana i druga osoba może opowiedzieć co jej się podoba w partnerze.

Wychowawca zadaje pytania każdemu z uczniów :
Jak się czułeś , gdy kolega mówił te rzeczy?

8. Ćwiczenie „filiżanki” .

Do wykonania ćwiczenia potrzebne są filiżanki( dla każdego ucznia filiżanka )oraz kuleczki np. kukurydziane. Nauczyciel przedstawia sposób wykonania zadania. Każdy z wychowanków ma możliwość każdej osobie z grupy powiedzieć komplement. Podchodzą do osoby mówiąc komplement i napełniają filiżankę . Przed rozpoczęciem ćwiczenia wychowawca czyta tekst.
Wyobrażamy sobie nasze poczucie wartości jako filiżankę. Kiedy jesteśmy z siebie zadowoleni, nasze filiżanki są pełne, kiedy nie- prawie puste. Nasze filiżanki mogą napełniać inni ludzie ,mówiąc o nas dobrze. Z kolei my możemy napełniać ich filiżanki, mówiąc dobrze o nich. Jeśli nasze filiżanki są prawie puste, nie mamy ochoty dzielić się ich zawartością innymi. I przeciwnie, jeśli są pełne , chętnie się dzielimy. Filiżanki innych ludzi opróżniają się, kiedy mówimy rzeczy złe i bolesne. Jeśli będziemy ciągle opróżniać filiżanki innych, nasze też nie będą napełnione. Kiedy mówimy komuś coś dobrego , ale sami w to nie wierzymy , nie napełniamy jego filiżanki. Czy zdaża się , że wasze filiżanki są tak pełne , że ich zawartość aż się wylewa ?





Na zakończenie ćwiczenia wychowawca zadaje uczniom pytania :
1. Czy trudno było napełniać filiżanki innych?
2. Jeśli tak – dlaczego?, jeśli nie –dlaczego ?
3. Co czuliście kiedy napełniano wasze filiżanki

Każdy z uczestników kończy zdanie :
Mam fajne….
Podobają mi się moje….
Prowadzący czuwa, by odpowiedzi nie stały się powodem do kpin.

9. Dyskusja na temat dobrego stylu ubierania się .

Wychowawca rozpoczyna dyskusje, dotyczącą stylu ubierania się . Pytania pomocne w dyskusji.
- Czy aby wyglądać ładnie, modnie musimy zawsze kupować drogie rzeczy ?
- Czy tonacja stroju musi zawsze pasować do cery, karnacji ?
- Jakich kolorów powinny unikać : blondynki, szatynki…
- Czy osoby otyłe będą bardziej atrakcyjne ubierając się w obcisłe stroje , czy też powinny nosić luźniejsze rzeczy ?

Do każdego poruszanego tematu wychowawca pokazuje wycinki z gazet ukazujące kobiety. Karta Pracy Nr 4


10. Podsumowanie zajęć.
Podziękowanie za uczestnictwo w zajęciach , zakończenie.




KARTA PRACY NR 1

Oceń w poniższych kategoriach , jaki jest Twój poziom wiedzy o sobie . Odpowiedzi zaznacz na osiach liczbowych.

Wygląd zewnętrzny

niski raczej niski średni raczej wysoki wysoki



Uzdolnienia




niski raczej niski średni raczej wysoki wysoki




Charakter



niski raczej niski średni raczej wysoki wysoki












Relacje z innymi





niski raczej niski średni raczej wysoki wysoki




Świat uczuć






niski raczej niski średni raczej wysoki wysoki









KARTA PRACY NR NR.2









Lp.
Czy ta osoba jest Twoim zdaniem:

Tak
Trudno
powiedzieć
Nie

1
Wysoka


2
Solidna


3
Otyła


4
Schludna


5
Towarzyska


6
Ruchliwa


7
Zaradna życiowo


8
Uparta


9 Czy mógłbyś się zaprzyjaźnić z taką osoba?


KARTA PRACY NR 3


Karta samooceny „ Ja fizyczne”

Twoim zadaniem jest uzupełnienie karty. Pamiętaj że robisz to wyłącznie dla siebie , po to aby lepiej poznać tę sferę własnej osoby i osobiste przekonania na temat znaczenia atrakcyjności fizycznej.

Zaznacz wybraną odpowiedz , wstawiając znak X we właściwą kratkę.


LP.
URODA

TAK
NIE
TRUDNO
POWIEDZIEĆ
1 Lubię patrzeć na swoje odbicie w lustrze.
Nie lubię swojego wyglądu
W dzieciństwie często słyszałam że jestem ładnym dzieckiem.
Moi rodzice nie mówili o mojej urodzie.
W moim środowisku ważna jest uroda .
Podoba mi się moja twarz.
Podoba mi się moja sylwetka.
Myśle że gdybym był atrakcyjniejszy fizycznie byłoby mi łatwiej.
Uroda w niewielkim stopniu wpływa na życie.

LP.

MODA
TAK
NIE
TRUDNO
POWIEDZIEĆ
Strojem chcę ukazać swoją orginalnośc.
Interesuje się modą.
Bardzo pragną mieć modne stroje.
Nie lubie wyróżniać się strajem.
Duzo uwagi przywiązuje do stroju.Długo dobieram jego elementy.
Ważne jest jedynie aby strój był wygodny i czysty.
Staram się dostosowac ubiór do miejsca i okoliczności.
Dobrze dobrany strój może podkreślać walory urody i maskować jej mankamenty.
Ludzie modnie ubrani są lepiej traktowani przez otoczenie.
Nie szata zdobi człowieka.

LP.
ZDROWIE I SPRAWNOŚĆ.
TAK
NIE

TRUDNO POWIEDZIEĆ
Jestem zdrowy i żadko choruje.
Jestem zadowolony z własnej sprawności.
Jestem silny.
Jestem wytrzymały na zmęczenie fizyczne.
Mam dobrą koordynację ruchową.
Uprawiam czynnie sport.
Staram się dbać o sprawność i zdrowie.
Staram się racjonalnie odżywiać.





KARTA PRACY NR 4

Wyświetleń: 16837