Na salę wchodzi Prowadzący

Prowadzący
Witam państwa na kolejnym posiedzeniu „Szkolnej Komisji Śledczej”. Problem, nad którym dziś komisja będzie się zastanawiała (głowiła) jest: Czy uczniowie zachowali się w sposób prawidłowy? W komisji dziś zobaczymy: ..... (członkowie komisji wchodzą na salę). W loży ekspertów zasiądą: ....... (eksperci wchodzą na salę).

Komisja i eksperci witają się z publicznością.

Prowadzący
Jako pierwszego komisja przesłucha ...........
Na salę wchodzi Podejrzany I

Przewodniczący Komisji
Witamy Cię Marku. Co zrobiłeś?

Podejrzany I
Nic. Jestem niewinny. Nie wiem czemu tutaj siedzę.

Przewodniczący
Podobno bardzo niekulturalnie zachowywałeś się w stołówce.

Podejrzany I
Nie widzę nic złego w mlaskaniu, bekaniu. Kilka razy mi się zdarzyło. Wielkie halo.

Członek Komisji I
Czy może na ten temat wypowiedzieć się ekspert?

Ekspert I
Czkanie, bekanie, charczenie to ulubiony dowcip męski w stołówce szkolnej, którego celem jest odebranie apetytu koleżankom i kolegom. Nie należy tak się zachowywać

Przewodniczący
Czy to wszystkie twoje przestępstwa kulturalne?

Podejrzany I
Nie. Kilka razy pani nauczyciel złapała mnie na pluciu na podłogę.

Przewodniczący
Co powie nam ekspert?

Ekspert II
Plucie to okropna czynność okropna i ohydna. Niestety plują ludzie w różnym wieku, zupełnie się tym nie krępując. Na ulicach, na schodach. Potrzeby plucia nie da się racjonalnie wytłumaczyć. Plucie kojarzy się z okazywaniem pogardy. Zresztą jeśli ktoś pluje na ulicy to czemu tego nie robi w domu?

Przewodniczący
Marku jesteś winny. Mamy nadzieję, że poprawisz się i nie będzie już na ciebie żadnych skarg za złe zachowanie.

Marek wychodzi z sali

Członek Komisji II
Moim zdaniem Marek zachował się niegrzecznie. Nie przeprosił, nie pożegnał się.

Ekspert I
Jest pięć słów: dzień dobry, do widzenia, proszę, dziękuję, przepraszam. To tylko pięć słów i postawa kulturalnego zachowania wymaga, aby były one w ciągłym użyciu. Ich użycie nie jest zupełnie bezinteresowne. Te słowa stanowią klucz do ludzi. Używanie ich powoduje, że jesteśmy grzecznie traktowani. Mowa służy do porozumiewania się, mowa grzeczna pomaga porozumieć się szybciej. Każdy z nas lubi tak jest dobrze i grzecznie traktowany przez innych ludzi, ale najpierw nauczmy się tak traktować innych.

Prowadzący
Następnym przesłuchiwanym będzie ..............

Wchodzi Podejrzany II

Podejrzany II
Dzień dobry. Witam wszystkich zgromadzonych.
Przewodniczący
Dzień dobry. Przyłapano ciebie na śmieceniu. Co masz na swoje usprawiedliwienie?

Podejrzany II
Przepraszam. Wiem, że nie powinnam tak robić. To bardzo nieładnie z mojej strony. Postaram się poprawić.

Członek Komisji I
Cieszymy się, że rozumiesz, że źle się zachowałaś.

Ekspert I
Tak. To bardzo ważne. Koleżanka widzi swój błąd. Śmieci zanieczyszczają krajobraz, otoczenie, w którym mieszkamy. Ciekawe – teoretycznie wszyscy kochają schludność, praktycznie – śmiecenie uważają za swoje prawo, element wolności. Ludzie wyrzucają śmieci wszędzie, tylko nie w swoim domu. Ale możemy to zmienić: zwracajmy uwagę osobom, które wyrzucają śmieci na ziemię. Podnieśmy papierek, który nie wpadł koledze do śmietnika. Wówczas będziemy żyli w czystym otoczeniu, a akcje takie jak: sprzątanie świata, nie będą potrzebne.

Przewodniczący
Dziękujemy ci. Możesz już odejść. Do widzenia.

Podejrzana II
Do widzenia.

Wychodzi z sali

Prowadzący
Kolejnym podejrzanym o złe .......

Członek Komisji II
Przepraszam, że przerywam, ale mam pytanie do eksperta. Jak uczniowie powinni zachowywać się w szkole?

Ekspert II
Od pierwszej klasy, aż do matury, kłaniamy się całemu ciału pedagogicznemu oraz innym pracownikom szkoły. Ustępujemy także miejsca w drzwiach, na schodach, podajemy płaszcz, pomagamy dźwignąć, zawiesić, przybić – bez proszenia. To nie jest podlizywanie się, tylko elementarna grzeczność.

Ekspert I
Wstajemy, kiedy nauczyciel się do nas zwraca, chyba że sam wprowadza inny zwyczaj i podczas lekcji rozmawia się siedząc.

Ekspert II
Podczas lekcji nieelegancko jest jeść, żuć gumę, spać na ławce, szczypać sąsiadkę, chichotać od rzeczy, dogadywać, rozśmieszać kolegów. To jest przeszkadzanie w pracy. W żadnym innym zawodzie człowiek nie jest narażony na takie przykrości.

Ekspert I
Nie ma sensownej odpowiedzi na wymówki nauczyciela. Polemika na nic się nie da, tym bardziej obrażonym tonem lub podniesionym głosem. Wzruszenie ramionami jako gest niegrzeczny odpada. Milczymy więc, na koniec mówimy „przepraszam” i siadamy. Dalsze ewentualne pertraktacje w sprawie dodatkowego przepytania zaczynamy po lekcji albo na drugi dzień.

Prowadzący
Poprosimy teraz ostatniego oskarżonego.

Na salę wchodzi ostatni Podejrzany III

Przewodniczący
Witam. Proszę usiąść.
Podejrzany III
Witam zgromadzonych. Dziękuję.

Członek Komisji II
O co jesteś podejrzany?

Podejrzany III
Podczas rozmowy dwóch nauczycieli, w sposób niegrzeczny przerwałem rozmowę, bo chciałem coś ważnego powiedzieć pani.

Członek Komisji I
To wszystko?

Podejrzany III
Niestety nie. Na lekcjach i przerwach często przerywam kolegom i koleżankom. Zdaję sobie sprawę, że to nie ładnie ale nie mogę się powstrzymać.

Przewodniczący
Co na to ekspert?

Ekspert II
Jest kilka zasad, które należy przestrzegać podczas rozmowy:
- Nie wpadać nikomu w słowo, nie mówić jednocześnie, nie przerywać. Robią to osoby pewne siebie i obdarzone donośnym głosem.
- Nie ustawiać się tyłem do nikogo, chyba że jesteśmy na sali widowiskowej.
- Nie szeptać na ucho.
- Nie gasić nikogo, używając: jęków, prychania, wznoszenia oczu do nieba, wzruszania ramionami, machania rękami.

Przewodniczący
Dziękuję. Jesteś już wolny. Mam nadzieję, że to była dla ciebie dobra lekcja i nie będziesz tego robił w przyszłości.

Podejrzany III wstaje, żegna się i wychodzi z sali

Członek Komisji I (zwraca się do ekspertów)
Co możecie powiedzieć na temat tzw. „grzechów szkolnych”?

Ekspert I
Są to bardzo niegrzeczne zachowania uczniów. Jest ich kilkanaście np.
- zwalić na kogoś swoją winę metodą „to nie ja, to on mnie namówił”,
- uwziąć się na kogoś, zrobić z niego ofiarę czy ofermę, wyśmiewać, podpuszczać, poszturchiwać,
- bić młodszych, słabszych, dziewczyny,
- skarżyć,
- podlizywać się. Należy pamiętać, że podlizywania nie należy mylić z normalnym, życzliwym czy nawet serdecznym odnoszeniem się do nauczycieli. Podlizywanie się to schlebianie, popisywanie się, podkreślanie, jaki to ja jestem pilny, jaka jestem zdolna.
- pogrążać kogoś. Ktoś czegoś nie umie, duka i jąka się przy odpowiedzi, ale ja wiem, więc zgłaszam się, rękę wyciągam, aż nogami z niecierpliwością przebieram.
- przezywać kogoś w sposób obraźliwy,
- wyśmiewać lub przedrzeźniać to, co w zachowaniu nauczyciela wynika z choroby lub wieku.


Prowadzący
Dziękuję Komisji, Ekspertom, oraz wam że chcieliście posłuchać kilku rad na temat dobrego zachowania. Mam nadzieję, że choć troszkę pomoże to wam w kontaktach z innymi ludźmi, nauczycielami, koleżankami, kolegami. Miłego dnia. Do widzenia.

Wszyscy kłaniają się i wychodzą

Wyświetleń: 5671