Katalog Zbigniew Stebel, 2011-08-12 Świdnica Matematyka, Wypracowania Równania stopnia trzeciego z jedną niewiadomąRównania stopnia trzeciego z jedną niewiadomą Opracowanie Zbigniew Stebel (A) Podstawowe fakty Równanie stopnia trzeciego postaci (1) może posiadać A) jeden pierwiastek rzeczywisty oraz dwa ze sobą sprzężone pierwiastki zespolone, B) jeden pierwiastek pojedyńczy oraz jeden podwójny, C) trzy różne pierwiastki pojedyncze. Równanie (1) możemy również zapisać w postaci (2) Ze wzorów (1) i (2) wynika, że (3) Przykład 1. Wiedząc, że 1,2,3 są pierwiastkami równania kubicznego znaleźć to równanie , , . Zatem równanie przyjmuje postać Podstawiając do równania (1) otrzymujemy równanie równoważne postaci (4) Przykład 2. Równanie postaci przedstawić w postaci równoważnej Niech Wtedy ,stosując wzory skróconego mnożenia otrzymujemy i po redukcji wyrazów podobnych mamy równanie . Równanie (4) rozwiązujemy za pomocą wzorów Cardana-Tartaglii Oznaczmy (5) . Ad(A) Jeśli wówczas równanie ma dokładnie jeden pierwiastek rzeczywisty i dwa pierwiastki zespolone ze sobą sprzężone liczone ze wzorów Ad(B) Jeśli równanie ma jeden pierwiastek pojedynczy i jeden podwójny liczone ze wzorów Ad(C) Jeśli równanie ma trzy pierwiastki rzeczywiste pojedyncze liczone ze wzorów , gdzie . (B) Przykłady rozwiązania równań bez stosowania wzorów Cardana-Tartaglii 1. Jest to równanie postaci . Wszystkie dzielniki wyrazu wolnego to Sprawdzając stwierdzamy, że dla wielomian jest podzielny przez dwumian ,gdyż . ,zatem mamy równanie równoważne . Dla wielomian przyjmuje wartość zero, czyli jest podzielny przez dwumian . .Ostatecznie równanie przyjmuje postać Zatem otrzymujemy trzy różne pierwiastki całkowite które są rozwiązaniem tego równania. Sprawdzenie: 2. Sprawdzając stwierdzamy, że .Dzieląc wielomian W(x) przez dwumian otrzymujemy wielomian stopnia drugiego .Zatem równanie równoważne ma postać . Dzielniki wyrazu wolnego wielomianu nie zerują tego wielomianu, zatem skorzystamy z algorytmu rozwiązywania równań kwadratowych. gdzie jest jednostką urojoną ( ). Ponieważ więc równanie nie ma pierwiastków rzeczywistych, tylko dwa ze sobą sprzężone pierwiastki zespolone. Ostatecznie równanie spełniają dwa pierwiastki zespolone i jeden rzeczywisty 3. zatem wielomian jest podzielny przez dwumian ze wzoru na kwadrat różnicy. Zatem równanie równoważne przyjmuje postać skąd rozwiązaniem równania są trzy różne pierwiastki rzeczywiste 4. Zauważmy, że ,zatem , więc mamy równanie: równoważne. Ponieważ więc zatem otrzymujemy: . Równanie ma dwa pierwiastki zespolone. Ostatecznie równanie (4) ma dwa różne pierwiastki rzeczywiste oraz dwa zespolone ze sobą sprzężone. (B) Przykłady rozwiązania równań z zastosowaniem wzorów Cardana-Tartaglii Równanie Jest to równanie postaci Niech Wtedy po podstawieniu otrzymujemy Po zastosowaniu wzorów na sześcian i kwadrat różnicy mamy skąd po redukcji wyrazów podobnych otrzymujemy równanie czyli równanie równoważne postaci Zatem równanie to względem zmiennej z ma jeden pierwiastek podwójny i jeden pojedynczy w zbiorze liczb rzeczywistych. Powracając do zmiennej x otrzymujemy Równanie zatem równanie to ma trzy różne pierwiastki rzeczywiste. Liczymy pierwiastki Łatwo obliczyć, że Sprawdzić jako ćwiczenie. , , . Łatwo widać, że rozwiązaniem równania są dwa pierwiastki zespolone ze sobą sprzężone i jeden pierwiastek całkowity czyli rzeczywisty. Równanie Zatem, równanie to ma jeden pierwiastek pojedynczy i jeden podwójny Rozwiązanie tego równania spełniają liczby: -2 i 1. Zadanie (i). Uzasadnić, że każde równanie postaci można sprowadzić do postaci Dowód: Niech Wtedy po podstawieniu do równania otrzymujemy . Korzystając ze wzorów na sześcian i kwadrat różnicy otrzymujemy Po uproszczeniu otrzymujemy . Po redukcji wyrazów podobnych mamy stąd Podstawiając odpowiednio otrzymujemy równanie równoważne co należało pokazać. Zadanie (j). Uzasadnić, że współczynniki a,b i c w równaniu obliczamy ze wzorów gdzie są pierwiastkami równania. Dowód: Równanie w zadaniu jest równoważne równaniu postaci: Stąd otrzymujemy Porównując równanie dane w zadaniu z ostatnim otrzymujemy wzory na obliczanie współczynników a,b i c. Literatura В.П. Минорский. Сборник задач по высшей математике. Издательство ,,Наука” Москва 1964 Wyświetleń: 1648
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |