Katalog

Iwona Woźniak, 2011-03-06
Zduńska Wola

Zajęcia przedszkolne, Scenariusze

"Moje zabawki"- scenariusz zajęcia umysłowego dla dzieci 4 letnich; Iwona Woźniak

- n +

Scenariusz zajęcia umysłowego

Grupa wiekowa: 4 latki

Data: 24.11.2010r

Temat: „Moje zabawki”- rozmowa na podstawie opowiadania I. Salach z wykorzystaniem zabaw integracyjnych oraz ćwiczeń rozwijających myślenie

Cele ogólne:
- odnajdywanie swojego miejsca w grupie rówieśniczej,
- stwarzanie sytuacji sprzyjających aktywizowaniu myślenia,
- wzbudzanie zainteresowań tekstem oraz ilustracjami;

Cele operacyjne:
- dziecko poprawnie ustawia się w kole,
- potrafi przyporządkować zabawki do odpowiedniego miejsca w sali,
- współdziała z innymi w czasie wspólnych zabaw,
- potrafi uszeregować ilustracje uzasadniając swoje zdanie,
- posługuje się wybranymi nazwami figur geometrycznych utrwalając kolory,
- wspólnie się bawi;

Metody:
- słowne: rozmowa, opowiadanie, piosenka,
- czynne: zadań stawianych do wykonania,
- oglądowa: pokaz, obserwacja,
- aktywizujące: zabawa integracyjna;

Środki dydaktyczne: zabawki; postaci chłopca i dziewczynki; figury geometryczne- koła w różnych kolorach; obrazki przedmiotów: nóż, żelazko, miś, pajacyk, piłka, balon, wózek; sylwety buźki wesołej i chmurki; płyta CD; karty pracy z brakującymi elementami; kredki;

Przebieg zajęcia:
1.Powitanie dzieci w grupie przedszkolnej- piosenka powitalna „Jestem ja, jesteś Ty”
2. Nauczyciel otwiera czarodziejską skrzynię, w której są ukryte zabawki. Pyta dzieci, jakie są zabawki?
Dz. udzielają odpowiedzi na temat zabawek. Stosują przymiotniki opisujące zabawki.
3. Zabawa integrująca grupę – Do swojego koloru.
Nauczyciel nakleja dzieciom na bluzki koła w trzech kolorach: czerwonym, niebieskim,
żółtym. Włącza nagranie dowolnej melodii. Dzieci chodzą rytmicznie po sali, w dowolnych
kierunkach. Na przerwę w grze dzieci ustawiają się w parach z osobami o takim samym
kolorze koła. Zabawę powtarzamy 4–5 razy.
4. „Moje zabawki” – słuchanie opowiadania.
Dzieci siedząc w kole słuchają opowiadania I. Salach w formie dialogu z użyciem pacynek: chłopca Adasia i dziewczynki Oli. W sali porozrzucane są zabawki.
N: „Dzisiaj porozmawiamy o waszych ulubionych zabawkach”
Ola: „Ja mam dużo zabawek”
N: „Czy mają swoje miejsce w twoim pokoju?”
Ola: „Tak, moje zabawki są zawsze pięknie poukładane. Sama o nie dbam. Lalkom czeszę włosy, a mama pomaga mi zaplatać warkoczyki”
N: „A jak są ubrane?”
Ola: „Mają śliczne sukienki, które sama piorę i zawsze układam je na półce”.
N: „To miło, że dbasz o swoje zabawki”.
Adaś: „Ja też dbam o swoje zabawki”.
N: „Tak? W jaki sposób. Opowiedz nam”.
Adaś: „Mam kilka samochodów, takich ulubionych. Zawsze po zabawie ustawiam je na półce. Ta półka to ich garaż”.
N: „Cieszę się”
Adaś: „Mam jeszcze układanki. Są w tekturowych pudełkach. Ani jeden nie jest rozerwany, bo obchodzę się z nimi ostrożnie”.
N: „Myślę, że zabawki czują się u was dobrze. A skoro dbacie o nie tak bardzo, to posłużą wam jeszcze długo. Jednak nie tylko zabawki, na pewno i wy lubicie przebywać tam, gdzie panuje porządek. Popatrzcie, czy u nas w sali wszystko jest również w najlepszym porządku?”
Dz: „Nie, bo porozrzucane są zabawki”.
N: „Co powinniśmy zrobić?”
Dz; „Posprzątać”
5. „Porządkujemy zabawki” – zabawa dydaktyczna – segregowanie przez dzieci zabawek na odpowiednie miejsce w sali.
Dz. siedzą w kole, po kolei podnoszą zabawkę z podłogi, nazywają ją i umieszczają w odpowiednim miejscu sali.
6. Ekspresja ruchowa „Zamień się w swoją ulubioną zabawkę”
Dz. maszerują po sali w takt wybijany przez N. na bębenku. Gdy dźwięki milkną, zamieniają się w swoją ulubioną zabawkę i poruszają się w taki sposób, aby ich koledzy mogli odgadnąć, co naśladują.
7. „Czym się mogę bawić?”- rozmowa przy tablicy- segregowanie obrazków.
Na tablicy umieszczone są dwie buźki”, jedna smutna i jedna wesoła oraz kilka obrazków
przedstawiających przedmioty, którymi nie można się bawić — nóż, żelazko, zapałki oraz
zabawki — misia, pajacyka, piłkę, balony, wózek. Wybrane dzieci segregują obrazki na
dwie gromadki, te, którymi nie można się bawić umieszczają pod smutną buźką” a te,
którymi można się bawić pod wesołą.
8. „Pary zabawek”- zabawa ruchowa do piosenki
Dz. odnajdują taką samą zabawkę na przerwę w muzyce.
9. „Zepsute zabawki”- praca indywidualna
Dzieci siadają do stolików, gdzie otrzymują karty pracy przedstawiające zabawki z
brakującymi częściami (brak kółek, ręki, nóg, ucha). Każde z nich samodzielnie dorysowuje
brakujące części zabawki, a następnie koloruje obrazek.
10. Ewaluacja: dzieci, którym podobały się zajęcia wybierają buźkę z uśmiechniętą miną, a tym, którym się nie podobały- chmurkę.


Wyświetleń: 10729


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.