Katalog

Marzena Tomczak, 2011-05-16
Myślibórz

Lekcja wychowawcza, Scenariusze

"Strach ma wielkie oczy"- scenariusz lekcji wychowaczej w gimnazjum

- n +

Temat: „Strach ma wielkie oczy”, czyli czego boimy się w szkole?
Cele: -uczeń potrafi nazwać to, czego boi się w szkole
-wie, jak walczyć z tym, co wywołuje w nim strach
-potrafi współpracować w grupie, brać odpowiedzialność za wspólny projekt
Metody: praca w grupach, wizualizacja, burza mózgów
Pomoce: arkusze szarego papieru, flamastry, małe kolorowe karteczki, materiały potrzebne do wykonania stracha na wróble (słoma, kapelusz, koszula, spodnie), szpilki
Przeprowadzenie lekcji ma największy sens pod koniec września w pierwszej klasie gimnazjum. Uczniowie zdołali już poznać swoją nową szkołę, a jednocześnie dobrze pamiętają obawy z jakimi do niej przyszli.
Tok lekcji:
1.Przedstawienie celów lekcji:
-nazwanie własnych szkolnych strachów
-opracowanie metod walki z nimi
2.Burza mózgów. Nauczyciel dzieli tablicę na dwie części. Na jednej z nich uczniowie wypisują to, czego obawiali się w naszej szkole, zanim do niej przyszli. Druga część służy do nazwania faktów, które ich zaskoczyły pozytywnie. Uczniowie mają ok. 5 min. na wykonanie zadania. Do tablicy podchodzą wszyscy uczniowie z klasy. Wychowawca informuje, że w trakcie ich pracy nie będzie patrzył na tablicę, co gwarantuje anonimowość wypowiedzi. Dobrze, aby do tablicy miało szansę podejść każde dziecko.
3.Dyskusja o zapisach uczniów. Wynika z nich, że wiele lęków, szczególnie tych o szkolne bezpieczeństwo zostało niesłusznie wyolbrzymionych, okazały się całkowicie niesłuszne, ale zdołały w pierwszoklasistach wywołać strach przed przyszłą szkołą.
Uczniowie uświadamiają sobie, że nie powinni bać się „na zapas” i że strach przed tym, co nowe niepotrzebnie wyolbrzymił w ich głowach negatywny obraz przyszłej szkoły. Zauważają również, że zdołali zauważyć wiele pozytywnych aspektów nowej szkoły.
2.Uczniowie otrzymują małe karteczki, na których zapisują rzeczy, zjawiska, osoby, przedmioty, które wywołują w nich strach w szkole. Oczywiście uczniowie znów wypowiadają się anonimowo.
3.Nauczyciel zbiera karteczki i porządkuje ich zawartość. Wiele z zapisów uczniów się powtarza, co zwykle pozytywnie zaskakuje gimnazjalistów, okazuje się bowiem, że w swoich obawach nie są osamotnieni. Te najczęstsze są zapisywane na osobnych kolorowych kartkach od bloku i umieszczane na gazetce ściennej.(Do tego celu wybieramy troje uczniów, którzy z wcześniej przyniesionych materiałów, wieszają na gazetce postać stracha na wróble). W ten sposób szkolne „zmory” zostają choć trochę oswojone. Ważne też, aby uszanować szczerość uczniów. Jeśli wśród uczniowskich „strachów” pojawi się nazwisko konkretnego nauczyciela czy wychowawcy również należy je powiesić.

4.Pozostali uczniowie w grupach opracowują sposoby walki ze szkolnymi lękami. Pojawiają się takie zapisy jak:
-bądź przygotowany na zajęcia
-nie uprzedzaj się do nauczycieli
-pytaj, jeśli czegoś nie rozumiesz
-ucz się systematycznie, itd.
5.Prezentacja prac grup oraz ich omówienie.
6.Analiza powstałej gazetki, głośne nazwanie szkolnych strachów. Poinformowanie uczniów, że gazetka będzie wisieć tak długo, aż wszystkie strachy przestaną być straszne.
7.Podsumowanie zajęć.
Wyświetleń: 2290


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.