Katalog Iwona Woźniak, 2011-03-06 Zduńska Wola Zajęcia przedszkolne, Scenariusze "Moje zabawki"- scenariusz zajęcia umysłowego dla dzieci 4 letnich; Iwona WoźniakScenariusz zajęcia umysłowego Grupa wiekowa: 4 latki Data: 24.11.2010r Temat: „Moje zabawki”- rozmowa na podstawie opowiadania I. Salach z wykorzystaniem zabaw integracyjnych oraz ćwiczeń rozwijających myślenie Cele ogólne: - odnajdywanie swojego miejsca w grupie rówieśniczej, - stwarzanie sytuacji sprzyjających aktywizowaniu myślenia, - wzbudzanie zainteresowań tekstem oraz ilustracjami; Cele operacyjne: - dziecko poprawnie ustawia się w kole, - potrafi przyporządkować zabawki do odpowiedniego miejsca w sali, - współdziała z innymi w czasie wspólnych zabaw, - potrafi uszeregować ilustracje uzasadniając swoje zdanie, - posługuje się wybranymi nazwami figur geometrycznych utrwalając kolory, - wspólnie się bawi; Metody: - słowne: rozmowa, opowiadanie, piosenka, - czynne: zadań stawianych do wykonania, - oglądowa: pokaz, obserwacja, - aktywizujące: zabawa integracyjna; Środki dydaktyczne: zabawki; postaci chłopca i dziewczynki; figury geometryczne- koła w różnych kolorach; obrazki przedmiotów: nóż, żelazko, miś, pajacyk, piłka, balon, wózek; sylwety buźki wesołej i chmurki; płyta CD; karty pracy z brakującymi elementami; kredki; Przebieg zajęcia: 1.Powitanie dzieci w grupie przedszkolnej- piosenka powitalna „Jestem ja, jesteś Ty” 2. Nauczyciel otwiera czarodziejską skrzynię, w której są ukryte zabawki. Pyta dzieci, jakie są zabawki? Dz. udzielają odpowiedzi na temat zabawek. Stosują przymiotniki opisujące zabawki. 3. Zabawa integrująca grupę – Do swojego koloru. Nauczyciel nakleja dzieciom na bluzki koła w trzech kolorach: czerwonym, niebieskim, żółtym. Włącza nagranie dowolnej melodii. Dzieci chodzą rytmicznie po sali, w dowolnych kierunkach. Na przerwę w grze dzieci ustawiają się w parach z osobami o takim samym kolorze koła. Zabawę powtarzamy 4–5 razy. 4. „Moje zabawki” – słuchanie opowiadania. Dzieci siedząc w kole słuchają opowiadania I. Salach w formie dialogu z użyciem pacynek: chłopca Adasia i dziewczynki Oli. W sali porozrzucane są zabawki. N: „Dzisiaj porozmawiamy o waszych ulubionych zabawkach” Ola: „Ja mam dużo zabawek” N: „Czy mają swoje miejsce w twoim pokoju?” Ola: „Tak, moje zabawki są zawsze pięknie poukładane. Sama o nie dbam. Lalkom czeszę włosy, a mama pomaga mi zaplatać warkoczyki” N: „A jak są ubrane?” Ola: „Mają śliczne sukienki, które sama piorę i zawsze układam je na półce”. N: „To miło, że dbasz o swoje zabawki”. Adaś: „Ja też dbam o swoje zabawki”. N: „Tak? W jaki sposób. Opowiedz nam”. Adaś: „Mam kilka samochodów, takich ulubionych. Zawsze po zabawie ustawiam je na półce. Ta półka to ich garaż”. N: „Cieszę się” Adaś: „Mam jeszcze układanki. Są w tekturowych pudełkach. Ani jeden nie jest rozerwany, bo obchodzę się z nimi ostrożnie”. N: „Myślę, że zabawki czują się u was dobrze. A skoro dbacie o nie tak bardzo, to posłużą wam jeszcze długo. Jednak nie tylko zabawki, na pewno i wy lubicie przebywać tam, gdzie panuje porządek. Popatrzcie, czy u nas w sali wszystko jest również w najlepszym porządku?” Dz: „Nie, bo porozrzucane są zabawki”. N: „Co powinniśmy zrobić?” Dz; „Posprzątać” 5. „Porządkujemy zabawki” – zabawa dydaktyczna – segregowanie przez dzieci zabawek na odpowiednie miejsce w sali. Dz. siedzą w kole, po kolei podnoszą zabawkę z podłogi, nazywają ją i umieszczają w odpowiednim miejscu sali. 6. Ekspresja ruchowa „Zamień się w swoją ulubioną zabawkę” Dz. maszerują po sali w takt wybijany przez N. na bębenku. Gdy dźwięki milkną, zamieniają się w swoją ulubioną zabawkę i poruszają się w taki sposób, aby ich koledzy mogli odgadnąć, co naśladują. 7. „Czym się mogę bawić?”- rozmowa przy tablicy- segregowanie obrazków. Na tablicy umieszczone są dwie buźki”, jedna smutna i jedna wesoła oraz kilka obrazków przedstawiających przedmioty, którymi nie można się bawić — nóż, żelazko, zapałki oraz zabawki — misia, pajacyka, piłkę, balony, wózek. Wybrane dzieci segregują obrazki na dwie gromadki, te, którymi nie można się bawić umieszczają pod smutną buźką” a te, którymi można się bawić pod wesołą. 8. „Pary zabawek”- zabawa ruchowa do piosenki Dz. odnajdują taką samą zabawkę na przerwę w muzyce. 9. „Zepsute zabawki”- praca indywidualna Dzieci siadają do stolików, gdzie otrzymują karty pracy przedstawiające zabawki z brakującymi częściami (brak kółek, ręki, nóg, ucha). Każde z nich samodzielnie dorysowuje brakujące części zabawki, a następnie koloruje obrazek. 10. Ewaluacja: dzieci, którym podobały się zajęcia wybierają buźkę z uśmiechniętą miną, a tym, którym się nie podobały- chmurkę. Wyświetleń: 10729
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |